printlogo


مدیریت شکاف نسلی در دنیای کسب‌و‌کار
پرتو جغتایی روزنامه نگار

این‌ روزها حضور نسل‌های مختلف در محیط کار امری رایج است. در بیشتر موارد، اعضای تیم در سنین مختلف با هم در پروژه یا وظیفه مشابهی کار می‌کنند. برخی دیگر حتی ممکن است چندین نسل از کارگران را به‌طور هم‌زمان مدیریت کنند. از آنجایی که در نوع نگاه و صحبت افراد بسیار قابل مشاهده است، تنوع سنی افراد را  مستعد تفکر «ما در برابر آن‌ها» می‌کند. این طبیعت بشری است که به افرادی که از نظر ما بخشی از «گروه» ما هستند، اعتماد می‌کنند و به آن‌ها وابسته می‌شوند. 
مدیران باید به‌طور فعال یک هویت و درک مشترک را در بین نسل‌ها تقویت کنند تا افراد بیشتر از سنین مختلف قدردانی کنند و خود را جزو آن‌ها بدانند. سرمایه‌گذاری در درک دیدگاه‌های مختلف دیگران، دانش مشترکی ایجاد می‌کند که سنگ بنای همکاری مؤثر است: به یک گروه چارچوبی مرجع می‌دهد، به آن‌ها اجازه می‌دهد موقعیت‌ها و تصمیمات را به درستی تفسیر کنند، کمک می‌کند افراد یکدیگر را بهتر درک کنند و کارایی را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. با این وجود، متوجه می‌شویم که افراد باهوش و با نیت خوب اغلب نمی‌توانند بیشترین استفاده را از تنوع سنی ببرند؛ زیرا نمی‌دانند چگونه این تفاوت‌ها را به‌طور استراتژیک مدیریت کنند.
مدیران، تیم‌های پروژه‌ای را با افراد در سنین مختلف به وجود می‌آورند، همه را به تعطیلات دعوت می‌کنند و فضاهای مشترکی تدارک می‌بینند که در آن به‌طور ایده‌آل از مسیرها عبور و هم‌فکری می‌کنند. این نوع رویکرد لزوما کار نمی‌کند؛ چراکه تفاوت‌ها آشکارتر از مزایا هستند. سه رویکرد وجود دارد که به افراد کمک می‌کند تا نه‌تنها ارزش تفاوت‌های سنی را متوجه شوند، بلکه از این تنوع برای حفظ و افزایش بهره‌وری کارکنان، نوآوری مداوم‌تر و تعمیق روابط با مشتری استفاده کنند.

شکاف نسلی چیست؟
شکاف نسلی زمانی رخ می‌دهد که افراد در زمان‌های مختلف به دنیا می‌آیند. این می‌تواند بر نحوه رفتار و تفکر افراد در محل کار تأثیر بگذارد. مثلاً اعضای نسل خاموش معمولاً به‌عنوان افراد بسیار محافظه‌کار به تصویر کشیده می‌شوند، در حالی که بیبی بومرها (Baby boomers)، احتمالاً تمایلات مالی لیبرال‌تری دارند. اگرچه همه افراد بدون توجه به سن، دارای تیپ شخصیتی منحصربه‌فردی هستند، اما شاید ویژگی‌های مشترک مرتبط با هر نسل را در آن‌ها مشاهده کنید. نقاط مشترک زیادی بین نسل‌های مختلف در محیط کار وجود دارد. بسیاری از ما دوست داریم در محل کار احساس ارزشمندی کنیم. همچنین از این احساس لذت می‌بریم که به نظر برسد در حال ایجاد تفاوت و انجام کاری معنادار برای خود و دیگران هستیم. با این وجود، تیم‌های دارای شکاف نسلی می‌توانند در حین همکاری با چالش‌هایی مواجه شوند که به سن آن‌ها مربوط است. وجود نسل‌های مختلف در محیط کار به این معنی است که فرهنگ و ارتباطات شرکتی در یک سطح نیست. افراد را مجبور نکنید که در یک محیط کاری قرار بگیرند. در عوض، دستورالعمل‌هایی تنظیم کنید که به همه اجازه می‌دهد احساس راحتی داشته باشند. راه‌حل دیگر این است که در نظر بگیرید هر نسل چه ارزش‌ها و عاداتی را در یک محیط تیمی ارائه می‌دهد. این نباید با کلیشه‌سازی اشتباه گرفته شود. قرار دادن هر نسل در یک چارچوب، اغلب مفروضات معکوس را تشویق می‌کند. کار با گروه‌های سنی مختلف می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این امر همچنین می‌تواند تفاوت در توانایی‌ها و نگرش‌ها را به کارکنان آموزش دهد.

نقاط ضعف و قوت را به کار بگیرید
هرکس نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد. این وظیفه شما به‌عنوان مدیر است که نقاط قوت آن‌ها را تقویت کنید و نقاط ضعف را پنهان کنید. به این ترتیب، شرکتی استوار را مدیریت می‌کنید و مطمئن می‌شوید که از همه گزینه‌ها استفاده می‌کنید. به‌عنوان مثال، احتمال دارد کارمندان مسن‌تر کمی صبورتر باشند و بتوانند قسمت فروش تجارت را کنترل کنند. از طرف دیگر، کارمندان جوان‌تر ممکن است در استفاده از ابزارهای دیجیتال و بهینه‌سازی موتور جست‌وجو به‌شکل هوشمندانه‌تری عمل کنند. در این شرایط، کارمندی از نسل بیبی بومر می‌تواند آنچه را که مشتری می‌خواهد، ترسیم کند و متخصصی از نسل هزاره می‌تواند بهترین کمپین رسانه‌های اجتماعی را برای استخدام تعیین کند. اگرچه شما نمی‌خواهید شرکت را به گروه‌های سنی مختلف تفکیک کنید اما می‌توانید محیط مشاوره، همکاری و همدلی را تقویت کنید. به‌طور معمول، کارفرمایان در هر شغلی می‌خواهند که کارمندان مسن‌تر، همتایان جوان خود را زیر پر و بال خود بگیرند. این امر، عبور از مشکلات و موانع را تضمین می‌کند و شما می‌توانید مطمئن شوید که کارمندان نسل هزاره، از بهترین‌ها آموخته‌اند.

ایجاد رفاقت هدفمند، مؤثر و مفید
یک نسل با ماشین‌های مسابقه‌ای و تلفن‌های دوار بزرگ شده و نسل دیگری با تلویزیون‌های رنگی و دستگاه‌های تلفن همراه پرورش یافته است. فقط به این دلیل که علایق و صفات عظیم نسلی وجود دارد، به این معنا نیست که آن‌ها نمی‌توانند پیوند یا نوعی رفاقت داشته باشند. آیا لازم است که هر روز در دفتر کارتان شاهد نزاعی عمومی باشید؟ چگونه می‌توانید روابط بهتر را تشویق کنید؟ گردهمایی‌هایی را ترتیب دهید؛ یک شب مهمانی در پارکینگ، رفتن به سالن بولینگ یا بازدید از شهری دیگر، روزهایی را با موضوع مشخصی برگزار کنید؛ روزهای مشخصی در دفتر کار که افراد در آن لباس خاصی را بپوشند، مشارکت‌ها را تشویق کنید؛ برای چند ساعت در هفته، دو کارمند را به‌طور تصادفی به هم متصل کنید و از آن‌ها بخواهید که وظایف، تجربه و مهارت‌های خود را به اشتراک بگذارند. لازم نیست که همه افراد بهترین دوست یکدیگر باشند اما وجود روابط حرفه‌ای مناسب، نوآوری را تقویت می‌کند.
شکاف نسلی می‌تواند روند هولناکی باشد اما هرگز نباید در نیروی کار رخنه کند. در عوض، بهتر است مطمئن شویم که هر دو طرف در جهت رسیدن به هدف مشترکی کار می‌کنند و این هر پروژه‌ای را که انجام می‌دهند، در بر می‌گیرد. به یاد داشته باشید که راهنمایی و درک نحوه کار هر نسل، به بهترشدن بهره‌وری و کار ما کمک می‌کند.