
لزوم تبدیل وضعیت کارگران پیمانکاری نفت
حشمتالله سلیمانی فعال صنفی کارگران شرکتی پارس جنوبی
در هفتههای اخیر، سارا فلاحی، نماینده ایلام در مجلس، خبر امیدوارکنندهای برای کارگران شرکتی و پیمانکاری اعلام کرد. او با اشاره به نگرانیهای این کارگران درباره تبدیل وضعیت شغلیشان اظهار داشت که تا اوایل ماه آینده، موضوع تبدیل وضعیت نهایی خواهد شد و مشکلات این نیروها حل میشود. این خبر، امیدی تازه به کارگرانی بخشیده که سالهاست در انتظار ساماندهی وضعیت شغلی خود هستند.
کارگران شرکتی، بهویژه نیروهای ارکان ثالث در صنایع نفت و گاز، از جمله در پتروشیمیها، پالایشگاهها، سکوهای نفتی و پروژههای پارس جنوبی، در بیش از سه سال گذشته پیگیر این مطالبه بودهاند. این کارگران با وجود نقش کلیدی در پیشبرد پروژههای انرژی، از حقوق و مزایای کمتری نسبت به کارکنان رسمی یا قرارداد مستقیم برخوردارند. این تبعیض در نظام مزدی، تنها یکی از چالشهای آنهاست.
علاوه بر دستمزد پایین، نبود امنیت شغلی یکی از بزرگترین دغدغههای این کارگران است. بسیاری از آنها با بیش از ۱۰ یا حتی ۱۵ سال سابقه کار در پروژههای نفت و گاز، همچنان با شرکتهای پیمانکاری خصوصی قرارداد دارند. این شرکتها که اغلب بهصورت دورهای تغییر میکنند، میتوانند بهراحتی کارگران قدیمی را کنار گذاشته و نیروهای جدید را جایگزین کنند. این چرخه، امنیت شغلی کارگران را به شدت شکننده کرده و خطر بیکاری را حتی برای باتجربهترین نیروها به همراه دارد.
مشکلات این کارگران به این موارد محدود نمیشود. حق بیمه پرداختی برای بسیاری از آنها واقعی نیست و برخی کارفرمایان حتی از واریز منظم حق بیمه خودداری میکنند. شرایط سخت کاری، نبود دسترسی به تسهیلاتی مانند وامهای بانکی که وزارت نفت به کارکنان رسمی ارائه میدهد، تبعیض در امکانات رفاهی مانند غذا، اسکان، محل استراحت و حتی سرویسهای حملونقل، از دیگر چالشهای روزمره این کارگران است.
حذف پیمانکاران و تبدیل وضعیت کارگران شرکتی به قرارداد مستقیم، راهحل اصلی برای رفع این مشکلات است. قانون کار، واگذاری مشاغل دائم و مستمر به پیمانکاران را غیرقانونی میداند. کارگری که سالها در پروژههای نفت و گاز فعالیت کرده، نباید همچنان تحت قراردادهای پیمانکاری باشد. انعقاد قرارداد مستقیم با این کارگران، نهتنها امنیت شغلی آنها را تضمین میکند، بلکه تبعیض در حقوق، مزایا و امکانات را کاهش میدهد. این اقدام، گامی اساسی به سوی برقراری عدالت در محیط کار است و میتواند الگویی برای سایر بخشهای صنعتی باشد.
اعلام فلاحی، نویدبخش تحولی بزرگ برای این کارگران است. نهایی شدن تبدیل وضعیت، نهتنها نگرانیهای معیشتی و شغلی آنها را کاهش میدهد، بلکه میتواند به بهبود شرایط کاری و افزایش انگیزه در میان این نیروی کار حیاتی منجر شود. انتظار میرود با اجرای این طرح، گام مهمی در راستای احقاق حقوق کارگران شرکتی برداشته شود و مشکلات دیرینه آنها به تدریج برطرف شود.
کارگران شرکتی، بهویژه نیروهای ارکان ثالث در صنایع نفت و گاز، از جمله در پتروشیمیها، پالایشگاهها، سکوهای نفتی و پروژههای پارس جنوبی، در بیش از سه سال گذشته پیگیر این مطالبه بودهاند. این کارگران با وجود نقش کلیدی در پیشبرد پروژههای انرژی، از حقوق و مزایای کمتری نسبت به کارکنان رسمی یا قرارداد مستقیم برخوردارند. این تبعیض در نظام مزدی، تنها یکی از چالشهای آنهاست.
علاوه بر دستمزد پایین، نبود امنیت شغلی یکی از بزرگترین دغدغههای این کارگران است. بسیاری از آنها با بیش از ۱۰ یا حتی ۱۵ سال سابقه کار در پروژههای نفت و گاز، همچنان با شرکتهای پیمانکاری خصوصی قرارداد دارند. این شرکتها که اغلب بهصورت دورهای تغییر میکنند، میتوانند بهراحتی کارگران قدیمی را کنار گذاشته و نیروهای جدید را جایگزین کنند. این چرخه، امنیت شغلی کارگران را به شدت شکننده کرده و خطر بیکاری را حتی برای باتجربهترین نیروها به همراه دارد.
مشکلات این کارگران به این موارد محدود نمیشود. حق بیمه پرداختی برای بسیاری از آنها واقعی نیست و برخی کارفرمایان حتی از واریز منظم حق بیمه خودداری میکنند. شرایط سخت کاری، نبود دسترسی به تسهیلاتی مانند وامهای بانکی که وزارت نفت به کارکنان رسمی ارائه میدهد، تبعیض در امکانات رفاهی مانند غذا، اسکان، محل استراحت و حتی سرویسهای حملونقل، از دیگر چالشهای روزمره این کارگران است.
حذف پیمانکاران و تبدیل وضعیت کارگران شرکتی به قرارداد مستقیم، راهحل اصلی برای رفع این مشکلات است. قانون کار، واگذاری مشاغل دائم و مستمر به پیمانکاران را غیرقانونی میداند. کارگری که سالها در پروژههای نفت و گاز فعالیت کرده، نباید همچنان تحت قراردادهای پیمانکاری باشد. انعقاد قرارداد مستقیم با این کارگران، نهتنها امنیت شغلی آنها را تضمین میکند، بلکه تبعیض در حقوق، مزایا و امکانات را کاهش میدهد. این اقدام، گامی اساسی به سوی برقراری عدالت در محیط کار است و میتواند الگویی برای سایر بخشهای صنعتی باشد.
اعلام فلاحی، نویدبخش تحولی بزرگ برای این کارگران است. نهایی شدن تبدیل وضعیت، نهتنها نگرانیهای معیشتی و شغلی آنها را کاهش میدهد، بلکه میتواند به بهبود شرایط کاری و افزایش انگیزه در میان این نیروی کار حیاتی منجر شود. انتظار میرود با اجرای این طرح، گام مهمی در راستای احقاق حقوق کارگران شرکتی برداشته شود و مشکلات دیرینه آنها به تدریج برطرف شود.
ارسال دیدگاه