لزوم افزایش سرمایه‌گذاری در سیمان
علی‌اکبر الوندیان دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان
صنعت سیمان ایران یکی از ستون‌های توسعه زیرساختی و عمرانی کشور است و نقش مهمی در ساخت‌وساز و پروژه‌های زیربنایی دارد. با این حال، چالش‌های انرژی، بهره‌وری و تجهیزات فرسوده از جمله موانع اصلی این صنعت به شمار می‌رود. ناترازی انرژی، محدودیت تولید و افزایش هزینه‌های بهره‌برداری، توجه سرمایه‌گذاران به نوسازی و بهبود زیرساخت‌ها را ضروری کرده است. کارشناسان معتقدند که سرمایه‌گذاری هدفمند در این بخش می‌تواند هم به تثبیت تولید و کاهش هزینه‌ها کمک کند و هم مسیر پایداری صنعت را هموار سازد.
استفاده از فناوری‌های نوین و انرژی‌های تجدیدپذیر در کارخانه‌های سیمان، یکی از راهکارهای اصلی برای حل مشکلات انرژی محسوب می‌شود. بازیافت حرارت خروجی دودکش‌ها، احداث نیروگاه‌های خورشیدی و نوسازی خطوط تولید فرسوده، از جمله برنامه‌های عملیاتی است که به کاهش هزینه انرژی و افزایش بهره‌وری می‌انجامد. علاوه بر این، تمرکز بر بهینه‌سازی مصرف انرژی می‌تواند سهم صادراتی ایران در بازارهای خارجی را تقویت کند و امکان رقابت بهتر در سطح منطقه‌ای و جهانی را فراهم سازد.
در بخش صادرات، ایران با ظرفیت تولید حدود ۹۰ میلیون تن سیمان و مصرف داخلی نزدیک به ۶۵ میلیون تن، توانسته نیاز داخلی را تأمین کرده و به یکی از صادرکنندگان فعال منطقه تبدیل شود.
طی سه سال گذشته، به طور متوسط سالانه حدود ۱۳ میلیون تن سیمان و کلینکر به بازارهای خارجی صادر شده است.
دستورالعمل‌های جدید گمرک، الزام ارائه گواهی معامله در رینگ صادراتی بورس کالا را برای شفاف‌سازی و مدیریت بهتر صادرات تعیین کرده‌اند. هدف از این سیاست‌ها جلوگیری از رقابت منفی، مدیریت بازارهای خارجی و افزایش هماهنگی میان تولیدکنندگان است، بدون آن که فعالیت صادراتی مختل شود.
با وجود پیشرفت‌های صادراتی، سرمایه‌گذاری داخلی در صنعت سیمان با رکود مواجه بوده است. تجهیزات فرسوده، نوسازی ناقص خطوط تولید و توزیع نامتوازن کارخانه‌ها موجب ایجاد مازاد در مناطق مرکزی و کمبود در مناطق دورافتاده شده است. هزینه بالای حمل‌ونقل نیز فشار مضاعفی بر بازار وارد می‌کند.
کارشناسان بر لزوم احداث واحدهای جدید در مناطق کم‌برخوردار و نوسازی خطوط موجود تأکید دارند. هم‌زمان، تولید برق از گازهای گرم خروجی و ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی در کارخانه‌ها در حال اجراست و می‌تواند به کاهش ناترازی انرژی و افزایش بهره‌وری منجر شود.
در نهایت، آینده صنعت سیمان به میزان سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، انرژی‌های نو و فناوری‌های نوین وابسته است.
استفاده از فناوری‌های نوین و انرژی‌های تجدیدپذیر در کارخانه‌های سیمان، یکی از راهکارهای اصلی برای حل مشکلات انرژی محسوب می‌شود. بازیافت حرارت خروجی دودکش‌ها، احداث نیروگاه‌های خورشیدی و نوسازی خطوط تولید فرسوده، از جمله برنامه‌های عملیاتی است که به کاهش هزینه انرژی و افزایش بهره‌وری می‌انجامد. علاوه بر این، تمرکز بر بهینه‌سازی مصرف انرژی می‌تواند سهم صادراتی ایران در بازارهای خارجی را تقویت کند و امکان رقابت بهتر در سطح منطقه‌ای و جهانی را فراهم سازد.
در بخش صادرات، ایران با ظرفیت تولید حدود ۹۰ میلیون تن سیمان و مصرف داخلی نزدیک به ۶۵ میلیون تن، توانسته نیاز داخلی را تأمین کرده و به یکی از صادرکنندگان فعال منطقه تبدیل شود.
طی سه سال گذشته، به طور متوسط سالانه حدود ۱۳ میلیون تن سیمان و کلینکر به بازارهای خارجی صادر شده است.
دستورالعمل‌های جدید گمرک، الزام ارائه گواهی معامله در رینگ صادراتی بورس کالا را برای شفاف‌سازی و مدیریت بهتر صادرات تعیین کرده‌اند. هدف از این سیاست‌ها جلوگیری از رقابت منفی، مدیریت بازارهای خارجی و افزایش هماهنگی میان تولیدکنندگان است، بدون آن که فعالیت صادراتی مختل شود.
با وجود پیشرفت‌های صادراتی، سرمایه‌گذاری داخلی در صنعت سیمان با رکود مواجه بوده است. تجهیزات فرسوده، نوسازی ناقص خطوط تولید و توزیع نامتوازن کارخانه‌ها موجب ایجاد مازاد در مناطق مرکزی و کمبود در مناطق دورافتاده شده است. هزینه بالای حمل‌ونقل نیز فشار مضاعفی بر بازار وارد می‌کند.
کارشناسان بر لزوم احداث واحدهای جدید در مناطق کم‌برخوردار و نوسازی خطوط موجود تأکید دارند. هم‌زمان، تولید برق از گازهای گرم خروجی و ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی در کارخانه‌ها در حال اجراست و می‌تواند به کاهش ناترازی انرژی و افزایش بهره‌وری منجر شود.
در نهایت، آینده صنعت سیمان به میزان سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، انرژی‌های نو و فناوری‌های نوین وابسته است.
ارسال دیدگاه
ضمیمه
تیتر خبرها
