
تأمین اجتماعی...
... دکترای داروساز گفت: «اما با ایجاد طرح دارویار یک اقدام عقلانی صورت گرفت که در نتیجه آن ارز اختصاص یافته به شرکتهای دارویی به سازمانهای بیمهگر محول و قیمت داروها آزادسازی شد. با این کار، پرداخت مابهالتفاوت قیمت دارو زیر پوشش بیمه قرار گرفت تا پرداخت از جیب مردم افزایش نیابد. برای اینکه طرح دارویار در مسیر صحیح خود قرار گیرد، نیازمند آن هستیم تا منابع مالی این طرح به موقع و به درستی تزریق شود و برای اجرای آن نظارت کافی به عمل آید.»
وی در خصوص کمبودهای فعلی دارویی در بازار ادامه داد: «متأسفانه شیوع زودرس آنفولانزا دست ما را از داروها خالی کرد؛ بهویژه اینکه برخی از داروخانهها از خرید دارو به تعداد زیاد خودداری کرده بودند، زیرا با شیوع کرونا، فروش داروهایی مانند آنتیبیوتیک کودکان افت کرد و داروخانهها مجبور شدند کارتن کارتن داروهای خود را دور بریزند. در نتیجه بسیاری از داروخانهها برای مصارف دو تا سه ماه خود دارو تهیه کرده و از ذخیره آن به مقدار زیاد خودداری میکنند.»
مؤسس و مسئول فنی داروخانه عنوان کرد: «یکی دیگر از مزایای طرح دارویار این است؛ اقلامی که پیش از این از پوشش بیمه برخوردار نبودند، در طرح دارویار جای گرفته و از نرخ ارز ترجیحی بهرهمند شدند و در نتیجه این اقلام که بیش از 300 قلم دارو را شامل میشود، به قیمت قبلی در اختیار مردم قرار داده میشود. حتی قیمت برخی از داروهایی که با آزادسازی نرخ ارز با افزایش جهشی مواجه شده است، با برخورداری از پوشش طرح دارویار به قیمت مناسب در اختیار بیمهشدگان قرار میگیرد. برای مثال قیمت یک قلم دارو پیش از آزادسازی بیش از یک میلیون تومان بود که این میزان با حذف ارز ترجیحی اکنون به بیش از 5 میلیون تومان رسید؛ اما مابهالتفاوت آن را سازمانهای بیمهگر پرداخت میکنند و فشار و سنگینی افزایش هزینهها بردوش بیماران نمیافتد.» عباسپور در خصوص پرداخت مطالبات داروخانهها از سوی تأمیناجتماعی افزود: «این پرداختها کمک کرد تا چراغ داروخانهها روشن بماند و انتظار میرود تا این رویه تداوم داشته باشد. زیرا داروخانهها داروها را به صورت نقدی یا مدتدار از شرکتهای دارویی تهیه میکنند و هرگونه کاهش نقدینگی سبب مختل شدن سیستم مالی داروخانهها میشود.»
وی اظهار کرد: «با تزریق این نقدینگی دستوبال داروخانهها برای تأمین دارو باز شده است. باید توجه داشت؛ امروزه درصد حاشیه سود داروخانهها بسیار کاهش و در مقابل هزینهها افزایش یافته است و باید دخلوخرج داروخانهها بچرخد؛ پیش از این اگر برای تهیه اقلام دارویی ماهیانه 2 میلیارد تومان هزینه میشد، اکنون باید 4.5 میلیارد تومان هزینه شود و از طرفی مدت بازپرداختهای اقلام مدتدار نیز کاهش یافته و از حدود 6- 5 ماه به یکی دو ماه رسید، در نتیجه انتظار این است که منابع مالی طرح دارویار پایدار بماند تا سازمانهای بیمهگر نیز به موقع به تعهدات خود عمل کنند.»
وی در خصوص کمبودهای فعلی دارویی در بازار ادامه داد: «متأسفانه شیوع زودرس آنفولانزا دست ما را از داروها خالی کرد؛ بهویژه اینکه برخی از داروخانهها از خرید دارو به تعداد زیاد خودداری کرده بودند، زیرا با شیوع کرونا، فروش داروهایی مانند آنتیبیوتیک کودکان افت کرد و داروخانهها مجبور شدند کارتن کارتن داروهای خود را دور بریزند. در نتیجه بسیاری از داروخانهها برای مصارف دو تا سه ماه خود دارو تهیه کرده و از ذخیره آن به مقدار زیاد خودداری میکنند.»
مؤسس و مسئول فنی داروخانه عنوان کرد: «یکی دیگر از مزایای طرح دارویار این است؛ اقلامی که پیش از این از پوشش بیمه برخوردار نبودند، در طرح دارویار جای گرفته و از نرخ ارز ترجیحی بهرهمند شدند و در نتیجه این اقلام که بیش از 300 قلم دارو را شامل میشود، به قیمت قبلی در اختیار مردم قرار داده میشود. حتی قیمت برخی از داروهایی که با آزادسازی نرخ ارز با افزایش جهشی مواجه شده است، با برخورداری از پوشش طرح دارویار به قیمت مناسب در اختیار بیمهشدگان قرار میگیرد. برای مثال قیمت یک قلم دارو پیش از آزادسازی بیش از یک میلیون تومان بود که این میزان با حذف ارز ترجیحی اکنون به بیش از 5 میلیون تومان رسید؛ اما مابهالتفاوت آن را سازمانهای بیمهگر پرداخت میکنند و فشار و سنگینی افزایش هزینهها بردوش بیماران نمیافتد.» عباسپور در خصوص پرداخت مطالبات داروخانهها از سوی تأمیناجتماعی افزود: «این پرداختها کمک کرد تا چراغ داروخانهها روشن بماند و انتظار میرود تا این رویه تداوم داشته باشد. زیرا داروخانهها داروها را به صورت نقدی یا مدتدار از شرکتهای دارویی تهیه میکنند و هرگونه کاهش نقدینگی سبب مختل شدن سیستم مالی داروخانهها میشود.»
وی اظهار کرد: «با تزریق این نقدینگی دستوبال داروخانهها برای تأمین دارو باز شده است. باید توجه داشت؛ امروزه درصد حاشیه سود داروخانهها بسیار کاهش و در مقابل هزینهها افزایش یافته است و باید دخلوخرج داروخانهها بچرخد؛ پیش از این اگر برای تهیه اقلام دارویی ماهیانه 2 میلیارد تومان هزینه میشد، اکنون باید 4.5 میلیارد تومان هزینه شود و از طرفی مدت بازپرداختهای اقلام مدتدار نیز کاهش یافته و از حدود 6- 5 ماه به یکی دو ماه رسید، در نتیجه انتظار این است که منابع مالی طرح دارویار پایدار بماند تا سازمانهای بیمهگر نیز به موقع به تعهدات خود عمل کنند.»
ارسال دیدگاه