تجاوز جنسی به کودکان یکی از شنیع‌ترین جنایات بشری است که در گوشه و کنار جهان در حال وقوع است. با این حال، در برخی کشورها این واقعیت به ‌دلیل تابو بودن موضوع یا عدم وجود سیستم‌های گزارش‌دهی شفاف، به سختی در آمارها نمایان می‌شود. در گزارش‌های بین‌المللی، اما وضعیت نگران‌کننده‌ای از این پدیده ترسیم شده است.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت(WHO)، از هر ۵ دختر و از هر ۱۳ پسر، حداقل یک نفر قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرد. یونیسف نیز تخمین زده است که حدود ۱۲۰ میلیون دختر زیر ۲۰ سال در سراسر جهان خشونت جنسی را تجربه کرده‌اند. این آمارها هشداردهنده هستند و نشان می‌دهند این پدیده یک بحران جهانی است که نیاز به توجه فوری دارد. گزارش‌های دیده‌بان حقوق بشر درباره تجاوز به کودکان در مناطق جنگی نیز این واقعیت را تأیید می‌کند. در کشورهایی مانند سودان جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو و سوریه، کودکان به‌طور سیستماتیک قربانی خشونت‌های جنسی و اجتماعی می‌شوند. در این مناطق، وضعیت حقوق بشر به قدری شکننده است که از کودک‌آزاری به‌عنوان یک ابزار جنگی و سیاسی استفاده می‌شود.
در برخی کشورهای خاورمیانه، به‌ویژه در ایران، به‌دلیل مسائل فرهنگی و محدودیت‌های قانونی، آمار دقیقی از تجاوز جنسی به کودکان وجود ندارد. رسانه‌ها نیز به‌دلیل حساسیت‌های اجتماعی نمی‌توانند جزئیات این نوع از خشونت‌ها را منتشر کنند. با این حال، سازمان‌های حقوق بشری همچنان در گزارش‌های خود از موارد کودک‌همسری و سوءاستفاده جنسی از کودکان در کشورهایی مانند یمن، افغانستان و ایران پرده‌برداری کرده‌اند. در ایران به‌طور معمول پس از وقوع چنین جنایاتی و فشار افکار عمومی، برخی جزئیات از سوی رسانه‌های داخلی و فعالان حقوق کودک منتشر می‌شود. این در حالی است که گزارش‌ها در این زمینه اغلب محدود و با تأخیر قابل توجهی منتشر می‌شوند. به‌عنوان نمونه، در سال ۱۴۰۰، گزارشی از آزار جنسی چند دانش‌آموز پسر توسط معاون یک مدرسه غیرانتفاعی در غرب تهران منتشر شد. پس از مشاهده تغییرات رفتاری در کودکان، خانواده‌ها وارد عمل شدند و موضوع را پیگیری کردند. این پرونده که در رسانه‌ها تحت پوشش قرار گرفت، پس از دستگیری متهم توسط خبرگزاری ایلنا به‌طور رسمی اعلام شد.
یکی دیگر از پرونده‌های مشابه در اصفهان بود که در آن یک مربی مهدکودک به اتهام آزار جنسی چند کودک ۴ تا ۶ ساله دستگیر شد. در پی مشاهده علائم جسمی و روانی در کودکان، این موضوع توسط خانواده‌ها به مراجع قضایی گزارش شد. خبرگزاری مهر به‌طور محدود این پرونده را پوشش داد و از محکومیت متجاوز خبر داد.
در سال ۱۳۹۹، خبری از تجاوز به یک کودک ۶ ساله در شیراز منتشر شد که در پی شکایت خانواده و تأیید پزشکی قانونی به جریان افتاد. این پرونده نیز پس از دستگیری متهم به‌طور مختصر در روزنامه همشهری پوشش داده شد. همچنین در سال ۱۴۰۱، پرونده‌ای از تجاوز به یک نوجوان ۱۵ ساله در مشهد منتشر شد. این پرونده پس از خودکشی نوجوان و انتقال به بیمارستان به رسانه‌ها راه یافت و خبرگزاری تابناک به‌طور گذرا به آن پرداخت.
در خصوص مجازات متجاوزان جنسی به کودکان، قانون مجازات اسلامی ایران مواد مختلفی را برای این جرم در نظر گرفته است. طبق مواد (134 تا 139) قانون مجازات اسلامی، در صورت اثبات جرم، مجازات‌های شدیدی برای متجاوزان در نظر گرفته شده است. ماده (104) این قانون درخصوص جرائم جنسی توسط محارم می‌گوید که مجازات این جرم اعدام است. همچنین ماده (302) قانون مجازات اسلامی بیان می‌کند در صورتی که تجاوز منجر به آسیب شدید جسمی یا روانی به کودک شود، مجازات مرتکب می‌تواند به‌شدت افزایش یابد.