بازدید از نمایشگاه آثار هنری و صنایع دستی افراد دارای معلولیت، قربانیان خشونت اسیدپاشی و هنرمندان همراه این دو گروه و مشاهده تلاش‌های آن‌ها در شکل‌دهی رسمی گروه هنری «تاب»، مایه خوشحالی است. آنچه این حرکت را متمایز می‌کند، این است که هنرمندان این گروه خود توانسته‌اند تشکلی را پایه‌گذاری کرده و عزمشان را برای حمایت از یکدیگر و معرفی توانایی‌هایشان جزم کنند. این اقدام یک گام مهم و الهام‌بخش است و به روشنی عینیت می‌بخشد به یکی از شعارهای کلیدی جهانی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت: «هیچ چیز درباره ما، بدون ما».
در سطح جهانی، تمرکز بر این است که این گروه‌ها خود رهبری مسیرشان را به دست گیرند و گروه تاب نمونه‌ای موفق از همین اصل است. در اینجا دیگر نیازی به مدیریت و رهبری از بیرون نیست. اعضای گروه تاب به وضوح نشان داده‌اند که به اندازه کافی توانمند هستند و نقش مردم و نهادهای غیردولتی نیز این است که در کنارشان باشند، به صدایشان گوش دهند و کمک کنند تا در مسیر خودشان بهتر و قوی‌تر عمل کنند.
آثار به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه پیام قدرتمندی دارند؛ به ویژه در هفته‌ای که بر منع خشونت علیه زنان تمرکز دارد. این آثار نشان می‌دهند که هنر می‌تواند پلی برای درک متقابل و شکستن چرخه خشونت باشد. این گام‌ها، هم در سطح فردی و هم اجتماعی، می‌توانند تغییرات عمده‌ای ایجاد کنند. آنچه بیشتر از همه جلب توجه می‌کند، این است که این آثار به جای آنکه صرفاً گواهی بر محدودیت‌ها و مشکلات باشند، نشان‌دهنده عزمی راسخ برای عبور از موانع و قدرت بازسازی است.
بحث «توانایی» جای تأمل دارد. بسیاری از افراد ممکن است ظاهر سالمی داشته باشند، اما در درون با محدودیت‌های روانی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم کنند. در مقابل، افرادی با محدودیت‌های فیزیکی ممکن است توانایی‌های خارق‌العاده‌ای از خود نشان دهند. نحوه استفاده از واژگان تأثیر زیادی بر نگرش جامعه دارد. افراد دارای معلولیت باید به‌عنوان معلمان جامعه نقش ایفا کنند و یادآور شوند که زبان می‌تواند تفکیک‌ساز یا توانمندساز باشد. گروه تاب پاسخ منفی به این پرسش‌ها می‌دهد.
تشکیل گروه تاب تنها یک رویداد فرهنگی نیست، بلکه تجلی اراده و خودباوری افرادی است که حالا قلمرو هویت و توانمندی خود را می‌سازند. آن‌ها به همگان می‌آموزند که توانایی را باید در جای دیگری جست. این گروه به وضوح به ما می‌آموزد که توانمندی در زمینه‌های مختلف به معنای محدودیت‌های فیزیکی نیست و نهادهای دانشگاهی و دیگر گروه‌های اجتماعی باید همواره به این حقیقت توجه کنند که شناخت مسائل گروه‌های مختلف اجتماعی نیازمند گفت‌وگوی عمیق و صمیمی است. در همین راستا، انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات از نمایشگاه گروه تاب بازدید کرد تا فضای گفت‌وگویی صمیمی در کنار آثار هنری فراهم شود. اینجا مکانی شخصی و مستقل است؛ حتی با وجود تمام محدودیت‌ها، شاهد پیشرفت و تحقق چیزی زیبا در جریانیم.