راهکار
انتخاب می‌کنم لال باشم!
«موتیسم» یا «لالی انتخابی» یک اختلال اضطرابی است که با ناتوانی در صحبت کردن و برقراری ارتباط در موقعیت‌های اجتماعی خاص مانند مدرسه یا محل کار مشخص می‌شود. این اختلال را معمولاً اولین‌بار در دوران کودکی تشخیص می‌دهند. حتماً شما هم بارها متوجه شده‌اید که کودکان در برخی موقعیت‌های خاص از برقراری ارتباط یا صحبت کردن اجتناب می‌کنند. اکثر والدین در چنین شرایطی با فشار آوردن برای حرف زدن، فرزند خود را بیشتر خجالت‌زده می‌کنند. آن‌ها بر این باورند که کود‌کشان لجبازی می‌کند و عمداً حرف نمی‌زند. اما تا به‌حال به این موضوع فکر کرده‌اید که شاید فرزند شما توانایی خود را برای برقراری ارتباط از دست داده باشد؟ در این لحظه اصرار شما بیشتر او را شرمگین می‌کند و آثار این فشارهای روانی می‌تواند تا بزرگسالی در فرد باقی بماند. موتیسم که به آن لالی انتخابی هم می‌گویند بدین معنی است که کودک یا بزرگسال نمی‌تواند در مکان خاص، با افراد خاص یا در حین فعالیت اجتماعی به‌خصوصی صحبت کند. در واقع کودکان مبتلا به لالی انتخابی، سکوت را انتخاب نمی‌کنند. آن‌ها می‌خواهند صحبت کنند و سعی می‌کنند حرف بزنند اما اضطراب متوقفشان می‌کند. انتظار برای صحبت با افراد خاص باعث ایجاد یک واکنش انجماد با احساس اضطراب و وحشت می‌شود. در این وضعیت صحبت کردن برای فرد مبتلا به اختلال موتیسم غیرممکن است. با این حال فرد مبتلا به‌صورت طبیعی با خانواده، دوستان و اعضای نزدیک به خود صحبت می‌کند و مشکل اصلی او در موقعیت‌های خاص یا با افراد خاص بروز پیدا خواهد کرد. محیط و نوع رفتار کودکان در ماندگاری این وضعیت نقش مهمی ایفا می‌کند. کودکانی که از لحاظ رفتاری بازدارنده هستند یا مشکلات زبانی دارند بیشتر در معرض ابتلا به موتیسم قرار می‌گیرند. همچنین ابتلای والدین به اضطراب اجتماعی باعث الگوبرداری از رفتارهای بازدارنده آن‌ها توسط کودکان می‌شود. با مراقبت و انتخاب روش درمانی مناسب، مشکل لالی انتخابی در بسیاری از افراد قابل‌حل است. البته هرچه سن فرد مبتلا بیشتر باشد، درمان بیشتر طول می‌کشد. درمان‌های موجود بر گفتار فرد تأثیر نمی‌گذارند اما می‌توانند با از بین بردن اضطراب بیمار، منجر به گفتار راحت شوند. در روش درمان شناختی-رفتاری روانشناسی به فرد کمک می‌شود تا دریابد که در مورد خود، دیگران و جهان چگونه فکر می‌کند و چگونه درک انسان از این روابط منجر به درک احساسات و افکار او می‌شود. از این طریق می‌توان رفتارها را تغییر داد و آن‌ها را مدیریت کرد. در این روش سعی بر این است که فرد به‌تدریج در موقعیت‌هایی قرار گیرد که بتواند صحبت کردن با دیگران را تمرین کند. در این زمینه توصیه می‌شود به‌تدریج در موقعیت‌هایی قرار بگیرید که نیاز به گفت‌وگو و معاشرت است. زمانی که سندرم لالی منجر به ایجاد مشکلات دیگری مانند افسردگی در فرد شود، استفاده از دارو از سوی پزشک دور از ذهن نخواهد بود.