تن خشتی‌اش در قاب آبی آسمان، تصویر چشم‌نوازی است که دیدگان مردم شهر را نمی‌آزارد و می‌توان روزی هزار بار به تماشای این قاب تکراری، اما پرابهت و باشکوه نشست و پلک نزد.
این سازۀ پرهیبت اما ساده، با ابتدایی‌ترین مصالح، به روایتی هزار و به روایت دیگری ۱۰۲۷ سال است که همچنان ایستاده است. از هر بلندی شهر که نظر کنی یکی از اولین بناهایی‌ست که هوش و حواس‌ات را به خود جمع می‌کند. حوالی ظهر که می‌شود اگر خوب به آسمان آبی کویر نگاه کنی انگار منارۀ خود نیز به نماز قامت بسته است و شب‌ها نیز گویی دست دعایی است که در پی مشتی ستاره به آسمان پرستاره کویر نزدیک می‌شود. این منار حدوداً ۳۱.۵ متری در شمال‌شرقی مسجد جامع واقع شده و گویی شبانه‌روز به نگاهبانی شهر هزاران‌ ساله ایستاده و از آن بالا شهر را نیز به تماشا نشسته است.
اگرچه دیگر، مؤذنان برای سر دادن بانگ اذان پلکانش را نمی‌پایند، اما به لطف تکنولوژی، بانگ دلنشین اذان همچنان از این حوالی بلند است و مردم شهر همچنان در سایه‌سار همین مناره در مسجد جامع و کمی آن‌طرف‌تر در مسجد سلطانی به نماز می‌ایستند.