حقبیمه؛ شریان حیاتی تأمیناجتماعی
حمیدرضا نائب خسروشاهی کارشناس بیمههای اجتماعی
سازمان تأمیناجتماعی طی سالهای اخیر نقش خود را از نهادی صرفاً بیمهگر به بازیگری اقتصادی-اجتماعی ارتقا داده است. مأموریت اصلی آن حمایت از نیروی کار و فعالان اقتصادی است؛ مأموریتی که در چارچوب اصل ۲۹ قانون اساسی و ماده یک قانون تأمیناجتماعی تعریف شده و بر پایه آن، تعمیم و گسترش پوشش بیمهای به عنوان یک وظیفه ذاتی دنبال میشود. امروز حدود ۴۸ میلیون نفر در قالب بیمهشدگان، مستمریبگیران و خانوادههای آنان تحت پوشش خدمات این نهاد قرار دارند؛ جمعیتی که تقریباً نیمی از کشور را دربرمیگیرد و نشانهای از گستردگی مسئولیت این سازمان است. سازمان تأمیناجتماعی با جدیت سیاست جذب بیمهشدگان جدید را دنبال میکند. در دوره اخیر، طرحهایی چون بیمههای توافقی برای گروههای فاقد بیمه اجرا شده تا هم چتر حمایتی گسترش یابد و هم منابع مالی سازمان تقویت شود. این سیاست با هدف پایداری منابع و افزایش امنیت شغلی طراحی شده، زیرا بیش از ۸۰ درصد درآمد سازمان از حقبیمهها تأمین میشود.
در این مسیر، سازمان با تکیه بر پشتوانه قانونی خود، پوشش بیمهای را برای حدود ۶ تا ۸ میلیون نفر از شاغلان فاقد بیمه و صاحبان مشاغل آزاد هدفگذاری کرده است. هدف، رساندن بیمه به گروههایی است که تاکنون از حمایتهای رسمی محروم بودهاند؛ از کارگران فصلی و خویشفرما تا مشاغل نوظهور. چنین توسعهای در پوشش، پیامد مستقیمی بر ثبات منابع سازمان دارد. گسترش بیمهپردازی نهتنها به افزایش منابع ورودی میانجامد بلکه ضریب پشتیبانی تأمیناجتماعی را نیز در وضعیت باثباتتری قرار میدهد. این روند، به نفع هر دو سوی معادله است: بیمهشده از امنیت آینده برخوردار میشود و سازمان از تداوم منابع پایدار اطمینان مییابد. در این میان، نقش کارفرمایان اهمیت ویژهای دارد. وصول بهموقع حقبیمهها از سوی کارگاهها و بنگاههای اقتصادی تضمینی برای پایداری صندوق است و از بروز کسری منابع جلوگیری میکند. همکاری کارفرمایان؛ چه در بخش خصوصی و چه دولتی، با سازمان تأمیناجتماعی میتواند به تداوم چرخه بیمه و ایفای بهموقع تعهدات منجر شود. در کنار این همکاری، توسعه زیرساختهای هوشمند در سامانه خدمات غیرحضوری و ارسال لیست الکترونیکی نیز روند پرداختها را تسهیل کرده و هزینههای اجرایی را کاهش داده است. نتیجه نهایی این مجموعه اقدامات، افزایش امنیت خاطر برای جامعه کار و کارگر و تقویت توان سازمان در اجرای تعهدات است. تأمیناجتماعی با اجرای طرحهای جدید بیمهای، علاوه بر ایفای وظیفه قانونی خود، به تحکیم پایههای رفاه اجتماعی کمک میکند. این مسیر، تلاشی است در جهت تثبیت جایگاه بزرگترین نهاد بیمهگر کشور به عنوان پشتوانه پایدار امنیت اقتصادی و اجتماعی. توسعه چتر بیمهای، امروز بیش از هر زمان دیگر، ضرورتی ملی است؛ ضرورتی که تحقق آن، نهتنها رفاه کارگران و شاغلان را تضمین میکند بلکه آینده نظام بیمهای کشور را نیز ماندگار میسازد.
در این مسیر، سازمان با تکیه بر پشتوانه قانونی خود، پوشش بیمهای را برای حدود ۶ تا ۸ میلیون نفر از شاغلان فاقد بیمه و صاحبان مشاغل آزاد هدفگذاری کرده است. هدف، رساندن بیمه به گروههایی است که تاکنون از حمایتهای رسمی محروم بودهاند؛ از کارگران فصلی و خویشفرما تا مشاغل نوظهور. چنین توسعهای در پوشش، پیامد مستقیمی بر ثبات منابع سازمان دارد. گسترش بیمهپردازی نهتنها به افزایش منابع ورودی میانجامد بلکه ضریب پشتیبانی تأمیناجتماعی را نیز در وضعیت باثباتتری قرار میدهد. این روند، به نفع هر دو سوی معادله است: بیمهشده از امنیت آینده برخوردار میشود و سازمان از تداوم منابع پایدار اطمینان مییابد. در این میان، نقش کارفرمایان اهمیت ویژهای دارد. وصول بهموقع حقبیمهها از سوی کارگاهها و بنگاههای اقتصادی تضمینی برای پایداری صندوق است و از بروز کسری منابع جلوگیری میکند. همکاری کارفرمایان؛ چه در بخش خصوصی و چه دولتی، با سازمان تأمیناجتماعی میتواند به تداوم چرخه بیمه و ایفای بهموقع تعهدات منجر شود. در کنار این همکاری، توسعه زیرساختهای هوشمند در سامانه خدمات غیرحضوری و ارسال لیست الکترونیکی نیز روند پرداختها را تسهیل کرده و هزینههای اجرایی را کاهش داده است. نتیجه نهایی این مجموعه اقدامات، افزایش امنیت خاطر برای جامعه کار و کارگر و تقویت توان سازمان در اجرای تعهدات است. تأمیناجتماعی با اجرای طرحهای جدید بیمهای، علاوه بر ایفای وظیفه قانونی خود، به تحکیم پایههای رفاه اجتماعی کمک میکند. این مسیر، تلاشی است در جهت تثبیت جایگاه بزرگترین نهاد بیمهگر کشور به عنوان پشتوانه پایدار امنیت اقتصادی و اجتماعی. توسعه چتر بیمهای، امروز بیش از هر زمان دیگر، ضرورتی ملی است؛ ضرورتی که تحقق آن، نهتنها رفاه کارگران و شاغلان را تضمین میکند بلکه آینده نظام بیمهای کشور را نیز ماندگار میسازد.
ارسال دیدگاه




