چین با سرعت در حال ارتقای جایگاه یوان به عنوان یک ارز جهانی است و از ضعف‌های درک‌شده دلار آمریکا بهره می‌برد. دلار از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون حدود ۷ درصد کاهش یافته و بدترین شروع سال خود از ۱۹۷۳ را تجربه کرده است. سیاست‌های تجاری نامنظم آمریکا، کسری‌های مالی گسترده و تهدید به استقلال فدرال رزرو این روند را تشدید کرده‌اند. در مقابل، یوان به بالاترین سطح خود از نوامبر ۲۰۲۴ رسیده و توجه سرمایه‌گذاران خارجی و دولت‌هایی که به دنبال جایگزینی برای دلار هستند، جلب کرده است.
تلاش چین برای بین‌المللی کردن یوان تازه نیست. برنامه‌هایی که از سال ۲۰۰۹ آغاز شد و در ۲۰۱۵ به دلیل کاهش ارزش ارز و خروج سرمایه ناکام ماند، تجربه‌های تلخی را به همراه داشت. این بار، رهبران چین رویکردی محتاطانه دارند: آن‌ها می‌خواهند استفاده جهانی از یوان را ترویج کنند، بدون آنکه کنترل بر جریان سرمایه را از دست بدهند. هدف اصلی این است که صادرکنندگان چینی در برابر نوسانات دلار و تحریم‌های مالی آمریکا محافظت شوند.
با وجود سهم یک‌پنجم اقتصاد جهانی، یوان هنوز تنها حدود ۴ درصد پرداخت‌های بین‌المللی را تشکیل می‌دهد، در حالی که دلار بیش از نیمی از این بازار را در اختیار دارد. ذخایر ارزی بانک‌های مرکزی جهان نیز تنها ۲ درصد از یوان تشکیل شده و در مقابل دلار ۵۸ درصد است. بخش عمده این فاصله ناشی از محدودیت‌های چین بر جریان سرمایه است. با این حال، پیشرفت‌ها چشمگیر است: سهم یوان در پرداخت‌های بین‌المللی از سال ۲۰۲۲ دو برابر شده و بیش از ۳۰ درصد تجارت کالا و خدمات چین با یوان انجام می‌شود، در مقایسه با ۱۴ درصد در سال ۲۰۱۹.
برای افزایش گردش یوان، بانک‌های بزرگ ملزم شده‌اند حداقل ۴۰ درصد وام‌های تسهیل تجارت را به یوان اختصاص دهند. پس از تحریم روسیه در ۲۰۲۲، بانک‌های چینی تقریباً تمام وام‌های خارجی جدید را به یوان ارائه کردند و موجودی بدهی‌های یوانی را سه برابر کردند. همچنین، خطوط سوآپ ارزی به ارزش
 ۴.۵ تریلیون یوان به ۳۲ بانک مرکزی اختصاص یافته و شبکه‌ای مشابه صندوق بین‌المللی پول ایجاد شده است. زیرساخت مالی چین نیز تقویت شده است. سیستم CIPS، مشابه سوئیفت، با عضویت بیش از ۱۷۰۰ بانک در سراسر جهان، در ۲۰۲۴ شاهد رشد ۴۳ درصدی حجم تراکنش‌ها بود. شبکه ارز دیجیتال mBridge، که با همکاری بانک‌های مرکزی دیگر ساخته شده، تراکنش‌های خارج از سیستم دلار را ممکن می‌کند و حتی برای پرداخت سهام‌داران خارجی شرکت‌ها در مناطق تحریم‌شده مورد استفاده قرار گرفته است. برای جهانی شدن یوان، چین دسترسی خارجی‌ها به بازارهای داخلی را گسترش داده است. قراردادهای مالی قابل معامله برای خارجی‌ها بیش از دو برابر شده و سهمیه سرمایه‌گذاری خارجی افزایش یافته است. نرخ بهره و تورم منفی، هزینه‌های استقراض در بازارهای برون‌مرزی را به کمترین سطح از سال ۲۰۱۳ رسانده است. شرکت‌های خارجی نیز حجم بی‌سابقه‌ای از اوراق قرضه یوانی صادر می‌کنند.