گفت‌وگوی اختصاصی با «ارسطو خوش‌رزم» برنده جایزه نقش اول جشنواره فیلم فجر
بازی‌در‌نقش «حاج‌اسماعیل‌رضایی» چالش‌بسیار‌بزرگی‌بود
گپ‌و‌گفت با برندگان سیمرغ جشنواره فجر
چهل‌و‌دومین دوره جشنواره فیلم فجر، هم‌زمان با فرارسیدن ایام دهه فجر برگزار شد و بنا بر رسم هرساله 22بهمن‌ماه و با برگزاری مراسم اختتامیه به نفرات برتر این جشنواره سیمرغ بلورین اهدا شد. در این دوره از جشنواره بازیگرانی موفق به کسب سیمرغ شدند و توانستند خوش بدرخشند که پیش از این برای اهالی سینما چندان شناخته شده نبودند. بازیگرانی که از دل تئاتر و هنر نمایش پا به عرصه تصویر گذاشتند و با درخشش خیره‌کننده خود بر پرده نقره‌ای نشان دادند که ستارگان آینده سینمای ایران خواهند بود.
«ارسطو خوش‌رزم» که توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره را تصاحب کند، با بازی در فیلم «صبح اعدام» ساخته بهروز افخمی، نظر هیأت داوران را جلب کرد و صاحب این جایزه شد. در بخش بازیگر مکمل نیز یکی دیگر از اهالی تئاتر که چند سال گذشته در عرصه سینما و تلویزیون نمایش خوبی از خود ارائه کرده بود، صاحب سیمرغ شد. «بهزاد خلج» بازیگری که با فیلم «مجنون» ساخته «مهدی شاه‌محمدی» در جشنواره حضور داشت توانست به عنوان بهترین بازیگر مکمل دست پیدا کند. در همین راستا گفت‌وگویی داشتیم با دو برنده سیمرغ که در ادامه این گفت‌وگوها را می‌خوانید:
در اولین تجربه بلند سینمایی خود توانستید صاحب سیمرغ شوید. آیا فکر می‌کردید این اتفاق برای‌تان بیفتد؟
برای من در ابتدا این مسئله مهم بود که بتوانم در فیلم صبح اعدام که ایفاگر نقش مهمی در آن بودم، نمایشی خوب و بدون نقص ارائه دهم و پاسخگوی توجه، حمایت و اطمینانی که از سوی بهروز افخمی به من شده بود، باشم. با این حال امیدوار بودم که در جمع بازیگرانی که کاندید می‌شوند قرار بگیرم و خب گرفتن سیمرغ هم برایم آرزویی بود که برآورده شد. با این حال در ابتدا که این فیلم در جشنواره اکران شد و برخی از منتقدان به بازی من در این فیلم بازخوردهای بسیار مثبتی نشان دادند، امیدم برای اینکه بتوانم سیمرغ بگیرم بیشتر شد.
یک بیوگرافی از خودتان برای‌مان بگویید و اینکه پیش از جشنواره چهل‌و‌دوم، حضور در چه آثاری را در کارنامه هنری خود داشتید؟
من ارسطو خوش‌رزم هستم، متولد 6 تیر‌ماه 1363، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که البته بیشتر مسیر هنری‌ام در تئاتر سپری شده است. در زمینه تصویر نیز فیلم‌هایی مانند «مسیر عشق»، «یادگاری»، «شیشه‌های مات»، «اعترافات» و همچنین مجموعه‌های تلویزیونی «یک مشت پر عقاب»، «کشف بزرگ»، «زمین انسان‌ها»، «چاه پنجاه»، «جاده چالوس»، «شکر تلخ»، «در میان خاکستر»، «روزگار»، «خانه امن» و... را در کارنامه دارم. سال 1402 با فیلم صبح اعدام در جشنواره حضور پیدا کردم و صاحب سیمرغ بازیگر نقش اول مرد شدم.
از فیلم «صبح اعدام» بگویید. مخاطبانی که در جشنواره موفق به تماشای این فیلم نشدند، قرار است روی پرده سینما با چه فیلمی مواجه شوند؟
فیلم صبح اعدام درباره ماجرای اعدام «طیب حاج‌رضایی» و «اسماعیل رضایی» است. دو فردی که از مبارزان رژیم پهلوی بودند. این دو نفر در پی قیام خونین ۱۵خرداد سال ۱۳۴۲ محکوم به اعدام شدند. داستان این فیلم فاصله زمانی ۵ تا ۶:۳۰ صبح روز اعدام این دو فرد را روایت می‌کند که روایتی جذاب و مخاطب‌پسند از آب درآمده است. بهروز افخمی که نویسندگی و کارگردانی این اثر سینمایی را برعهده دارد، سال‌ها درباره این اتفاقات پژوهش و تحقیق کرده و براساس واقعیت‌ها و مستندات تاریخی فیلمنامه آن را نوشته است. من این قول را به تماشاگران «صبح اعدام» می‌دهم که قرار است با فیلم جذابی مواجه شوند و از تماشای آن لذت خواهند برد. همه عوامل فیلم بازیگران و گروه کارگردانی و سایر عوامل پشت صحنه تلاش‌مان را کرده‌ایم که یک فیلم فاخر و ارزشمند تولید شود. انتخاب دو چهره غیر‌مذهبی و از اهالی بازار و مردم گزینش جدید و قابل تحلیلی است که در این فیلم شاهد آن هستیم.
بزرگ‌ترین چالش شما برای ایفای نقش «حاج اسماعیل رضایی» در فیلم صبح اعدام چه بود؟
واقعیت این است که ایفای نقش افرادی که شخصیت تاریخی یا مستند دارند، واقعی هستند و توسط فیلمنامه‌نویس خلق نشده‌اند، سختی‌های ویژه‌ای دارد. به‌ویژه اینکه اگر شخصیتی که قرار است نقش آن را بازی کنید، شخصیت مهم و تأثیرگذاری بوده باشد. بزرگ‌ترین چالش برای من این بود که متأسفانه منابع کافی از اسماعیل رضایی در دسترس نبود که من بتوانم با تکیه بر این منابع و تماشا و استناد به آن‌ها بهتر روی درآوردن نقش مورد نظرم تمرکز کنم. متأسفانه نمی‌توانستم شناخت کافی نسبت به این شهید داشته باشم و این کار را برای من بسیار سخت کرده بود. نزدیک به هشت ماه روی این نقش تمرین کردم و در طی مسیر تمرین از کمک‌های بهروز افخمی بهره بردم که بسیار به من کمک کرد. ما سعی کردیم برای شهید حاج اسماعیل رضایی شخصیتی تازه روایت کنیم که امیدوارم برای مخاطبان باورپذیر و ملموس بوده باشد و توانسته باشیم حق مطلب را آن‌طور که شایسته است، ادا کنیم.
پیش از این فیلم سابقه اینکه نقش یک شهید را بازی کنید، داشتید؟
بله. من در سال 1397 در یک سریال تلویزیونی به نام «در میان خاکستر» ایفای نقش کردم که در آن سریال نیز ایفاگر نقش شهید «مهدی آلبوغبیش» بودم. سریالی که ماجرای آن درباره اتفاقات خرمشهر در زمان جنگ تحمیلی بود. نقش شهید نواب‌صفوی را نیز در پروژه فرزند ایران بازی کرده‌ام. با این حال منابعی که درباره شهید اسماعیل رضایی در دسترس من قرار داشت، از همه کمتر بود. ما به خانواده این شهید نیز دسترسی نداشتیم تا اطلاعاتی درباره او و تیپ شخصیتی‌اش به‌دست بیاوریم و خب این به سختی کار می‌افزود. با این حال امیدوارم در نقش‌آفرینی کاراکتر حاج اسماعیل رضایی سربلند بوده باشم.
از تجربه کار کردن با بهروز افخمی برای‌مان بگویید؟
من نزدیک به 20سال است که مشغول کار بازیگری هستم و باید بگویم که کار کردن با بهروز افخمی هم آسان‌ترین و هم سخت‌ترین تجربه کاری من در دنیای بازیگری بود. توصیف این وضعیت برایم چندان ساده نیست، اما باید اعتراف کنم که سراسر درس و تجربه بود و باید آن را به عنوان یک اتفاق مهم در دنیای حرفه‌ای هنری، برای خود در نظر بگیرم. بهروز افخمی به تمامی ارکان و اجزای فیلمسازی آگاه و مسلط است و در زمینه فیلمسازی بیش از حد باسواد است. این کار را برای هر بازیگری سخت می‌کند؛ چراکه باید مراقبت ریزترین رخدادها باشیم و همیشه حواس‌مان باشد که اشتباهی مرتکب نشویم. از طرفی این کارگردان آن‌قدر با صبوری رفتار می‌کند که می‌توانی به راحتی خودت را به او بسپاری و در مسیر ساخت یک فیلم هر آنچه لازم است به بهترین شکل ممکن بیاموزی و در ایفای نقش به کار ببری. بهروز افخمی در تمام مدت ساخت این فیلم از بازیگرانش بهترین خودشان را تقاضا کرد و توانست بهترین بازی‌ها را نیز بگیرد و از آن استفاده کند.
ارسطو خوش‌رزم که در سال 1402 موفق به کسب سیمرغ بلورین شد، برای سال جدید چه برنامه‌هایی در زندگی حرفه‌ای خود دارد؟
سال 1402 برای من سال بسیار خوبی شد. بعد از سال‌ها تلاش در عرصه بازیگری موفق شدم در مهم‌ترین جشنواره فیلم ایران به عنوان برترین بازیگر انتخاب شوم. این رخداد شیرین مسیر زندگی من را در راهی تازه قرار خواهد داد. حالا مسئولیت من در عرصه بازیگری سنگین‌تر شده است. البته باید این را تأکید کنم که هنوز هم تئاتر برای من اولویت است. من عاشق تئاتر هستم و حضورم روی صحنه همیشه به حضورم در تصویر ارجحیت دارد. بازی روی صحنه تئاتر برای من لذت‌بخش‌تر است و اگر هم جایزه‌ای بردم به نمایندگی از جامعه تئاتر است. قطعا در سال پیش‌رو تلاش خواهم کرد که در آثار خوبی ایفای نقش کنم و انتخاب‌های خوبی داشته باشم.
برای من در ابتدا این مسئله مهم بود که بتوانم در فیلم صبح اعدام که ایفاگر نقش مهمی در آن بودم، نمایشی خوب و بدون نقص ارائه دهم و پاسخگوی توجه، حمایت و اطمینانی که از سوی بهروز افخمی به من شده بود، باشم. با این حال امیدوار بودم که در جمع بازیگرانی که کاندید می‌شوند قرار بگیرم و خب گرفتن سیمرغ هم برایم آرزویی بود که برآورده شد. با این حال در ابتدا که این فیلم در جشنواره اکران شد و برخی از منتقدان به بازی من در این فیلم بازخوردهای بسیار مثبتی نشان دادند، امیدم برای اینکه بتوانم سیمرغ بگیرم بیشتر شد.
یک بیوگرافی از خودتان برای‌مان بگویید و اینکه پیش از جشنواره چهل‌و‌دوم، حضور در چه آثاری را در کارنامه هنری خود داشتید؟
من ارسطو خوش‌رزم هستم، متولد 6 تیر‌ماه 1363، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که البته بیشتر مسیر هنری‌ام در تئاتر سپری شده است. در زمینه تصویر نیز فیلم‌هایی مانند «مسیر عشق»، «یادگاری»، «شیشه‌های مات»، «اعترافات» و همچنین مجموعه‌های تلویزیونی «یک مشت پر عقاب»، «کشف بزرگ»، «زمین انسان‌ها»، «چاه پنجاه»، «جاده چالوس»، «شکر تلخ»، «در میان خاکستر»، «روزگار»، «خانه امن» و... را در کارنامه دارم. سال 1402 با فیلم صبح اعدام در جشنواره حضور پیدا کردم و صاحب سیمرغ بازیگر نقش اول مرد شدم.
از فیلم «صبح اعدام» بگویید. مخاطبانی که در جشنواره موفق به تماشای این فیلم نشدند، قرار است روی پرده سینما با چه فیلمی مواجه شوند؟
فیلم صبح اعدام درباره ماجرای اعدام «طیب حاج‌رضایی» و «اسماعیل رضایی» است. دو فردی که از مبارزان رژیم پهلوی بودند. این دو نفر در پی قیام خونین ۱۵خرداد سال ۱۳۴۲ محکوم به اعدام شدند. داستان این فیلم فاصله زمانی ۵ تا ۶:۳۰ صبح روز اعدام این دو فرد را روایت می‌کند که روایتی جذاب و مخاطب‌پسند از آب درآمده است. بهروز افخمی که نویسندگی و کارگردانی این اثر سینمایی را برعهده دارد، سال‌ها درباره این اتفاقات پژوهش و تحقیق کرده و براساس واقعیت‌ها و مستندات تاریخی فیلمنامه آن را نوشته است. من این قول را به تماشاگران «صبح اعدام» می‌دهم که قرار است با فیلم جذابی مواجه شوند و از تماشای آن لذت خواهند برد. همه عوامل فیلم بازیگران و گروه کارگردانی و سایر عوامل پشت صحنه تلاش‌مان را کرده‌ایم که یک فیلم فاخر و ارزشمند تولید شود. انتخاب دو چهره غیر‌مذهبی و از اهالی بازار و مردم گزینش جدید و قابل تحلیلی است که در این فیلم شاهد آن هستیم.
بزرگ‌ترین چالش شما برای ایفای نقش «حاج اسماعیل رضایی» در فیلم صبح اعدام چه بود؟
واقعیت این است که ایفای نقش افرادی که شخصیت تاریخی یا مستند دارند، واقعی هستند و توسط فیلمنامه‌نویس خلق نشده‌اند، سختی‌های ویژه‌ای دارد. به‌ویژه اینکه اگر شخصیتی که قرار است نقش آن را بازی کنید، شخصیت مهم و تأثیرگذاری بوده باشد. بزرگ‌ترین چالش برای من این بود که متأسفانه منابع کافی از اسماعیل رضایی در دسترس نبود که من بتوانم با تکیه بر این منابع و تماشا و استناد به آن‌ها بهتر روی درآوردن نقش مورد نظرم تمرکز کنم. متأسفانه نمی‌توانستم شناخت کافی نسبت به این شهید داشته باشم و این کار را برای من بسیار سخت کرده بود. نزدیک به هشت ماه روی این نقش تمرین کردم و در طی مسیر تمرین از کمک‌های بهروز افخمی بهره بردم که بسیار به من کمک کرد. ما سعی کردیم برای شهید حاج اسماعیل رضایی شخصیتی تازه روایت کنیم که امیدوارم برای مخاطبان باورپذیر و ملموس بوده باشد و توانسته باشیم حق مطلب را آن‌طور که شایسته است، ادا کنیم.
پیش از این فیلم سابقه اینکه نقش یک شهید را بازی کنید، داشتید؟
بله. من در سال 1397 در یک سریال تلویزیونی به نام «در میان خاکستر» ایفای نقش کردم که در آن سریال نیز ایفاگر نقش شهید «مهدی آلبوغبیش» بودم. سریالی که ماجرای آن درباره اتفاقات خرمشهر در زمان جنگ تحمیلی بود. نقش شهید نواب‌صفوی را نیز در پروژه فرزند ایران بازی کرده‌ام. با این حال منابعی که درباره شهید اسماعیل رضایی در دسترس من قرار داشت، از همه کمتر بود. ما به خانواده این شهید نیز دسترسی نداشتیم تا اطلاعاتی درباره او و تیپ شخصیتی‌اش به‌دست بیاوریم و خب این به سختی کار می‌افزود. با این حال امیدوارم در نقش‌آفرینی کاراکتر حاج اسماعیل رضایی سربلند بوده باشم.
از تجربه کار کردن با بهروز افخمی برای‌مان بگویید؟
من نزدیک به 20سال است که مشغول کار بازیگری هستم و باید بگویم که کار کردن با بهروز افخمی هم آسان‌ترین و هم سخت‌ترین تجربه کاری من در دنیای بازیگری بود. توصیف این وضعیت برایم چندان ساده نیست، اما باید اعتراف کنم که سراسر درس و تجربه بود و باید آن را به عنوان یک اتفاق مهم در دنیای حرفه‌ای هنری، برای خود در نظر بگیرم. بهروز افخمی به تمامی ارکان و اجزای فیلمسازی آگاه و مسلط است و در زمینه فیلمسازی بیش از حد باسواد است. این کار را برای هر بازیگری سخت می‌کند؛ چراکه باید مراقبت ریزترین رخدادها باشیم و همیشه حواس‌مان باشد که اشتباهی مرتکب نشویم. از طرفی این کارگردان آن‌قدر با صبوری رفتار می‌کند که می‌توانی به راحتی خودت را به او بسپاری و در مسیر ساخت یک فیلم هر آنچه لازم است به بهترین شکل ممکن بیاموزی و در ایفای نقش به کار ببری. بهروز افخمی در تمام مدت ساخت این فیلم از بازیگرانش بهترین خودشان را تقاضا کرد و توانست بهترین بازی‌ها را نیز بگیرد و از آن استفاده کند.
ارسطو خوش‌رزم که در سال 1402 موفق به کسب سیمرغ بلورین شد، برای سال جدید چه برنامه‌هایی در زندگی حرفه‌ای خود دارد؟
سال 1402 برای من سال بسیار خوبی شد. بعد از سال‌ها تلاش در عرصه بازیگری موفق شدم در مهم‌ترین جشنواره فیلم ایران به عنوان برترین بازیگر انتخاب شوم. این رخداد شیرین مسیر زندگی من را در راهی تازه قرار خواهد داد. حالا مسئولیت من در عرصه بازیگری سنگین‌تر شده است. البته باید این را تأکید کنم که هنوز هم تئاتر برای من اولویت است. من عاشق تئاتر هستم و حضورم روی صحنه همیشه به حضورم در تصویر ارجحیت دارد. بازی روی صحنه تئاتر برای من لذت‌بخش‌تر است و اگر هم جایزه‌ای بردم به نمایندگی از جامعه تئاتر است. قطعا در سال پیش‌رو تلاش خواهم کرد که در آثار خوبی ایفای نقش کنم و انتخاب‌های خوبی داشته باشم.