عروسک‌ها و آدم‌ها در جدال با تاریخ

توجهی به نمایش «ما دوغ نیستیم»

عروسک‌ها و آدم‌ها در جدال با تاریخ

علی کیهانی منتقد تئاتر

«ما دوغ نیستیم» عنوانی است که در نگاه اول شاید برای مخاطب کمی شوخ‌طبعانه یا حتی گمراه‌کننده به نظر برسد، اما پشت این شوخی ساده، جهانی سرشار از استعاره و معنا پنهان شده است؛ نمایشی که با الهام از یک روایت تاریخی و اقتباس ادبی، کوشیده است هم‌زمان هم به گذشته چشم بدوزد و هم با واقعیت‌های امروز جامعه وارد گفت‌وگو شود.
این نمایش ماجرای اشغال خانه و دارایی یک جوان توسط گروهی بیگانه را دست‌مایه قرار داده و آن را با سرگذشت رشیدخان، والی قوچان در دورۀ قاجار، پیوند زده است. همین ترکیب گذشته و حال، به اثر ساختاری دوگانه بخشیده که در قالب دو جهان موازی ـ عروسکی و انسانی ـ روایت می‌شود.
یکی از ویژگی‌های شاخص «ما دوغ نیستیم» حضور هم‌زمان عروسک و بازیگر زنده است و عروسک‌ها نه‌تنها بار نمادین نمایش را به دوش می‌کشند، بلکه روایت تاریخی را هم پیش می‌برند.
این نمایش یادآور این نکته است که خانه و خاک مفاهیمی فراتر از یک مکان فیزیکی‌اند. در واقع اثر با زبانی استعاری، پرسش بنیادینی را مطرح می‌کند: وقتی بیگانگان وارد خانه می‌شوند و دارایی‌مان را طلب می‌کنند، چه باید کرد؟ پاسخی که نمایش می‌دهد، پاسخی ساده نیست، اما تماشاگر را وا‌می‌دارد دربارۀ آن بیندیشد.


نمایش «ما دوغ نیستیم»
کارگردان: مائده بیگلری‌بهادر
تهیه‌کننده:  فرشاد میرزابابایی
نویسندگان: حسن محمدیان و آوا صالحی
بازیگران: حسن ‌محمدیان، مهناز ‌فراتی، علی ‌حسین‌‌زاده، پولاد ‌شعبانی، سارا ‌محمودی و لیلا ‌هوشیاری
شهریور 1404   خانۀ هنر دا  70 دقیقه

ارسال دیدگاه
ضمیمه
ضمیمه