
مرگ خاموش کارگران در ترکیه
نتایج گزارش جدید شورای نظارت بر سلامت و ایمنی کار (İSİG) در ترکیه نشان میدهد دستکم ۹۶۱ کارگر طی شش ماهه نخست سال ۲۰۲۵ بر اثر حوادث شغلی جان خود را از دست دادهاند؛ موضوعی که بار دیگر بحران مداوم وضعیت ایمنی در محلهای کار را برجسته کرد. دادهها نشان میدهد ۶۷ درصد این موارد از طریق پوشش رسانههای رسمی و ۳۳ درصد باقی از طریق گزارشهای مستقیم همکاران، خانوادهها، اتحادیهها و رسانههای محلی جمعآوری شده است. بر اساس آمارهای ماهانه، تنها در ژوئن دستکم ۱۶۴ نفر جانشان را از دست دادند. این آمار در دیگر ماهها نیز بالا بود: ۱۸۰ نفر در ژانویه، ۱۲۴ نفر در فوریه، ۱۵۹ نفر در مارس، ۱۵۶ نفر در آوریل و ۱۷۸ نفر در مه .
بخشهای ساختوساز، کشاورزی و حملونقل در صدر پرخطرترین حوزهها قرار دارند؛ در ماه ژوئن، ۴۰ نفر در ساختوساز، ۳۸ نفر در کشاورزی و تعداد قابلتوجهی نیز در اصطلاحاً «صنعت» و حملونقل قربانی شدند. سقوط از ارتفاع، تصادفات جادهای، ریزش معدن، سانحه در فلزکاری و قرارگرفتن در معرض بیماریهایی مثل تب کریمه–کنگو جزو اصلیترین علل مرگومیر گزارش شده هستند .
در سطح منطقهای، استانبول با ۱۴ مورد فوت در ژوئن بیشترین تلفات را داشت و پس از آن آنتالیا، مانیسا و ساکاریا با هفت مورد هرکدام قرار گرفتند. این گزارش همچنین به آسیبپذیری گروههای خاص اشاره میکند؛ دستکم چهار کودک کار در ژوئن جان باختند (سه نفر در کشاورزی و یک نفر در فلزکاری) و در میان قربانیان ۱۵ زن حضور داشتند که در حوزههایی از جمله کشاورزی، غذایی، آموزش، بهداشت، مهمانداری و خدمات عمومی مشغول به کار بودهاند.
این گزارش به مرگ پنج کارگر مهاجر نیز اشاره کرده: چهار سوری و یک افغان که در بخشهای پرخطر کشاورزی، معدن، غذایی و ساختوساز کار میکردند. کارشناسان هشدار دادهاند که این آمار ناشی از چالشهای مرسوم کارگران مهاجر است؛ افرادی که اغلب تحت قراردادهای غیررسمی و بدون نظارت قانونی قابلقبول فعالیت میکنند .
مقایسهای با دادههای سال گذشته نشان میدهد در سال ۲۰۲۴ نیز نزدیک به ۱,۸۹۷ نفر در حوادث شغلی در ترکیه جان باختهاند. این میزان نشاندهنده یکی از بالاترین نرخهای مرگ ناشی از حوادث کاری در اروپا است. برای مثال، اتحادیه اروپا (۲۷ کشور) مجموعاً ۳,۳۴۷ مرگ شغلی داشت. مقامات مستقل مانند اتاق پزشکی آنکارا و مؤسسات بینالمللی نیز هشدار دادهاند که نرخ آمار مرگومیر ناشی از حوادث شغلی در ترکیه حدود 10 برابر میانگین اتحادیه اروپا است .
کارشناسان دلایل این وضعیت را ترکیبی از استخدام موقت گسترده، بیاعتنایی به حفاظت فردی، نبود آموزش کافی و قوانین ناکافی در حوزه ایمنی میدانند. گزارشها همچنین نشان میدهند که بسیاری از کارگران، بهویژه در پروژههای بیگانهساختوساز و بخشهای کشاورزی، فاقد بیمه و تحت فشار اقتصادی شدید برای تأمین معیشت خانوادهها قرار دارند. تحقیقات نشان داده کارگران سوری تقریباً بدون دریافت حقوق ثابت و بدون حمایت قانونی در بخشهایی مانند ساختمان و کشاورزی کار میکنند و به دلیل شرایط کار ناعادلانه، بیشتر در معرض حوادث قرار دارند.
بخشهای ساختوساز، کشاورزی و حملونقل در صدر پرخطرترین حوزهها قرار دارند؛ در ماه ژوئن، ۴۰ نفر در ساختوساز، ۳۸ نفر در کشاورزی و تعداد قابلتوجهی نیز در اصطلاحاً «صنعت» و حملونقل قربانی شدند. سقوط از ارتفاع، تصادفات جادهای، ریزش معدن، سانحه در فلزکاری و قرارگرفتن در معرض بیماریهایی مثل تب کریمه–کنگو جزو اصلیترین علل مرگومیر گزارش شده هستند .
در سطح منطقهای، استانبول با ۱۴ مورد فوت در ژوئن بیشترین تلفات را داشت و پس از آن آنتالیا، مانیسا و ساکاریا با هفت مورد هرکدام قرار گرفتند. این گزارش همچنین به آسیبپذیری گروههای خاص اشاره میکند؛ دستکم چهار کودک کار در ژوئن جان باختند (سه نفر در کشاورزی و یک نفر در فلزکاری) و در میان قربانیان ۱۵ زن حضور داشتند که در حوزههایی از جمله کشاورزی، غذایی، آموزش، بهداشت، مهمانداری و خدمات عمومی مشغول به کار بودهاند.
این گزارش به مرگ پنج کارگر مهاجر نیز اشاره کرده: چهار سوری و یک افغان که در بخشهای پرخطر کشاورزی، معدن، غذایی و ساختوساز کار میکردند. کارشناسان هشدار دادهاند که این آمار ناشی از چالشهای مرسوم کارگران مهاجر است؛ افرادی که اغلب تحت قراردادهای غیررسمی و بدون نظارت قانونی قابلقبول فعالیت میکنند .
مقایسهای با دادههای سال گذشته نشان میدهد در سال ۲۰۲۴ نیز نزدیک به ۱,۸۹۷ نفر در حوادث شغلی در ترکیه جان باختهاند. این میزان نشاندهنده یکی از بالاترین نرخهای مرگ ناشی از حوادث کاری در اروپا است. برای مثال، اتحادیه اروپا (۲۷ کشور) مجموعاً ۳,۳۴۷ مرگ شغلی داشت. مقامات مستقل مانند اتاق پزشکی آنکارا و مؤسسات بینالمللی نیز هشدار دادهاند که نرخ آمار مرگومیر ناشی از حوادث شغلی در ترکیه حدود 10 برابر میانگین اتحادیه اروپا است .
کارشناسان دلایل این وضعیت را ترکیبی از استخدام موقت گسترده، بیاعتنایی به حفاظت فردی، نبود آموزش کافی و قوانین ناکافی در حوزه ایمنی میدانند. گزارشها همچنین نشان میدهند که بسیاری از کارگران، بهویژه در پروژههای بیگانهساختوساز و بخشهای کشاورزی، فاقد بیمه و تحت فشار اقتصادی شدید برای تأمین معیشت خانوادهها قرار دارند. تحقیقات نشان داده کارگران سوری تقریباً بدون دریافت حقوق ثابت و بدون حمایت قانونی در بخشهایی مانند ساختمان و کشاورزی کار میکنند و به دلیل شرایط کار ناعادلانه، بیشتر در معرض حوادث قرار دارند.
ارسال دیدگاه