آثار کلاسیک ادبیات جهان هیچ‌وقت کهنه نمی‌شوند و هرگز برای خواندنشان دیر نیست، چراکه در این آثار از موضوعاتی سخن به میان می‌آید که بشر همیشه و در تمام دوره‌های تاریخی با آنها درگیر است. تراژدی «فاوست»، نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته، ازجمله این آثار است. اثری مشهور درباره معامله با شیطان. قهرمان این نمایشنامه روح خود را با شیطان معامله می‌کند و... از این داستان مشهور البته روایت‌های مختلفی هست که یکی از آنها روایت گوته است. امسال انتشارات نیلوفر با همکاری انتشارات دانشگاه شهید بهشتی ترجمه‌ای تازه از بخش اول «فاوست» گوته منتشر کرده است. این ترجمه را محمود حدادی مستقیم از متن آلمانی «فاوست» انجام داده است. حدادی به گواه آنچه تاکنون منتشر کرده، از مترجمان توانای ادبیات آلمانی‌زبان است و بیشتر هم کلاسیک‌ها و کلاسیک‌های مدرن را برای ترجمه انتخاب می‌کند. یکی از نقاط قوت ترجمه‌های او تسلطش بر ادبیات کلاسیک ایران و استفاده از امکانات نهفته در متون نظم و نثر فارسی در ترجمه ادبیات جهان است. نمونه این تسلط را در ترجمه او از «فاوست» هم می‌توان دید، ازجمله در این سطرها: «در بدبختی، در ناامیدی، دیری سیاه‌روز و پریشان، روی زمین سرگردان پرسه می‌زده است و حال به بند کشیده‌اند او را. آن دلارام سیاه‌بخت حال داغ جنایت بر پیشانی دارد و در سیاهچال اسیر وحشتناک‌ترین عذاب‌هاست. کار ما باید که، باید که به اینجا می‌کشید. تو ای شبح فرومایه و خیانت‌پیشه. و تو از من پنهانش کرده‌ای! هان، چه ایستاده‌ای و بِر و بِر نگاه می‌کنی و چشم‌های شیطانی‌ات را عصبانی در چشم‌خانه می‌چرخانی! چه ایستاده‌ای و با حضور تحمل‌ناپذیرت با من لجاجت می‌کنی؟ جایی که او گرفتار بدبختی‌ای جبران‌ناپذیر است! اسیر دست ذهن‌هایی بدخواه و داوری بی‌عطوفت انسانی! و تو در این میان ما را در سرگرمی‌هایی بی‌مایه غرقه می‌کنی، مصیبتِ هردم فزونی‌گیر او را از من پنهان می‌داری و او را در درماندگی‌اش به دست تباهی وامی‌گذاری!»