printlogo


چرخه توليد به نيروی کار سلامت نياز دارد

پس از آنکه مقام معظم رهبری امسال را سال «تولید؛ دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» نامیدند و موضوع «تولید» و اهمیت آن را مطرح کردند، این دغدغه برای ما ایجاد شد که در بخش ورزش چطور می‌توان اقداماتی انجام داد که در بحث بهبود وضعیت تولید ملی کمک‌کننده باشد.  یکی از بزرگترین معضلاتی که در این زمینه تهدید‌کننده بود، وضعیت بدنی نیروی کار به شمار می‌رفت. پس به این نتیجه رسیدیم که در صورت بهبود وضع جسمانی نیروی کار کشور که بدون تردید به واسطه ورزش تقویت خواهد شد، می‌توانیم قدم‌‌های مهمی در این زمینه برداریم.  چند سال قبل و زمانی که مسئولیتی در بخش تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش داشتم، در پژوهشی وضعیت جسمانی و بدنی دانش‌آموزان مقطع راهنمایی و دبیرستان را مورد بررسی قرار دادیم که نتایج آن بسیار نگران‌کننده بود. آماری که از این پژوهش به دست آمد نشان می‌داد نزدیک به 90 درصد دانش‌آموزان مقطع راهنمایی در شهر تهران با مشکلاتی مانند ضعف جسمانی و آسیب‌های استخوانی روبه‌رو هستند. این آمار زنگ خطری را به صدا درآورد که نسل بعدی جوانانی که قرار است به بدنه کار و تولید وارد شوند نیاز جدی به تقویت جسمانی دارند و رفع ضعف‌های فیزیکی و بدنی ممکن نخواهد شد مگر با ورزش!  نسل جوان امروز ما که درصد بالایی از جامعه کارگری ایران را تشکیل می‌دهند برای افزایش بازدهی خود و عملکرد مفیدتر به فعالیت‌های ورزشی نیاز دارند. هر چقدر هم کارخانجات و واحدهای صنعتی به سمت مدرن شدن قدم بردارند و سیستم‌های دانش‌بنیان نیز وارد صنعت شوند، اگر نیروی کار نتواند از لحاظ بدنی در وضعیت اید‌ه‌آلی باشد، چرخه تولید با مشکل مواجه خواهد شد.  فدراسیون ورزش کارگری که مهمترین مرجع رسمی ورزش کارگران به شمار می‌رود در این زمینه دست به فعالیت‌هایی زده تا این روند در مسیر بهبودی قرار گیرد. تلاش ما در این فدراسیون همواره بر این بوده که بتوانیم ورزش کارگری را در واحدهای صنعتی به صورت یک عزم ملی راه‌اندازی کنیم و بستر لازم را فراهم کنیم تا کارگران به طور مداوم به فعالیت‌های ورزشی بپردازند.  ضرورتی که در این میان مطرح است - و هزینه‌ چندانی نیز برای کارخانجات نخواهد داشت- این است که کارگران پیش از شروع ساعت کاری خود چند دقیقه‌ای ورزش کنند و پس از آن کار روزانه خود را آغاز کنند. این موضوع به جوان ماندن و سالم بودن وضعیت جسمی نیروی کار کمک می‌کند. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سراسر کشور نزدیک به 300 مرکز ورزشی دارد که جامعه کارگری می‌توانند از امکانات آن بهره‌مند شوند. برخی از این مراکز شرایط خوبی دارند و برخی دیگر با بازسازی‌های مختصر به وضعیت مطلوب بهره‌وری خواهند رسید. هم‌اکنون نیز مسابقاتی در این مراکز برگزار می‌شود. مراکزی که نیاز به بازسازی دارند نیز تک‌به‌تک در دست اقدام برای امور مربوطه هستند.
فدراسیون ورزش کارگری که زیرمجموعه این وزارتخانه بزرگ به شمار می‌رود، در بخش اجرایی مسابقات ورزشی و جشنواره‌ها وارد عمل شده و در سال‌های اخیر مسابقات متعددی را در بخش‌های مختلف برای زنان و مردان کارگر برگزار کرده است. در بین کارخانجات نیز با توجه به امکاناتی که در هر کارخانه وجود دارد، رقابت‌هایی برگزار شده که موجب افزایش میزان علاقه‌مندی و اشتیاق کارگران به ورزش شده است.  این قبیل رقابت‌ها از دو جهت حائز اهمیت است؛ نخست اینکه نشاط در میان کارگران ایجاد و اثرات مثبت ورزش بر وضعیت جسمانی کارگران مشهود می‌شود. موضوع دیگری که باید به آن اشاره کنم فعالیت‌های فدراسیون ورزش کارگری در بخش ورزش قهرمانی است. گزارش‌هایی که اخیرا از سوی رییس فدراسیون به اعضای هیأت رییسه ارائه شد نشان از این دارد که این فدراسیون در بخش ورزش قهرمانی با توجه به میزان امکانات موجود، کارنامه قابل قبولی داشته است. این فدراسیون زیر مجموعه وزارت ورزش و جوانان نیست و این امر موجب شده که ردیف بودجه‌ای ویژه (همانند سایر فدراسیون‌ها) نداشته باشد. با این حال با بهره‌مندی از حامیان مالی و تعاملات فدراسیون با کارخانجات و واحدهای صنعتی شرایطی فراهم شده که بتوان اقداماتی در زمینه ورزش قهرمانی کارگران نیز صورت داد که نتایج آن بسیار مثبت بوده است.  فدراسیون ورزش کارگری در 17 رشته متفاوت فعال است که هرکدام از این رشته‌ها، هیأت و کمیته مخصوص به خود را دارد. هر کمیته برنامه‌ریزی و جدول مسابقاتی در سطح قهرمانی کشور داشته که برگزاری مسابقات را در میان کارگران سامان می‌دهد. از دل این مسابقات قهرمانی کشور کارگری، ورزشکارانی بیرون آمده‌اند که جذب تیم‌های ملی کارگری شده و در مقاطع زمانی مختلف به مسابقات آسیایی و جهانی اعزام شده‌اند. نگاهی به کارنامه ورزش کارگری ایران در عرصه بین‌المللی گواه این است که کارگران ملی‌پوش ایران همواره در سطح اول آسیا و جهان درخشیده‌اند و در رشته‌هایی مانند دوومیدانی، کشتی، تنیس روی میز، فوتبال و... صاحب مدال‌های رنگارنگ و عناوین قهرمانی متعددی شده‌اند. 
نکته جالب درباره ورزش کارگری این است که کارگران جانباز و معلول نیز هیأت مخصوص به خود را دارند و پیش از این به مسابقات برون‌مرزی نیز اعزام شده‌اند.
 در مجموع اگر بخواهیم در خصوص عملکرد فدراسیون ورزش کارگری ارزیابی منصفانه‌ای داشته باشیم، می‌توانیم اذعان کنیم که این فدراسیون توانسته اقدامات شایسته‌ای انجام دهد.  ورزش کارگری ایران در سال‌های اخیر مسیر پیشرفت و ترقی را پیموده است. باید به این نکته توجه کرد که جامعه کارگری کشورمان به مدد ورزش می‌توانند به قله‌های سلامتی نزدیک و نزدیکتر شوند. از طرفی حضور ورزشکاران کارگر در میادین بین‌المللی و کسب عناوین درخشان برای کشور موجب افزایش اعتماد‌به‌نفس ملی می‌شود. همچنین ورزشکارانی را به ورزش قهرمانی کشور معرفی می‌کند. چه بسیار بوده‌اند ورزشکاران نامداری که قدم‌های نخست مسیر قهرمان شدن را در پایگاه‌های ورزش کارگری برداشته‌اند و سپس پا به عرصه ملی گذشته و در نهایت پرچم ایران را در جهان برافراشته کرده‌اند. فدراسیون ورزش کارگری دوشادوش فدراسیون‌های مرجع نسبت به توسعه و تعمیم رشته‌های ورزشی در جامعه کار کشور و در راستای قهرمان‌پروری نقشی پررنگ و غیر‌قابل انکار داشته است. فارغ از آن نباید از یاد برد که ماحصل اهتمام فدراسیون ورزش کارگری در مسیر فرهنگسازی، ترغیب جامعه کارگر به قرار دادن «ورزش» در سبک زندگی این قشر پرتلاش است.