استفاده از ظرفیت‌های قانونی بهترین راهکار تقویت تعامل با شرکای اجتماعی
منوچهر گودرزی مدیرکل استان لرستان
تقویت فعالیت‌های حوزه تولید و دستیابی به رشد مستمر تولید به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های پیشرفت و البته تعیین‌کننده در حوزه مناسبات بازار کار، نیازمند همراهی و تعامل بسیاری از دستگاه‌های متولی در این بخش است. سازمان تأمین‌اجتماعی در مقام بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین نهاد بیمه‌گر اجتماعی کشور و ارائه‌دهنده پوشش خدماتی برای بیش از 15میلیون نفر از افراد مولد، با استناد به وظایف ذاتی خود، به‌صورت مستقیم در تقویت تولید مؤثر است. طبیعتاً به‌واسطه ارتباط بسیار گسترده تأمین‌اجتماعی با جامعه کارفرمایان و کارگران کشور، بخش قابل‌توجهی از فعالیت‌های حوزه تولید و صنعت با سازمان مرتبط است و خدمات متنوع این سازمان در اختیار این گروه‌های شاغل قرار می‌گیرد.
با این اوصاف، تعامل تأمین‌اجتماعی با شرکای اجتماعی فعال در حوزه تولید، زمینه تقویت چندوجهی این سازمان، کارفرمایان، نیروی کار و بازار کار را موجب خواهد شد. به‌عبارتی گسترش سه‌جانبه‌گرایی و تعامل تأمین‌اجتماعی با شرکای اجتماعی است که نقش مهمی در حوزه رشد تولید ایفا می‌کند. استحکام پایه‌های ارتباطی تأمین‌اجتماعی با شرکا به‌ویژه کارفرمایان، انتفاع هر دو طرف را به‌همراه دارد و این امکان در صورت توجه به بسترهای ارتباطی شکل می‌گیرد.
استفاده از ظرفیت‌های قانونی بهترین راهکار تقویت تعامل با شرکای اجتماعی به‌ویژه جامعه کارفرمایی است. در این ارتباط بخش قابل‌توجهی از قوانین و مقررات، ظرفیت تحکیم روابط مذکور را دارند. همچنین در قالب تنقیح و اصلاح قوانین موجود و تطبیق مقررات با شرایط روز بازار کار، تقویت تعامل سه‌جانبه شرکا با سازمان تأمین‌اجتماعی فراهم می‌شود. عمل به تعهدات دوسویه از طرف تأمین‌اجتماعی و جامعه کارفرمایی در بهترین حالت ممکن، گسترش کمی‌وکیفی خدمات از سوی تأمین‌اجتماعی و افزایش انگیزه کارفرمایان در تقویت ارتباط با این سازمان را موجب می‌شود. به‌همین واسطه سازمان تأمین‌اجتماعی همواره ارائه خدمات مبتنی بر قانون را در ارتباط با شرکای اجتماعی در دستور کار قرار داده است.
بخش مهم دیگری از اقدامات تعاملی سازمان تأمین‌اجتماعی با جامعه کارفرمایان در قالب برنامه‌های فرهنگی قابلیت ارائه دارد. به‌عبارتی اقدامات حوزه فرهنگی تأمین‌اجتماعی تقویت‌کننده و توسعه‌دهنده ارتباط و تعامل مثبت این سازمان با کارفرمایان به‌شمار می‌رود.
اقداماتی نظیر برگزاری دوره‌های آموزشی قوانین و مقررات بیمه‌ای برای جامعه کارفرمایی و اجرای همایش‌ها و جشنواره‌های انتخاب و تجلیل از کارفرمایان برتر تحت‌پوشش را می‌توان در راستای بهبود سه‌جانبه‌گرایی و رشد تعامل در حوزه تأمین‌اجتماعی محسوب کرد. سازمان تأمین‌اجتماعی در این راستا همواره اقداماتی نظیر برگزاری کارگاه‌های آموزش مقررات و تسهیل‌گری در حوزه مقررات را جهت تحقق منافع کارفرمایان در دستور کار داشته است. کارفرمایان با برگزاری همایش‌های اشاره شده، میزان اهمیت سازمان برای آنان و ضرورت گسترش تعامل با تأمین‌اجتماعی را بهتر درک می‌کنند. البته نقطه قوت برگزاری جشنواره‌های تقدیر از جامعه کارفرمایان و کارگران در استمرار آن‌هاست. در این بین شاخص‌های ارزیابی انتخاب کارفرمایان برتر براساس شرایط روز فضای کار و تولید و قوانین و مقررات تازه به تغییر نیاز دارد.
ازآنجاکه پایداری سازمانی مانند تأمین‌اجتماعی نیازمند وجود منابع پایدار مالی است، گردش چرخ تولید توسط شرکای اجتماعی این نهاد بیمه‌گر نظیر کارفرمایان و کارگران در حفظ و ارتقای پایداری بزرگ‌ترین سازمان بیمه‌ای و بازنشستگی کشور تأثیرگذاری مستقیم دارد.
ماندگاری چرخه تولید و اشتغال و پوشش افراد بیمه‌پرداز به تأمین‌اجتماعی در قالب این فرایند، ضامن پایداری تأمین‌اجتماعی و تأمین‌کننده منابع مالی آن برای ارائه خدمات به جامعه هدف خواهد بود. در واقع بیمه‌پردازان در قالب نیروی کار با بیمه‌پردازی به تأمین‌اجتماعی، بازگشت سرمایه‌گذاری آن را در قبال دریافت خدمات از این سازمان، خواهند دید. امروزه بیش از 86درصد منابع سازمان تأمین‌اجتماعی از طریق پرداخت سهم حق‌بیمه از سوی بیمه‌شدگان محقق می‌شود و این عدد تأییدی بر اهمیت بسیار بالای تعهد جامعه بیمه‌شدگان است.
در واقع ارتباط تعریف‌شده‌ای بین روند تولید، وضعیت بازار کار، فعالان کار و تولید، شرکای اجتماعی تأمین‌اجتماعی و این سازمان وجود دارد که تعیین‌کننده وضعیت پایداری بلندمدت منابع تأمین‌اجتماعی است.
با این اوصاف، تعامل تأمین‌اجتماعی با شرکای اجتماعی فعال در حوزه تولید، زمینه تقویت چندوجهی این سازمان، کارفرمایان، نیروی کار و بازار کار را موجب خواهد شد. به‌عبارتی گسترش سه‌جانبه‌گرایی و تعامل تأمین‌اجتماعی با شرکای اجتماعی است که نقش مهمی در حوزه رشد تولید ایفا می‌کند. استحکام پایه‌های ارتباطی تأمین‌اجتماعی با شرکا به‌ویژه کارفرمایان، انتفاع هر دو طرف را به‌همراه دارد و این امکان در صورت توجه به بسترهای ارتباطی شکل می‌گیرد.
استفاده از ظرفیت‌های قانونی بهترین راهکار تقویت تعامل با شرکای اجتماعی به‌ویژه جامعه کارفرمایی است. در این ارتباط بخش قابل‌توجهی از قوانین و مقررات، ظرفیت تحکیم روابط مذکور را دارند. همچنین در قالب تنقیح و اصلاح قوانین موجود و تطبیق مقررات با شرایط روز بازار کار، تقویت تعامل سه‌جانبه شرکا با سازمان تأمین‌اجتماعی فراهم می‌شود. عمل به تعهدات دوسویه از طرف تأمین‌اجتماعی و جامعه کارفرمایی در بهترین حالت ممکن، گسترش کمی‌وکیفی خدمات از سوی تأمین‌اجتماعی و افزایش انگیزه کارفرمایان در تقویت ارتباط با این سازمان را موجب می‌شود. به‌همین واسطه سازمان تأمین‌اجتماعی همواره ارائه خدمات مبتنی بر قانون را در ارتباط با شرکای اجتماعی در دستور کار قرار داده است.
بخش مهم دیگری از اقدامات تعاملی سازمان تأمین‌اجتماعی با جامعه کارفرمایان در قالب برنامه‌های فرهنگی قابلیت ارائه دارد. به‌عبارتی اقدامات حوزه فرهنگی تأمین‌اجتماعی تقویت‌کننده و توسعه‌دهنده ارتباط و تعامل مثبت این سازمان با کارفرمایان به‌شمار می‌رود.
اقداماتی نظیر برگزاری دوره‌های آموزشی قوانین و مقررات بیمه‌ای برای جامعه کارفرمایی و اجرای همایش‌ها و جشنواره‌های انتخاب و تجلیل از کارفرمایان برتر تحت‌پوشش را می‌توان در راستای بهبود سه‌جانبه‌گرایی و رشد تعامل در حوزه تأمین‌اجتماعی محسوب کرد. سازمان تأمین‌اجتماعی در این راستا همواره اقداماتی نظیر برگزاری کارگاه‌های آموزش مقررات و تسهیل‌گری در حوزه مقررات را جهت تحقق منافع کارفرمایان در دستور کار داشته است. کارفرمایان با برگزاری همایش‌های اشاره شده، میزان اهمیت سازمان برای آنان و ضرورت گسترش تعامل با تأمین‌اجتماعی را بهتر درک می‌کنند. البته نقطه قوت برگزاری جشنواره‌های تقدیر از جامعه کارفرمایان و کارگران در استمرار آن‌هاست. در این بین شاخص‌های ارزیابی انتخاب کارفرمایان برتر براساس شرایط روز فضای کار و تولید و قوانین و مقررات تازه به تغییر نیاز دارد.
ازآنجاکه پایداری سازمانی مانند تأمین‌اجتماعی نیازمند وجود منابع پایدار مالی است، گردش چرخ تولید توسط شرکای اجتماعی این نهاد بیمه‌گر نظیر کارفرمایان و کارگران در حفظ و ارتقای پایداری بزرگ‌ترین سازمان بیمه‌ای و بازنشستگی کشور تأثیرگذاری مستقیم دارد.
ماندگاری چرخه تولید و اشتغال و پوشش افراد بیمه‌پرداز به تأمین‌اجتماعی در قالب این فرایند، ضامن پایداری تأمین‌اجتماعی و تأمین‌کننده منابع مالی آن برای ارائه خدمات به جامعه هدف خواهد بود. در واقع بیمه‌پردازان در قالب نیروی کار با بیمه‌پردازی به تأمین‌اجتماعی، بازگشت سرمایه‌گذاری آن را در قبال دریافت خدمات از این سازمان، خواهند دید. امروزه بیش از 86درصد منابع سازمان تأمین‌اجتماعی از طریق پرداخت سهم حق‌بیمه از سوی بیمه‌شدگان محقق می‌شود و این عدد تأییدی بر اهمیت بسیار بالای تعهد جامعه بیمه‌شدگان است.
در واقع ارتباط تعریف‌شده‌ای بین روند تولید، وضعیت بازار کار، فعالان کار و تولید، شرکای اجتماعی تأمین‌اجتماعی و این سازمان وجود دارد که تعیین‌کننده وضعیت پایداری بلندمدت منابع تأمین‌اجتماعی است.