چرا گوش‌ها ناگهان «می‌بندند»؟
گاهی بدون هشدار، صداها مبهم می‌شوند و انگار کسی حجم صدا را کم کرده باشد. این «گرفتگی گوش» شاید درد شدیدی نداشته باشد، اما فشار برای شنیدن و تقلا در مکالمه می‌تواند خسته‌کننده باشد. بعضی مواقع، این مشکل ظرف چند ساعت یا چند روز برطرف می‌شود، اما گاهی علت آن بیماری یا شرایط جسمی است که نیاز به رسیدگی دارد.
شیپور استاش و سرماخوردگی
شایع‌ترین علت، انسداد لوله باریکی است که گوش میانی را به پشت گلو وصل می‌کند؛ همان شیپور استاش. وقتی دچار سرماخوردگی یا آنفلوانزا می‌شویم یا آلرژی بینی شعله‌ور می‌شود، این مجرا ملتهب شده و مایع پشت پرده گوش جمع می‌شود. نتیجه؟ صدای مبهم، فشار در گوش و اغلب آبریزش بینی و عطسه. حتی شناگران هم تجربه «گوش شناگران» را دارند؛ آب گیر کرده در گوش می‌تواند عفونت ایجاد کند و لوله استاش را مسدود سازد.
ارتفاعات و فشار هوا
تغییر ناگهانی ارتفاع هم عامل شایع دیگری است. کوهنوردان، غواصان و مسافران هواپیما شاید حس کرده باشند گوش‌ها ناگهان «قفل» می‌شوند. علت، ناتوانی شیپور استاش در تنظیم سریع فشار هواست. این وضعیت بخشی از «بیماری ارتفاع» هم می‌تواند باشد و گاهی با سردرد، تهوع یا تنگی نفس همراه است.
موم گوش؛ دوست یا دشمن؟
گاهی مشکل، موم گوش است. این ماده نرم و محافظ، اگر سفت شود یا با گوش‌پاک‌کن به عمق مجرا رانده شود، انسداد ایجاد می‌کند. انسداد موم ممکن است با گوش‌درد، زنگ گوش یا سرگیجه همراه باشد. پزشکان تأکید می‌کنند که گوش‌پاک‌کن برای داخل مجرا ساخته نشده و استفاده نادرست از آن، موم را بیشتر به عمق می‌برد.
نوروم آکوستیک؛ علت نادر اما جدی
کمتر پیش می‌آید، اما رشد توده‌ای خوش‌خیم به نام نوروم آکوستیک می‌تواند باعث گرفتگی گوش شود. این توده روی عصب شنوایی رشد می‌کند و وقتی به اندازه کافی بزرگ شود، علاوه بر گرفتگی، ممکن است افت شنوایی یا صدای مداوم در گوش ایجاد کند.
لزوم مراقبت از شنوایی
بیشتر مواقع، گرفتگی گوش موقتی است و خودبه‌خود رفع می‌شود، اما اگر همراه با درد، سرگیجه یا کاهش شنوایی باشد، مراجعه پزشکی ضروری است. گوش‌ها تنها وسیله شنیدن نیستند؛ آن‌ها بخشی حساس از تعادل و ارتباط با جهانند و هر صدای مبهم، پیامی دارد که نباید نادیده گرفته شود.
شیپور استاش و سرماخوردگی
شایع‌ترین علت، انسداد لوله باریکی است که گوش میانی را به پشت گلو وصل می‌کند؛ همان شیپور استاش. وقتی دچار سرماخوردگی یا آنفلوانزا می‌شویم یا آلرژی بینی شعله‌ور می‌شود، این مجرا ملتهب شده و مایع پشت پرده گوش جمع می‌شود. نتیجه؟ صدای مبهم، فشار در گوش و اغلب آبریزش بینی و عطسه. حتی شناگران هم تجربه «گوش شناگران» را دارند؛ آب گیر کرده در گوش می‌تواند عفونت ایجاد کند و لوله استاش را مسدود سازد.
ارتفاعات و فشار هوا
تغییر ناگهانی ارتفاع هم عامل شایع دیگری است. کوهنوردان، غواصان و مسافران هواپیما شاید حس کرده باشند گوش‌ها ناگهان «قفل» می‌شوند. علت، ناتوانی شیپور استاش در تنظیم سریع فشار هواست. این وضعیت بخشی از «بیماری ارتفاع» هم می‌تواند باشد و گاهی با سردرد، تهوع یا تنگی نفس همراه است.
موم گوش؛ دوست یا دشمن؟
گاهی مشکل، موم گوش است. این ماده نرم و محافظ، اگر سفت شود یا با گوش‌پاک‌کن به عمق مجرا رانده شود، انسداد ایجاد می‌کند. انسداد موم ممکن است با گوش‌درد، زنگ گوش یا سرگیجه همراه باشد. پزشکان تأکید می‌کنند که گوش‌پاک‌کن برای داخل مجرا ساخته نشده و استفاده نادرست از آن، موم را بیشتر به عمق می‌برد.
نوروم آکوستیک؛ علت نادر اما جدی
کمتر پیش می‌آید، اما رشد توده‌ای خوش‌خیم به نام نوروم آکوستیک می‌تواند باعث گرفتگی گوش شود. این توده روی عصب شنوایی رشد می‌کند و وقتی به اندازه کافی بزرگ شود، علاوه بر گرفتگی، ممکن است افت شنوایی یا صدای مداوم در گوش ایجاد کند.
لزوم مراقبت از شنوایی
بیشتر مواقع، گرفتگی گوش موقتی است و خودبه‌خود رفع می‌شود، اما اگر همراه با درد، سرگیجه یا کاهش شنوایی باشد، مراجعه پزشکی ضروری است. گوش‌ها تنها وسیله شنیدن نیستند؛ آن‌ها بخشی حساس از تعادل و ارتباط با جهانند و هر صدای مبهم، پیامی دارد که نباید نادیده گرفته شود.
ارسال دیدگاه
