آمار دقیق و قابل اعتمادی در خصوص کارگران فصلی وجود ندارد و شاید بتوان بخشی از جامعه بیش از یک میلیون و۵۰۰ هزار نفری کارگران ساختمانی را نیز از زمره کارگران فصلی محسوب کرد.
همانگونه که از نام آنها پیدا است بخشی از جامعه کارگری کشور که به دلایل مختلف از جمله کمبود فرصت‌های شغلی، مهیا نبودن زیرساخت‌های اشتغال ناشی از تصمیم‌سازی طی دهه‌های گذشته و وجود چالش‌های اقتصادی و دیگر دلایل، موفق به یافتن اشتغال پایدار و ثابت نشده‌اند، انواع کارها و فعالیت‌های جسمی از جمله کارهای ساده و یا نیمه تخصصی ساختمانی را  انجام می‌دهند و این کارها در برخی فصول بیشتر یافت می‌شود «کارگران فصلی» هستند. عمدتاً در مراکز، میادین و چهارراه‌های اصلی شهرها تمرکز نیروی کار فصلی برای مراجعه به کارگاه‌های ساختمانی و منازل افراد و انجام شغل‌های غیررسمی و ناقص را مشاهده می‌کنیم که به دلیل رونق کارهای ساختمانی در ماه‌هایی از سال که هوای معتدل دارد، اشتغال بهتری را تجربه می‌کنند. این دسته از کارگران با چالش‌های بزرگی از جمله نبود شغل برای تمام روزهای سال یا به عبارتی چالش امنیت شغلی مواجه هستند و به دنبال آن نداشتن دستمزد و درآمد کافی برای تأمین معیشت نیز از مهمترین مشکلات کارگران فصلی به شمار می‌رود. البته در کنار اشتغال نیمه‌وقت و عدم توان تأمین معیشت خانوار از طرف کارگران فصلی، عدم پوشش حمایتی بیمه‌های اجتماعی به دلیل نبود اشتغال پایدار را نیز باید از جمله مشکلات و نیازهای بارز جامعه کارگران فصلی دانست که به تبع آن عدم حمایت‌ها و دریافت خدمات درمانی نیز اتفاق می‌افتد. با توجه به ارتباط تمام شاخص‌های شغلی، اقتصادی، معیشتی، اجتماعی، فرهنگی، درمانی و بازنشستگی کارگران فصلی با مسأله رونق اقتصادی، ضرورت ایجاد فرصت‌های شغلی برای این بخش از نیروی کار و رهاسازی آنها از گره‌خوردگی با شرایط اقتصادی در این سطح، مورد انتظار است تا زمینه ارتقاء وضعیت معیشتی آنها فراهم شده و به دنبال آن چالش‌های دیگر نیز رفع شود.
بر اساس داده‌های آماری حوزه اشتغال بیش از ۱۴ میلیون نفر در کشور دارای شغل شایسته نیستند که قطعاً جمعیت کارگران فصلی نیز در کنار شاغلان حوزه اشتغال غیررسمی در این فهرست جای دارند و بهره‌مندی از این افراد در قالب اقشار توانمند و عمدتاً جوان در فرصت‌های شغلی ایجاد شده بر مبنای هدفگذاری اشتغال، می‌تواند علاوه بر توانمندسازی آنها زمینه ارتقاء رفاه اجتماعی و رشد و توسعه تولید را به دنبال داشته باشد. با توجه به اینکه کارگران فصلی شغل تمام‌وقتی را تجربه نمی‌کنند و طبیعتاً درآمد کافی برای تأمین معیشت خانوار ندارند، زمینه مسائلی مانند حاشیه‌نشینی، فقر، آسیب‌های اجتماعی و مهاجرت‌های اجباری سرپرست خانوار برای یافتن شغل مناسب در خانواده آنها و جامعه به وجود آمده و حتماً آسیب‌های جدی تری را به دنبال خواهد داشت...