بازیهای آسیاییهانگژو چین
بازیهای آسیاییهانگژو چین یا به تعبیری دیگر المپیک آسیایی که قرار بود در سال ۲۰۲۲ برگزار شود، به دلیل شیوع پاندمی کرونا با یک سال تأخیر برگزار شد. نوزدهمین دوره این مسابقات از اول تا شانزدهم مهرماه در هانگژو شاهد رقابت ورزشکاران در 26 رشته مختلف از سراسر قاره آسیا بود. ورزشکارانی از رشتههای دوومیدانی، بسکتبال، بوکس، شمشیربازی، والیبال، تیراندازی، قایقرانی، وزنهبرداری، کشتی، تکواندو، کاراته، کوراش، ووشو، ورزشهای صعودی، کبدی، اسکیت، تیراندازی با کمان، فوتبال، هندبال، شنا-شیرجه-واترپلو، ژیمناستیک، دوچرخهسواری، شطرنج، بازیهای الکترونیک، سپک تاکرا و تنیس روی میز در این مسابقات حضور پیدا کردند. کاروان ایران نیز در این مسابقات با ورزشکارانی از رشتههای متعدد شرکت کرد. در این رویداد مانند سایر رقابتهای ورزشی شاهد اتفاقاتی بودیم که لبخند و اشک را برای ورزشکاران و ورزشدوستان به ارمغان آورد. کاروان ایران با تأکید بر کیفیگرایی با ۷۷ بانوی ورزشکار و ۲۰۸ ورزشکار مرد در شرایطی راهی هانگژو شد که حاصل این حضور ۱۳ مدال طلا، ۲۱ نشان نقره و ۲۰ مدال برنز بود تا ایران همچنان برترین تیم غرب آسیا و دومین کشور اسلامی در جدول توزیع مدالی در بین ۱۰ کشور برتر آسیا باشد. در این میان مدالهایی به دست آمد که شاید باور چندانی برای تصاحب آن نبود. کسب نشان طلای تیمی شطرنج، تصاحب خوشرنگترین مدال بازیها در پرتاب دیسک توسط حسین رسولی، نقره مهدی الفتی در ژیمناستیک، دو برنز تنیس رویمیز و برنز دوچرخهسواری توسط فرانک پرتوآذر و شکسته شدن رکورد جهان توسط ترانه احمدی در اسکیت فریاستایل ازجمله مهمترین اتفاقات این دوره از بازیها بود. در همین بازیها احسان حدادی که چهار مدال طلای بازیهای آسیایی را در کارنامه دارد، با کسب مدال نقره از دنیای قهرمانی وداع کرد، اما رسولی نشان داد جایگزینی شایسته برای او خواهد بود تا حداقل از این بابت، دغدغه ذهنی نداشته باشیم. فاجعه داوری در دیدار فینال مردان بین تیمهای ایران و هند و وقفه ۸۰دقیقهای در حین برگزاری و تعلل داوران و یا شاید بهتر است بگوییم جانبداری آنها از رقیب، کافی بود تا یک مدال طلا از دست ایران برود. پرونده این بازیها در شرایطی برای ما بسته شد که نخستین مدال ایران در این دوره از بازیها در رویینگ دونفره توسط مهسا جاور و زینب نوروزی به دست آمد و آخرین مدال نیز بر گردن سارا بهمنیار، نماینده کاراته ایران نشست تا بانوان نقش بسزایی در این موفقیتها داشته باشند. در این میان رشتههایی مانند کشتی با پنج طلا، چهار نقره و یک برنز در حد و اندازههای خود ظاهر شد. رشتههایی هم بودند که با وجود حمایتهای حداکثری وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.