فوتی های حوادث کار کاهش یافت
روند کاهشی آسیب‌های شغلی در تهران
نتایج گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در خصوص حوادث ناشی از کار و آسیب‌های منجر به فوت و غیرفوت در استان تهران نشان می‌دهد مجموع تعداد حوادث ناشی از کار در طول سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در استان تهران روند کاهش قابل ملاحظه ای را به ثبت رسانده است.
بر این اساس در سال ۱۳۹۸ تعداد ۲ هزار و ۳۰۷ مورد حادثه شغلی در استان تهران به ثبت رسیده که این تعداد در سال بعد از آن (۱۳۹۹) با روند کاهشی به ۲ هزار و ۱۱۷ مورد و در سال ۱۴۰۰ نیز آمار حوادث ناشی از کار با سقوط چشمگیر به هزار و ۳۱۳ مورد رسیده است.
همچنین بخش دیگری از داده‌های آماری حوزه حوادث کار حاکی از این است که در بخش مربوط به حوادث منجر به فوت تعداد ۲۴۸ مورد در سال ۱۳۹۸ در استان تهران گزارش شده که این آمار در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به ترتیب به ۲۳۹ و ۱۷۹ مورد رسیده که روند نزولی قابل قبولی در راستای کاهش فوتی‌های حوادث کار است.
گفتنی است در خصوص آمار غیرمنجر به فوت حوادث شغلی نیز در سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح کارگاه‌های فعال استان تهران، ۲ هزار و ۵۹ مورد در سال ۱۳۹۸، تعداد هزار و ۸۷۸ مورد در سال ۱۳۹۹ و تعداد هزار و ۱۳۷ مورد نیز در سال گذشته ثبت شده که کاهش ۹۲۲ موردی را در طول سه سال اخیر نشان می‌دهد.
استان تهران علاوه بر اینکه از نظر جمعیتی بالاترین سهم جمعیتی کشور را در اختیار دارد، طبیعتاً بیشترین سهم شاغلان و کارگاه‌های فعال اقتصادی را در بخش‌های صنعتی و خدماتی دارا است که با استناد به این آمار، شاید میانگین بالای حوادث ناشی از کار در این استان نسبت به دیگر مناطق کشور عادی جلوه کند، اما روند کاهشی ثبت شده در راستای حوادث ناشی از کار در استان تهران در سال‌های اخیر نیز نویدبخش ارتقاء ایمنی محیط کار در مرکز جمعیتی و صنعتی کشور است.
آمار مربوط به تعداد آسیب‌های شغلی سال ۱۴۰۰ در سطح استان‌های کشور نشان می‌دهد استان‌های تهران، اصفهان و خراسان رضوی به ترتیب با هزار و ۱۳۷، ۸۵۵ و ۷۳۳ نفر- حادثه بالاترین میزان آسیب‌های شغلی و استان‌های چهارمحال و بختیاری، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی نیز به ترتیب با ۱۳، ۲۵ و ۲۵ نفر- حادثه کمترین میزان حوادث ناشی از کار را به خود اختصاص داده‌اند.
گفتنی است بر اساس جدیدترین اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در حالی آمار مرتبط با حوادث شغلی در سال‌های اخیر نشان از روند کاهشی داشته که مردان با بیش از ۹۶ درصد حوادث شغلی، اصلی‌ترین آسیب‌دیدگان حوادث محیط کار محسوب می‌شوند.
با توجه به اینکه در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ میزان حوادث کار در کشور با روند کاهشی روبه‌رو بوده، میزان این حوادث در سال گذشته برابر با 8 هزار و ۹۳۱ نفر عنوان شده و با توجه به داده‌های آماری حوزه آسیب‌های شغلی در کارگاه‌های سراسر کشور، ۹۶.۷ درصد این آسیب‌ها مربوط به مردان و تنها ۳.۳ درصد این حوادث شغلی در ارتباط با زنان اتفاق افتاده است.
بر همین اساس در سال ۱۴۰۰ تعداد 8 هزار و ۹۳۱ نفر از افراد شاغل دچار حوادث ناشی از کار شدند که از این تعداد 8 هزار و ۶۳۴ نفر را مردان و ۲۹۷ نفر را زنان تشکیل داده‌اند.
بر اساس نظرات کارشناسان حوزه کار و ایمنی، حوادث کار در درجه اول محصول عدم ایجاد شرایط ایمن در محیط کار برای نیروی کار ساغل در کارگاه‌ها است. البته متغیرهایی مانند عدم اجرای قانون کار، نبود بازرسی‌های لازم در حوزه نظارت بر اجرای قانون کار و برقراری شرایط ایمنی در کارگاه و کمبود ارائه آموزش‌های لازم ایمنی به کارفرما و کارگر و همچنین کمبود لوازم ایمنی و حفاظت فنی در کارگاه‌ها؛ بخصوص در شغل‌هایی که زمینه خطرات و حوادث ناشی از کار در آنها بیشتر است از دیگر دلایل شکل‌گیری حوادث کار است.
کاهش حوادث شغلی که در بسیاری از موارد منجر به فوت، ایجاد آسیب‌های قطع عضو و یا ضایعه نخاعی شده و نیروی کار را برای همیشه از انجام کارهای مرتبط با شغل خود بازمی‌دارد، نیازمند ایجاد بسترهای لازم و صرف هزینه آموزشی، بازدارندگی، نظارتی و تجهیز کارگاه‌ها به سیستم‌ها و تجهیزات حفاظت فنی برای شاغلان در کارگاه‌ها است که البته در صورت هدفگذاری و برنامه‌ریزی در این راستا، طی یک فرایند چند ساله روند کاهش آسیب‌های ناشی از کار و حوادث کارگاهی را شاهد خواهیم بود.
همچنین بخش دیگری از داده‌های آماری حوزه حوادث کار حاکی از این است که در بخش مربوط به حوادث منجر به فوت تعداد ۲۴۸ مورد در سال ۱۳۹۸ در استان تهران گزارش شده که این آمار در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به ترتیب به ۲۳۹ و ۱۷۹ مورد رسیده که روند نزولی قابل قبولی در راستای کاهش فوتی‌های حوادث کار است.
گفتنی است در خصوص آمار غیرمنجر به فوت حوادث شغلی نیز در سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح کارگاه‌های فعال استان تهران، ۲ هزار و ۵۹ مورد در سال ۱۳۹۸، تعداد هزار و ۸۷۸ مورد در سال ۱۳۹۹ و تعداد هزار و ۱۳۷ مورد نیز در سال گذشته ثبت شده که کاهش ۹۲۲ موردی را در طول سه سال اخیر نشان می‌دهد.
استان تهران علاوه بر اینکه از نظر جمعیتی بالاترین سهم جمعیتی کشور را در اختیار دارد، طبیعتاً بیشترین سهم شاغلان و کارگاه‌های فعال اقتصادی را در بخش‌های صنعتی و خدماتی دارا است که با استناد به این آمار، شاید میانگین بالای حوادث ناشی از کار در این استان نسبت به دیگر مناطق کشور عادی جلوه کند، اما روند کاهشی ثبت شده در راستای حوادث ناشی از کار در استان تهران در سال‌های اخیر نیز نویدبخش ارتقاء ایمنی محیط کار در مرکز جمعیتی و صنعتی کشور است.
آمار مربوط به تعداد آسیب‌های شغلی سال ۱۴۰۰ در سطح استان‌های کشور نشان می‌دهد استان‌های تهران، اصفهان و خراسان رضوی به ترتیب با هزار و ۱۳۷، ۸۵۵ و ۷۳۳ نفر- حادثه بالاترین میزان آسیب‌های شغلی و استان‌های چهارمحال و بختیاری، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی نیز به ترتیب با ۱۳، ۲۵ و ۲۵ نفر- حادثه کمترین میزان حوادث ناشی از کار را به خود اختصاص داده‌اند.
گفتنی است بر اساس جدیدترین اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در حالی آمار مرتبط با حوادث شغلی در سال‌های اخیر نشان از روند کاهشی داشته که مردان با بیش از ۹۶ درصد حوادث شغلی، اصلی‌ترین آسیب‌دیدگان حوادث محیط کار محسوب می‌شوند.
با توجه به اینکه در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ میزان حوادث کار در کشور با روند کاهشی روبه‌رو بوده، میزان این حوادث در سال گذشته برابر با 8 هزار و ۹۳۱ نفر عنوان شده و با توجه به داده‌های آماری حوزه آسیب‌های شغلی در کارگاه‌های سراسر کشور، ۹۶.۷ درصد این آسیب‌ها مربوط به مردان و تنها ۳.۳ درصد این حوادث شغلی در ارتباط با زنان اتفاق افتاده است.
بر همین اساس در سال ۱۴۰۰ تعداد 8 هزار و ۹۳۱ نفر از افراد شاغل دچار حوادث ناشی از کار شدند که از این تعداد 8 هزار و ۶۳۴ نفر را مردان و ۲۹۷ نفر را زنان تشکیل داده‌اند.
بر اساس نظرات کارشناسان حوزه کار و ایمنی، حوادث کار در درجه اول محصول عدم ایجاد شرایط ایمن در محیط کار برای نیروی کار ساغل در کارگاه‌ها است. البته متغیرهایی مانند عدم اجرای قانون کار، نبود بازرسی‌های لازم در حوزه نظارت بر اجرای قانون کار و برقراری شرایط ایمنی در کارگاه و کمبود ارائه آموزش‌های لازم ایمنی به کارفرما و کارگر و همچنین کمبود لوازم ایمنی و حفاظت فنی در کارگاه‌ها؛ بخصوص در شغل‌هایی که زمینه خطرات و حوادث ناشی از کار در آنها بیشتر است از دیگر دلایل شکل‌گیری حوادث کار است.
کاهش حوادث شغلی که در بسیاری از موارد منجر به فوت، ایجاد آسیب‌های قطع عضو و یا ضایعه نخاعی شده و نیروی کار را برای همیشه از انجام کارهای مرتبط با شغل خود بازمی‌دارد، نیازمند ایجاد بسترهای لازم و صرف هزینه آموزشی، بازدارندگی، نظارتی و تجهیز کارگاه‌ها به سیستم‌ها و تجهیزات حفاظت فنی برای شاغلان در کارگاه‌ها است که البته در صورت هدفگذاری و برنامه‌ریزی در این راستا، طی یک فرایند چند ساله روند کاهش آسیب‌های ناشی از کار و حوادث کارگاهی را شاهد خواهیم بود.