پویایی کارگاه‌های کوچک؛ مستلزم تخصیص بهینه بودجه
بر اساس نظرات برخی کارشناسان مسائل کارگری، باید برای کارگاه‌های کوچک بانک ویژه‌ای ایجاد شود تا با تخصیص بهینه بودجه و تسهیلات ویژه به آنها زمینه حفظ، پویایی و ارتقای این کارگاه‌ها فراهم شود و آنها در حوزه اشتغالزایی و تولید، نقش تأثیرگذار خود را ایفا کنند.
ایلیا پیرولی روزنامه نگار
یکی از خصوصیات مهمی که اغلب به بنگاه‌های کوچک و متوسط نسبت داده می‌شود، مشارکت بالای آنها در خلق اشتغال، ایجاد درآمد و درنتیجه رشد اقتصادی است. به همین خاطر لازم است تا دولت برای حمایت از بنگاه‌ها و کارگاه‌های کوچک، نهادهای مشاوره‌ای ایجاد و در ابتدا در آنها سرمایه‌گذاری مالی کند تا این کارگاه‌ها بتوانند رشد کرده و پویایی لازم را داشته باشند.
اقتصاد پویا و قدرتمند
تا چندین دهه قبل، برپایی و حمایت از واحدهای تولیدی بزرگ، امتیاز اقتصادی برای کشورها محسوب می‌شد و استدلال بر این بود که هرچه شرکت‌ها بزرگتر باشند، اقتصاد پویاتر و قدرتمندتر خواهد بود، این استدلال‌ها منجر به پدیدار شدن و رشد واحدهای اقتصادی بزرگ شد. با وقوع تحولات جهانی؛ به‌ویژه در حوزه فشارهای جمعیتی و نوآوری‌های لحظه به لحظه، رشد سرمایه‌های انسانی و بالارفتن توان مدیریتی و کارآفرینی صاحبان مشاغل کوچک موجب شد حمایت از بنگاه‌های کوچک و متوسط در دستور کار کشورهای مختلف قرار گیرد. یکی از خصوصیات مهمی که اغلب به بنگاه‌های کوچک و متوسط نسبت داده می‌شود، مشارکت بالای آنها در خلق اشتغال و ایجاد درآمد و درنتیجه رشد اقتصادی است. آمار و ارقام این بنگاه‌ها در کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد بخش عمده از تولید ناخالص داخلی آنها ناشی از تولیدات همین بنگاه کوچک و متوسط است.
رونق تولید و خودکفایی اقتصادی
امروزه نقش صنایع کوچک و متوسط در ایجاد اشتغال مولد و پایدار، رونق تولید و خودکفایی اقتصادی بی‌بدیل است. صنایع کوچک و متوسط از طریق چهار کانال کارآفرینی، نوآوری و تغییر فناوری، پویایی صنعت و در نهایت ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش درآمد بر اقتصاد کشور تأثیرگذارند. به علاوه شدت یافتن رقابت جهانی، افزایش بی‌اطمینانی و تقاضای فزاینده برای محصولات متنوع باعث شده اقبال به این صنایع بیشتر شود.
بر اساس آمارهای منتشر شده بیش از ۸۰ درصد از بنگاه‌های تولیدی کشور را واحدهای کوچک و متوسط تشکیل می‌دهند. بر همین اساس هرگونه برنامه‌ریزی برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور، اشتغالزایی، توسعه صادرات غیرنفتی و نوآوری، بدون حمایت و پشتیبانی از صنایع کوچک و متوسط میسر نخواهد شد، اما با این وجود، در یک دهه گذشته بیشتر این واحدهای کوچک تولیدی، به دلایل گوناگون همچون کسری نقدینگی، نداشتن گردش نقدینگی و نبود سرمایه‌گذاری جدید، تعطیل یا نیمه‌تعطیل شده‌اند. البته در دولت سیزدهم تاکنون بیش از 4 هزار واحد از آنها احیا شده؛ اما همچنان آنها با معضلاتی دست به گریبانند. اکنون پرسش اینجاست این واحدها برای اینکه بتوانند نقش تأثیرگذار خود را در اشتغال و تولید ناخالص داخلی ایفا کنند، نیازمند چه اقداماتی برای پویایی خود هستند؟
نهال‌های در حال رشد
علیرضا حیدری کارشناس مسائل کارگری در گفت‌وگو با آتیه‌نو گفت: «بنگاه‌های کوچک و متوسط مانند نهال‌هایی هستند که نیاز به نهادهای متولی داشته تا بتوانند رشد کنند.» حیدری، درباره حمایت و تقویت از کارگاه‌های کوچک افزود: «برخی از کارگاه‌های کوچک از بدو تولد مشکل بلوغ دارند؛ به این معنا که کارگاه‌هایی که به‌وجود می‌آیند ممکن است حتی زیر پنج سال نابود شوند و یا بخش عمده‌ای از آنها از بین بروند. کارگاه‌های کوچک مانند نهال‌هایی هستند که باید از همه نظر حمایت شوند تا به درستی شکل گرفته و تبدیل به یک درخت شوند.»
او توضیح داد: «علت اینکه کارگاه‌هایی که تداوم آنها کوتاه‌مدت است این است که سررشته در حوزه کارگاه خود دارند، اما تمام اطلاعات کافی اعم از حقوقی، مالی، بیمه، کارگر و... ندارند و فقط سررشته در تولید را در دست دارند و به این علت دوام نمی‌آورند.» این فعال و کارشناس حوزه کارگری با تأکید بر اینکه نهادهای مرتبط باید به کارگاه‌ها مشاوره دهند، ادامه داد: «دولت برای مشاوره فنی و حمایت از این کارگاه‌ها باید نهادهای مشاوره‌ای تأسیس کند. نهاد دولت در ابتدا باید سرمایه‌گذاری مالی کرده و پس از رشد کارگاه‌ها مبلغ صرف شده را دریافت کند تا کارگاه‌ها نیز بتوانند رشد کنند.»
موتور مولد اقتصاد
او تأکید کرد: «کارگاه‌ها به عنوان موتورهای مولد اقتصاد، در ساماندهی نیروی کار فعال جامعه نقش کلیدی دارند و به نوعی زمینه‌ساز توسعه صنعتی کشور هستند. شناسایی چالش‌ها و مشکلات فراروی این بخش هدفگذاری شده و نهادهای حمایتی برای رشد اقتصاد کشور و تولید اشتغال می‌توانند کمک شایانی کنند.» حیدری همچنین مسائل مالی را مهم تلقی کرد و در این باره توضیح داد: «تأمین مالی مسأله مهمی است و اکثر کارگاه‌های کوچک منابع مالی محدودی در اختیار دارند و نفوذ کافی برای اخذ تجهیزات را ندارند؛ بنابراین لازم است بانک‌های خصوصی برای این کارگاه‌ها تأسیس شوند تا تخصیص بودجه و تسهیل آن را فراهم کنند. شرکت‌های بزرگی که اکنون نامدار شده‌اند روزی کوچک بودند و با حمایت‌های لازم حاکمیتی و نهادهای متولی توانستند نامدار شوند.»
اقتصاد پویا و قدرتمند
تا چندین دهه قبل، برپایی و حمایت از واحدهای تولیدی بزرگ، امتیاز اقتصادی برای کشورها محسوب می‌شد و استدلال بر این بود که هرچه شرکت‌ها بزرگتر باشند، اقتصاد پویاتر و قدرتمندتر خواهد بود، این استدلال‌ها منجر به پدیدار شدن و رشد واحدهای اقتصادی بزرگ شد. با وقوع تحولات جهانی؛ به‌ویژه در حوزه فشارهای جمعیتی و نوآوری‌های لحظه به لحظه، رشد سرمایه‌های انسانی و بالارفتن توان مدیریتی و کارآفرینی صاحبان مشاغل کوچک موجب شد حمایت از بنگاه‌های کوچک و متوسط در دستور کار کشورهای مختلف قرار گیرد. یکی از خصوصیات مهمی که اغلب به بنگاه‌های کوچک و متوسط نسبت داده می‌شود، مشارکت بالای آنها در خلق اشتغال و ایجاد درآمد و درنتیجه رشد اقتصادی است. آمار و ارقام این بنگاه‌ها در کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد بخش عمده از تولید ناخالص داخلی آنها ناشی از تولیدات همین بنگاه کوچک و متوسط است.
رونق تولید و خودکفایی اقتصادی
امروزه نقش صنایع کوچک و متوسط در ایجاد اشتغال مولد و پایدار، رونق تولید و خودکفایی اقتصادی بی‌بدیل است. صنایع کوچک و متوسط از طریق چهار کانال کارآفرینی، نوآوری و تغییر فناوری، پویایی صنعت و در نهایت ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش درآمد بر اقتصاد کشور تأثیرگذارند. به علاوه شدت یافتن رقابت جهانی، افزایش بی‌اطمینانی و تقاضای فزاینده برای محصولات متنوع باعث شده اقبال به این صنایع بیشتر شود.
بر اساس آمارهای منتشر شده بیش از ۸۰ درصد از بنگاه‌های تولیدی کشور را واحدهای کوچک و متوسط تشکیل می‌دهند. بر همین اساس هرگونه برنامه‌ریزی برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور، اشتغالزایی، توسعه صادرات غیرنفتی و نوآوری، بدون حمایت و پشتیبانی از صنایع کوچک و متوسط میسر نخواهد شد، اما با این وجود، در یک دهه گذشته بیشتر این واحدهای کوچک تولیدی، به دلایل گوناگون همچون کسری نقدینگی، نداشتن گردش نقدینگی و نبود سرمایه‌گذاری جدید، تعطیل یا نیمه‌تعطیل شده‌اند. البته در دولت سیزدهم تاکنون بیش از 4 هزار واحد از آنها احیا شده؛ اما همچنان آنها با معضلاتی دست به گریبانند. اکنون پرسش اینجاست این واحدها برای اینکه بتوانند نقش تأثیرگذار خود را در اشتغال و تولید ناخالص داخلی ایفا کنند، نیازمند چه اقداماتی برای پویایی خود هستند؟
نهال‌های در حال رشد
علیرضا حیدری کارشناس مسائل کارگری در گفت‌وگو با آتیه‌نو گفت: «بنگاه‌های کوچک و متوسط مانند نهال‌هایی هستند که نیاز به نهادهای متولی داشته تا بتوانند رشد کنند.» حیدری، درباره حمایت و تقویت از کارگاه‌های کوچک افزود: «برخی از کارگاه‌های کوچک از بدو تولد مشکل بلوغ دارند؛ به این معنا که کارگاه‌هایی که به‌وجود می‌آیند ممکن است حتی زیر پنج سال نابود شوند و یا بخش عمده‌ای از آنها از بین بروند. کارگاه‌های کوچک مانند نهال‌هایی هستند که باید از همه نظر حمایت شوند تا به درستی شکل گرفته و تبدیل به یک درخت شوند.»
او توضیح داد: «علت اینکه کارگاه‌هایی که تداوم آنها کوتاه‌مدت است این است که سررشته در حوزه کارگاه خود دارند، اما تمام اطلاعات کافی اعم از حقوقی، مالی، بیمه، کارگر و... ندارند و فقط سررشته در تولید را در دست دارند و به این علت دوام نمی‌آورند.» این فعال و کارشناس حوزه کارگری با تأکید بر اینکه نهادهای مرتبط باید به کارگاه‌ها مشاوره دهند، ادامه داد: «دولت برای مشاوره فنی و حمایت از این کارگاه‌ها باید نهادهای مشاوره‌ای تأسیس کند. نهاد دولت در ابتدا باید سرمایه‌گذاری مالی کرده و پس از رشد کارگاه‌ها مبلغ صرف شده را دریافت کند تا کارگاه‌ها نیز بتوانند رشد کنند.»
موتور مولد اقتصاد
او تأکید کرد: «کارگاه‌ها به عنوان موتورهای مولد اقتصاد، در ساماندهی نیروی کار فعال جامعه نقش کلیدی دارند و به نوعی زمینه‌ساز توسعه صنعتی کشور هستند. شناسایی چالش‌ها و مشکلات فراروی این بخش هدفگذاری شده و نهادهای حمایتی برای رشد اقتصاد کشور و تولید اشتغال می‌توانند کمک شایانی کنند.» حیدری همچنین مسائل مالی را مهم تلقی کرد و در این باره توضیح داد: «تأمین مالی مسأله مهمی است و اکثر کارگاه‌های کوچک منابع مالی محدودی در اختیار دارند و نفوذ کافی برای اخذ تجهیزات را ندارند؛ بنابراین لازم است بانک‌های خصوصی برای این کارگاه‌ها تأسیس شوند تا تخصیص بودجه و تسهیل آن را فراهم کنند. شرکت‌های بزرگی که اکنون نامدار شده‌اند روزی کوچک بودند و با حمایت‌های لازم حاکمیتی و نهادهای متولی توانستند نامدار شوند.»