کاهش ۵۰ درصدی نرخ رشد جمعیت
طبق آخرین پیمایش ملی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد در کشور ما تقریباً سه و نیم میلیون زوج نابارور وجود دارد که سالانه حدود ۸۸ هزار زوج به این آمار اضافه می‌شوند. هزینه‌های درمان ناباروری به‌ویژه در صورت نیاز به آی.وی.اف و یا سایر روش‌های تهاجمی بسیار زیاد است و زوجین نابارور علاوه بر نگرانی‌هایی که در مورد روند و نتیجه درمان داشتند، برای تأمین هزینه‌های درمان هم فشار زیادی را متحمل می‌شدند. بعد از تصویب قانون جوانی جمعیت تمام اقدامات تشخیصی و درمانی ناباروری تحتپوشش بیمه قرار گرفت.
بر این اساس در مراکز دولتی ۹۰ درصد هزینه‌ها تحتپوشش بیمه قرار گرفت و محدودیت سنی قبلی اصلاح شد تا افراد تا ۴۹سالگی بتوانند از این خدمات استفاده کنند. در مراکز خصوصی درمان ناباروری نیز ۷۰ درصد هزینه‌ها توسط بیمه‌های پایه پرداخت می‌شود.
بنا به روش‌های علمی مرسوم، نرخ باروری یا (TFR) میانگین تعداد فرزندانی است که یک خانم در سن باروری به دنیا می‌آورد؛ اگر این خانم با همسرش در نظر گرفته شوند و این زوج دو فرزند داشته باشند، به‌عنوان جایگزین خودشان افرادی را به جامعه آورده‌اند. در این شرایط جمعیت نه افزایش پیدا می‌کند و نه کاهش و رشد جمعیت تقریباً ثابت می‌ماند. با توجه به اینکه تمام زنان ممکن است تا پایان سن باروری خود زنده نباشند یا ازدواج نکنند، این عدد یعنی نرخ جایگزینی عدد ۲ خالص نیست و از ۱/۲ در کشورهای توسعه‌یافته تا۳/۲ در کشورهای
در حال توسعه متغیر است. در کشور ما متأسفانه از سال ۷۹ نرخ باروری به زیر حد جایگزینی رسیده و در حال حاضر نرخ باروری ما ۱.۶۵ است. اگر در طولانی‌مدت نرخ باروری کمتر از حد جایگزینی باشد، جمعیت کاهش پیدا می‌کند و به سمت سالمندی می‌رود. آمارها نشان می‌دهد که نرخ رشد جمعیت کشور از ۱.۲ در سال ۱۳۹۵ به حدود ۰.۶ در سال ۱۴۰۰ رسیده است. به‌عبارتی، در عرض پنج سال نرخ رشد جمعیت کشور ۵۰درصد کاهش یافته است. حقیقت تلخ این است که ما با سرعت به‌سمت سالمندی جمعیت حرکت می‌کنیم و طبق پیش‌بینی‌ها، در سال ۱۴۳۰ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور ما سالمند هستند.
در قانون جوانی جمعیت۴۰ درصد وظایف بر‌عهده سازمان‌های دیگری به‌جز وزارت بهداشت است. به‌عبارت دیگر وزارت بهداشت به‌تنهایی نمی‌تواند مشکلات حوزه جمعیت را برطرف کند. مسلماً فرهنگ‌سازی در بحث جمعیت یکی از اقدامات کلیدی است، اما وزارت بهداشت علاوه بر حمایت‌های بهداشتی و درمانی در فرهنگ‌سازی نیز نقش مهمی دارد. پیام‌های بهداشتی و سلامتی به‌تدریج، فرهنگ‌سازی می‌کند. همچنان که در موضوع کنترل جمعیت، فرهنگ‌سازی در تمایل افراد به داشتن تعداد فرزند پایین بسیار مؤثر بوده است. در دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز برای اجرای قانون جوانی جمعیت اقدامات زیادی صورت گرفته است؛ خدماتی نظیر آموزش ارائه‌دهندگان خدمت در زمینه بحران جمعیت، ارائه مشاوره فرزند‌آوری و مشاوره انصراف از سقط، فضاسازی مراکز جامع سلامت و پایگاه‌های بهداشت در زمینه ساختار خانواده کامل و سایر مسائل حوزه جمعیت، آموزش اعضای هیأت‌علمی و دانشجویان و ترسیم شرایط سالمندی برای آینده کشور، افزایش مراکز درمان ناباروری سطح (2) و سطح (3)، تلاش برای ترویج و افزایش زایمان‌های بی‌درد و متعاقب آن کاهش زایمان به روش سزارین، برنامه‌ریزی برای تأسیس مهدکودک در ساختمان‌های بزرگ دانشگاه و افزایش تعداد خوابگاه‌های دانشجویی متأهلان، رایگان‌سازی زایمان طبیعی، تسهیلات شغلی مصوب برای مادران شاغل و نظارت بر حُسن اجرای آن همگی پس از اجرای قانون در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شده است.
بر این اساس در مراکز دولتی ۹۰ درصد هزینه‌ها تحتپوشش بیمه قرار گرفت و محدودیت سنی قبلی اصلاح شد تا افراد تا ۴۹سالگی بتوانند از این خدمات استفاده کنند. در مراکز خصوصی درمان ناباروری نیز ۷۰ درصد هزینه‌ها توسط بیمه‌های پایه پرداخت می‌شود.
بنا به روش‌های علمی مرسوم، نرخ باروری یا (TFR) میانگین تعداد فرزندانی است که یک خانم در سن باروری به دنیا می‌آورد؛ اگر این خانم با همسرش در نظر گرفته شوند و این زوج دو فرزند داشته باشند، به‌عنوان جایگزین خودشان افرادی را به جامعه آورده‌اند. در این شرایط جمعیت نه افزایش پیدا می‌کند و نه کاهش و رشد جمعیت تقریباً ثابت می‌ماند. با توجه به اینکه تمام زنان ممکن است تا پایان سن باروری خود زنده نباشند یا ازدواج نکنند، این عدد یعنی نرخ جایگزینی عدد ۲ خالص نیست و از ۱/۲ در کشورهای توسعه‌یافته تا۳/۲ در کشورهای
در حال توسعه متغیر است. در کشور ما متأسفانه از سال ۷۹ نرخ باروری به زیر حد جایگزینی رسیده و در حال حاضر نرخ باروری ما ۱.۶۵ است. اگر در طولانی‌مدت نرخ باروری کمتر از حد جایگزینی باشد، جمعیت کاهش پیدا می‌کند و به سمت سالمندی می‌رود. آمارها نشان می‌دهد که نرخ رشد جمعیت کشور از ۱.۲ در سال ۱۳۹۵ به حدود ۰.۶ در سال ۱۴۰۰ رسیده است. به‌عبارتی، در عرض پنج سال نرخ رشد جمعیت کشور ۵۰درصد کاهش یافته است. حقیقت تلخ این است که ما با سرعت به‌سمت سالمندی جمعیت حرکت می‌کنیم و طبق پیش‌بینی‌ها، در سال ۱۴۳۰ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور ما سالمند هستند.
در قانون جوانی جمعیت۴۰ درصد وظایف بر‌عهده سازمان‌های دیگری به‌جز وزارت بهداشت است. به‌عبارت دیگر وزارت بهداشت به‌تنهایی نمی‌تواند مشکلات حوزه جمعیت را برطرف کند. مسلماً فرهنگ‌سازی در بحث جمعیت یکی از اقدامات کلیدی است، اما وزارت بهداشت علاوه بر حمایت‌های بهداشتی و درمانی در فرهنگ‌سازی نیز نقش مهمی دارد. پیام‌های بهداشتی و سلامتی به‌تدریج، فرهنگ‌سازی می‌کند. همچنان که در موضوع کنترل جمعیت، فرهنگ‌سازی در تمایل افراد به داشتن تعداد فرزند پایین بسیار مؤثر بوده است. در دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز برای اجرای قانون جوانی جمعیت اقدامات زیادی صورت گرفته است؛ خدماتی نظیر آموزش ارائه‌دهندگان خدمت در زمینه بحران جمعیت، ارائه مشاوره فرزند‌آوری و مشاوره انصراف از سقط، فضاسازی مراکز جامع سلامت و پایگاه‌های بهداشت در زمینه ساختار خانواده کامل و سایر مسائل حوزه جمعیت، آموزش اعضای هیأت‌علمی و دانشجویان و ترسیم شرایط سالمندی برای آینده کشور، افزایش مراکز درمان ناباروری سطح (2) و سطح (3)، تلاش برای ترویج و افزایش زایمان‌های بی‌درد و متعاقب آن کاهش زایمان به روش سزارین، برنامه‌ریزی برای تأسیس مهدکودک در ساختمان‌های بزرگ دانشگاه و افزایش تعداد خوابگاه‌های دانشجویی متأهلان، رایگان‌سازی زایمان طبیعی، تسهیلات شغلی مصوب برای مادران شاغل و نظارت بر حُسن اجرای آن همگی پس از اجرای قانون در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شده است.
ارسال دیدگاه
