آغازی برای رؤیاهای آموزشی کودکان محروم
در یکی از محله‌های شلوغ تهران، خانه کودک شوش چون مشعلی فروزان برای کودکانی که از چرخه آموزش رسمی بازمانده‌اند، می‌درخشد. این مرکز که زیر نظر انجمن حمایت از حقوق کودکان فعالیت می‌کند، به کودکان بدون مدارک هویتی، اتباع افغانستانی و دیگر گروه‌های به حاشیه رانده شده خدمت‌رسانی می‌کند.
با وجود چالش‌های مالی سنگین و تهدید خروج اجباری اتباع، خانه کودک شوش با تمرکز بر آموزش پایه، مهارت‌های زندگی و خدمات حمایتی، مسیری برای آینده‌ای روشن‌تر برای این کودکان هموار می‌کند.
به گفته شیدا صفری، رئیس این مرکز، خانه کودک شوش پناهگاهی امن برای کودکانی است که به دلایل گوناگون از جمله فقدان مدارک هویتی، امکان تحصیل در مدارس رسمی را ندارند.
بسیاری از این کودکان از خانواده‌های مهاجر افغان هستند که به دلیل موانع قانونی و بوروکراتیک، از نظام آموزشی کشور کنار گذاشته شده‌اند. این مرکز با ارائه آموزش از پایه اول تا ششم ابتدایی، به این کودکان فرصتی دوباره برای یادگیری می‌دهد. پس از پایان دوره‌های آموزشی و تعیین سطح، کودکان به مدارس رسمی یا دیگر مراکز آموزشی معرفی می‌شوند تا تحصیلات خود را ادامه دهند.
آموزش، توانمندسازی و مهارت‌آموزی
فعالیت‌های خانه کودک شوش تنها به آموزش الفبا و اعداد محدود نمی‌شود. این مرکز برنامه‌های متنوعی برای توانمندسازی کودکان ارائه می‌دهد. کلاس‌های آموزش رایانه، ورزش‌هایی مانند هندبال برای دختران، فوتبال برای پسران و شطرنج و همچنین کارگاه‌های مهارت‌های زندگی، بخشی از برنامه‌های این مرکز هستند. صفری در این باره می‌گوید: «ما به دنبال توانمندسازی کودکان هستیم، نه ایجاد وابستگی. آموزش اولویت اصلی ماست و کمک‌های معیشتی تنها در موارد ضروری و پس از بررسی دقیق مددکاران ارائه می‌شود.» واحد مددکاری خانه کودک شوش نقش کلیدی در ارائه خدمات حمایتی ایفا می‌کند. این خدمات شامل پیگیری درمان‌های ضروری مانند دندانپزشکی، چشم‌پزشکی و درمان بیماری‌های خاص، حمایت‌های معیشتی هدفمند و برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای والدین، به‌ویژه مادران، در زمینه مهارت‌های فرزندپروری است. برخلاف برخی خیریه‌ها، این مرکز، کمک‌ها را تنها پس از ارزیابی دقیق نیازهای واقعی خانواده‌ها ارائه می‌دهد. کودکان در این مرکز اقامت ندارند و همراه خانواده‌های خود زندگی می‌کنند، اما خانه کودک شوش فضایی امن برای یادگیری و رشد فراهم می‌کند.
چالش‌های مالی و تهدید خروج اتباع
با وجود تأثیر عمیق این مرکز، چالش‌های مالی یکی از بزرگ‌ترین موانع پیش روی آن است. صفری توضیح می‌دهد: «در شرایط اقتصادی کنونی، جذب کمک‌های مردمی و حمایت از فعالیت‌های داوطلبانه بسیار دشوار شده است. حفظ نیروهای متخصص مانند معلمان، مددکاران و روانشناسان نیازمند منابع مالی پایدار است.» این نیروها با وجود تخصص بالا، اغلب دستمزدهای ناچیزی دریافت می‌کنند و همین امر باعث می‌شود بسیاری از آن‌ها پس از چند سال فعالیت در این حوزه پرچالش، ناچار به ترک کار شوند. فقدان پشتوانه مالی قوی برای سازمان‌های مردم‌نهاد مانند خانه کودک شوش، همواره مشکلی اساسی بوده است. چالش دیگر، سیاست‌های خروج اجباری اتباع است که آینده تحصیلی و زندگی بسیاری از کودکان تحت پوشش این مرکز را تهدید می‌کند. صفری با نگرانی می‌گوید: «بخش بزرگی از مددجویان ما اتباع هستند. خروج ناگهانی آن‌ها از کشور، تحصیل و آینده این کودکان را به خطر می‌اندازد. این پرسش بزرگ برای ما و خانواده‌ها باقی است که تکلیف این کودکان چه خواهد شد؟»
خدمات فراتر از آموزش
خانه کودک شوش تنها به آموزش محدود نمی‌شود؛ این مرکز در مواقع ضروری، خدمات درمانی حیاتی نیز ارائه می‌دهد. به گفته صفری، اخیراً این مرکز هزینه‌ای بالغ بر ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان برای درمان یک کودک ایرانی تقبل کرده است؛ چرا که این اقدام برای نجات جان او ضروری بود. علاوه بر این، نقش داوطلبان متخصص در این مرکز بسیار برجسته است. دندانپزشکان، چشم‌پزشکان و روانشناسان به‌صورت داوطلبانه خدمات خود را ارائه می‌دهند و این مشارکت، بار بزرگی از دوش مرکز برمی‌دارد. صفری معتقد است حضور این متخصصان در حوزه آسیب‌های اجتماعی، نقشی حیاتی در بهبود شرایط کودکان دارد.
درخواست برای حمایت پایدار
خانه کودک شوش با وجود موانع بسیار، همچنان به مأموریت خود برای روشن نگه داشتن چراغ امید برای کودکان محروم از تحصیل ادامه می‌دهد. صفری در پایان از خیران و حامیان می‌خواهد که حمایت‌های خود را به سمت تأمین منابع مالی پایدار برای حفظ نیروهای متخصص و یافتن راه‌حل‌های انسانی برای ادامه تحصیل کودکان اتباع هدایت کنند. این مرکز نه‌تنها به آموزش، بلکه به توانمندسازی و ایجاد آینده‌ای بهتر برای کودکانی متعهد است که در سایه محرومیت، رویای یادگیری و پیشرفت دارند.
با وجود چالش‌های مالی سنگین و تهدید خروج اجباری اتباع، خانه کودک شوش با تمرکز بر آموزش پایه، مهارت‌های زندگی و خدمات حمایتی، مسیری برای آینده‌ای روشن‌تر برای این کودکان هموار می‌کند.
به گفته شیدا صفری، رئیس این مرکز، خانه کودک شوش پناهگاهی امن برای کودکانی است که به دلایل گوناگون از جمله فقدان مدارک هویتی، امکان تحصیل در مدارس رسمی را ندارند.
بسیاری از این کودکان از خانواده‌های مهاجر افغان هستند که به دلیل موانع قانونی و بوروکراتیک، از نظام آموزشی کشور کنار گذاشته شده‌اند. این مرکز با ارائه آموزش از پایه اول تا ششم ابتدایی، به این کودکان فرصتی دوباره برای یادگیری می‌دهد. پس از پایان دوره‌های آموزشی و تعیین سطح، کودکان به مدارس رسمی یا دیگر مراکز آموزشی معرفی می‌شوند تا تحصیلات خود را ادامه دهند.
آموزش، توانمندسازی و مهارت‌آموزی
فعالیت‌های خانه کودک شوش تنها به آموزش الفبا و اعداد محدود نمی‌شود. این مرکز برنامه‌های متنوعی برای توانمندسازی کودکان ارائه می‌دهد. کلاس‌های آموزش رایانه، ورزش‌هایی مانند هندبال برای دختران، فوتبال برای پسران و شطرنج و همچنین کارگاه‌های مهارت‌های زندگی، بخشی از برنامه‌های این مرکز هستند. صفری در این باره می‌گوید: «ما به دنبال توانمندسازی کودکان هستیم، نه ایجاد وابستگی. آموزش اولویت اصلی ماست و کمک‌های معیشتی تنها در موارد ضروری و پس از بررسی دقیق مددکاران ارائه می‌شود.» واحد مددکاری خانه کودک شوش نقش کلیدی در ارائه خدمات حمایتی ایفا می‌کند. این خدمات شامل پیگیری درمان‌های ضروری مانند دندانپزشکی، چشم‌پزشکی و درمان بیماری‌های خاص، حمایت‌های معیشتی هدفمند و برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای والدین، به‌ویژه مادران، در زمینه مهارت‌های فرزندپروری است. برخلاف برخی خیریه‌ها، این مرکز، کمک‌ها را تنها پس از ارزیابی دقیق نیازهای واقعی خانواده‌ها ارائه می‌دهد. کودکان در این مرکز اقامت ندارند و همراه خانواده‌های خود زندگی می‌کنند، اما خانه کودک شوش فضایی امن برای یادگیری و رشد فراهم می‌کند.
چالش‌های مالی و تهدید خروج اتباع
با وجود تأثیر عمیق این مرکز، چالش‌های مالی یکی از بزرگ‌ترین موانع پیش روی آن است. صفری توضیح می‌دهد: «در شرایط اقتصادی کنونی، جذب کمک‌های مردمی و حمایت از فعالیت‌های داوطلبانه بسیار دشوار شده است. حفظ نیروهای متخصص مانند معلمان، مددکاران و روانشناسان نیازمند منابع مالی پایدار است.» این نیروها با وجود تخصص بالا، اغلب دستمزدهای ناچیزی دریافت می‌کنند و همین امر باعث می‌شود بسیاری از آن‌ها پس از چند سال فعالیت در این حوزه پرچالش، ناچار به ترک کار شوند. فقدان پشتوانه مالی قوی برای سازمان‌های مردم‌نهاد مانند خانه کودک شوش، همواره مشکلی اساسی بوده است. چالش دیگر، سیاست‌های خروج اجباری اتباع است که آینده تحصیلی و زندگی بسیاری از کودکان تحت پوشش این مرکز را تهدید می‌کند. صفری با نگرانی می‌گوید: «بخش بزرگی از مددجویان ما اتباع هستند. خروج ناگهانی آن‌ها از کشور، تحصیل و آینده این کودکان را به خطر می‌اندازد. این پرسش بزرگ برای ما و خانواده‌ها باقی است که تکلیف این کودکان چه خواهد شد؟»
خدمات فراتر از آموزش
خانه کودک شوش تنها به آموزش محدود نمی‌شود؛ این مرکز در مواقع ضروری، خدمات درمانی حیاتی نیز ارائه می‌دهد. به گفته صفری، اخیراً این مرکز هزینه‌ای بالغ بر ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان برای درمان یک کودک ایرانی تقبل کرده است؛ چرا که این اقدام برای نجات جان او ضروری بود. علاوه بر این، نقش داوطلبان متخصص در این مرکز بسیار برجسته است. دندانپزشکان، چشم‌پزشکان و روانشناسان به‌صورت داوطلبانه خدمات خود را ارائه می‌دهند و این مشارکت، بار بزرگی از دوش مرکز برمی‌دارد. صفری معتقد است حضور این متخصصان در حوزه آسیب‌های اجتماعی، نقشی حیاتی در بهبود شرایط کودکان دارد.
درخواست برای حمایت پایدار
خانه کودک شوش با وجود موانع بسیار، همچنان به مأموریت خود برای روشن نگه داشتن چراغ امید برای کودکان محروم از تحصیل ادامه می‌دهد. صفری در پایان از خیران و حامیان می‌خواهد که حمایت‌های خود را به سمت تأمین منابع مالی پایدار برای حفظ نیروهای متخصص و یافتن راه‌حل‌های انسانی برای ادامه تحصیل کودکان اتباع هدایت کنند. این مرکز نه‌تنها به آموزش، بلکه به توانمندسازی و ایجاد آینده‌ای بهتر برای کودکانی متعهد است که در سایه محرومیت، رویای یادگیری و پیشرفت دارند.
ارسال دیدگاه
