رانندگی در دوران بارداری، گرچه برای بسیاری از زنان ممکن است ادامه یابد، اما نیازمند توجه ویژه و رعایت نکات ایمنی است. برخی شرایط، از جمله علائم شدید بارداری یا اختلالات طاجتناب کرد. پزشک یا ماما، بهترین مرجع برای تعیین توانایی شما در رانندگی هستند و در صورت ابتلا به عوارضی همچون پره‌اکلامپسی، فشار خون بالا، جفت سرراهی یا پارگی زودرس غشاهای بارداری، ممکن است توصیه کنند رانندگی متوقف شود، چرا که استرس و فشار ناشی از رانندگی می‌تواند شرایط را وخیم‌تر سازد.
هنگام رانندگی یا حتی نشستن به عنوان مسافر، حفاظت از خود و جنین اهمیت فراوان دارد. بستن صحیح کمربند ایمنی، نخستین و مؤثرترین گام است. کمربند شانه‌ای باید از روی استخوان ترقوه عبور کند، میان دو سینه قرار گیرد و هرگز با گردن تماس نداشته باشد؛ تسمه شانه‌ای نباید زیر بازو یا پشت کمر جای گیرد. کمربند روپایی نیز باید زیر شکم و روی ران‌ها گذارده شود و هیچگاه از روی شکم عبور نکند.
با پیشرفت بارداری، تغییرات فیزیکی مستلزم تنظیم موقعیت صندلی است تا فاصله‌ای ایمن، حدود ۲۵ سانتی‌متر، میان شکم و فرمان حفظ شود. همزمان، دسترسی به پدال‌ها باید بدون دشواری ممکن باشد و آینه‌ها باید دید کامل پیرامون خودرو را تأمین کنند. کمربندها باید به گونه‌ای بسته شوند که به تمام بدن چسبیده باشند؛ نه بیش از حد سفت و نه بسیار شل. رعایت این اصول، امنیت مادر و جنین را تضمین کرده و تجربه رانندگی در این دوران را به تجربه‌ای ایمن و مطمئن بدل می‌سازد.