
کاهش تعداد شاغلان چندشغله
بر اساس جدیدترین آمارهای حوزه اشتغال، در سال ۱۴۰۱ تعداد افراد دارای بیش از یک شغل، کاهش یافته است، بهطوری که در این سال تنها ۲.۷ درصد شاغلان بیش از یک شغل داشتهاند که نسبت به سالهای ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۰، رقم پایینی محسوب میشود.
بر پایه گزارش وضعیت اجتماعی و فرهنگی ایران در بهار سال ١٤٠٢ که از سوی مرکز آمار در اواخر مهرماه منتشر شده، نرخ شاغلان در سال قبل نسبت به اواخر دهه ۹۰ کاهش محسوسی داشته و افراد تمایل بیشتری به تکشغله بودن نشان دادهاند. این موضوع بیانگر این است که بهرهوری در اقتصاد کشور با افزایش مواجه شده و درآمد تکشغله بودن توانسته معیشت خانوارها را تأمین کند.
طي سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹، شاغلان چندشغله بیشترین نرخ را داشتهاند. بنابر دادهها، در سالهای ۱۳۹۷ و ۹۸، به ترتیب ۳.۵ و ۳.۴ درصد از شاغلان کل کشور چندشغله بودهاند. این آمار در سال ۹۶، ۳.۱ درصد بوده که در سال ۹۹ به دلیل شیوع کرونا کاهش یافته است. ادامه روند نزولی شاغلان چندشغله در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ نیز ادامه داشته است. البته تفاوتی که در این دو سال با سال ۱۳۹۹ وجود دارد، احیای اقتصاد کشور و اینکه میزان دستمزد یا درآمد متناسب با نرخ تورم بوده و این امر باعث شده تا شاغلان تمایلی به داشتن شغل دوم یا سوم نداشته باشند.
در سال ۱۳۹۶ از مجموع ۲۳ میلیون و ۳۷۹ هزار شاغل، ۷۲۷ هزار نفر دارای بیش از یک شغل بودند که این میزان در سال بعد به ۸۲۲ هزار نفر و در سال ۱۳۹۸ به ۸۳۴ هزار نفر رسید. با شیوع بیماری کرونا در سال ۱۳۹۹، هرچند تعداد چندشغلهها با کاهش مواجه شد و به ۶۷۹ هزار نفر رسید، اما همچنان سهم ۲.۹درصدی داشتند. در سال ۱۴۰۰ این رقم ثابت ماند. در سال ۱۴۰۱ با شکوفایي اقتصاد کشور این تعداد به ۶۳۴ هزار نفر رسید و سهم آنها به ۲.۷ درصد کاهش یافت.
در این میان تعداد شاغلان در سال ۱۴۰۱ نیز با افزایش مواجه شد و به ۲۳ میلیون و ۷۱۶ هزار نفر رسید. اما نسبت تعداد شاغلان چندشغله کمتر شد. با بررسی دادههای مناطق شهری مشخص میشود که سهم چندشغلههای این مناطق در سال ۹۶ برابر با ۱.۵ درصد بوده است. به عبارت دیگر، از حدود ۱۷ میلیون نفر شاغل شهرنشین در این سال، ۲۵۳ هزار نفر چندشغله بودهاند. بالاترین سطح این شاخص در سال ۹۷ ثبت شده که برابر با ۱.۸ درصد است. از سال ۹۸ روند نزولی این نسبت شروع شد تا اینکه در سال گذشته به ۱.۳ درصد رسید که کمترین سطح این نسبت در شش سال گذشته است. بنابراین، این سهم در مناطق شهری روندی مشابه با کل کشور را در پیش گرفته است.
نتایج گزارش مرکز آمار نشان میدهد سهم روستاییان از چندشغله بودن بیشتر از شاغلان شهرنشین بوده است. طبق دادههای اعلام شده در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ تعداد شاغلان روستایی چندشغله در کانال هشت درصد بوده است. به عبارتی در سال ۱۳۹۸ آمار چندشغلههاي روستایی به بالاترین میزان رسید و سهم آنها ۸.۳ درصد شد. این رقم در سال قبل از آن ۸.۱ درصد اعلام شده بود. همچنین در سال ۱۴۰۱، تعداد شاغلان روستایی چندشغله به زیر هفت درصد رسید و در ایستگاه ۶.۸ درصد در سال ۱۴۰۱ تثبیت شد.
بر پایه گزارش وضعیت اجتماعی و فرهنگی ایران در بهار سال ١٤٠٢ که از سوی مرکز آمار در اواخر مهرماه منتشر شده، نرخ شاغلان در سال قبل نسبت به اواخر دهه ۹۰ کاهش محسوسی داشته و افراد تمایل بیشتری به تکشغله بودن نشان دادهاند. این موضوع بیانگر این است که بهرهوری در اقتصاد کشور با افزایش مواجه شده و درآمد تکشغله بودن توانسته معیشت خانوارها را تأمین کند.
طي سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹، شاغلان چندشغله بیشترین نرخ را داشتهاند. بنابر دادهها، در سالهای ۱۳۹۷ و ۹۸، به ترتیب ۳.۵ و ۳.۴ درصد از شاغلان کل کشور چندشغله بودهاند. این آمار در سال ۹۶، ۳.۱ درصد بوده که در سال ۹۹ به دلیل شیوع کرونا کاهش یافته است. ادامه روند نزولی شاغلان چندشغله در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ نیز ادامه داشته است. البته تفاوتی که در این دو سال با سال ۱۳۹۹ وجود دارد، احیای اقتصاد کشور و اینکه میزان دستمزد یا درآمد متناسب با نرخ تورم بوده و این امر باعث شده تا شاغلان تمایلی به داشتن شغل دوم یا سوم نداشته باشند.
در سال ۱۳۹۶ از مجموع ۲۳ میلیون و ۳۷۹ هزار شاغل، ۷۲۷ هزار نفر دارای بیش از یک شغل بودند که این میزان در سال بعد به ۸۲۲ هزار نفر و در سال ۱۳۹۸ به ۸۳۴ هزار نفر رسید. با شیوع بیماری کرونا در سال ۱۳۹۹، هرچند تعداد چندشغلهها با کاهش مواجه شد و به ۶۷۹ هزار نفر رسید، اما همچنان سهم ۲.۹درصدی داشتند. در سال ۱۴۰۰ این رقم ثابت ماند. در سال ۱۴۰۱ با شکوفایي اقتصاد کشور این تعداد به ۶۳۴ هزار نفر رسید و سهم آنها به ۲.۷ درصد کاهش یافت.
در این میان تعداد شاغلان در سال ۱۴۰۱ نیز با افزایش مواجه شد و به ۲۳ میلیون و ۷۱۶ هزار نفر رسید. اما نسبت تعداد شاغلان چندشغله کمتر شد. با بررسی دادههای مناطق شهری مشخص میشود که سهم چندشغلههای این مناطق در سال ۹۶ برابر با ۱.۵ درصد بوده است. به عبارت دیگر، از حدود ۱۷ میلیون نفر شاغل شهرنشین در این سال، ۲۵۳ هزار نفر چندشغله بودهاند. بالاترین سطح این شاخص در سال ۹۷ ثبت شده که برابر با ۱.۸ درصد است. از سال ۹۸ روند نزولی این نسبت شروع شد تا اینکه در سال گذشته به ۱.۳ درصد رسید که کمترین سطح این نسبت در شش سال گذشته است. بنابراین، این سهم در مناطق شهری روندی مشابه با کل کشور را در پیش گرفته است.
نتایج گزارش مرکز آمار نشان میدهد سهم روستاییان از چندشغله بودن بیشتر از شاغلان شهرنشین بوده است. طبق دادههای اعلام شده در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ تعداد شاغلان روستایی چندشغله در کانال هشت درصد بوده است. به عبارتی در سال ۱۳۹۸ آمار چندشغلههاي روستایی به بالاترین میزان رسید و سهم آنها ۸.۳ درصد شد. این رقم در سال قبل از آن ۸.۱ درصد اعلام شده بود. همچنین در سال ۱۴۰۱، تعداد شاغلان روستایی چندشغله به زیر هفت درصد رسید و در ایستگاه ۶.۸ درصد در سال ۱۴۰۱ تثبیت شد.
ارسال دیدگاه