مهندس عبدالحسین تقویان، دبیر انجمن صنفی پیمانکاران عمرانی استان کهگیلویه و بویراحمد:
«فعالان اقتصادی بخش خصوصی و سازمان تامیناجتماعی، هر دو با نیروهای مولد جامعه در ارتباطند و باید همراه و هماهنگ با یکدیگر حرکت کنند. بیتردید، سازمان تامیناجتماعی بدون همکاری کارفرمایان نمیتواند به وظایف خود عمل کند و کارفرمایان نیز بدون حمایتهای این سازمان از نیروهای کار، قادر به ادامه فعالیت اقتصادی نیستند.» این بخشی از صحبتهای مهندس عبدالحسین تقویان، دبیر انجمن صنفی پیمانکاران عمرانی استان کهگیلویه و بویراحمد در گفتوگو با خبرنگار ویژهنامه استانی آتیهنو است. این فعال صنفی کارفرمایی هرچند تصریح میکند کارفرمایان نسبت به تامیناجتماعی و حق بیمهای که باید به این سازمان بپردازند، بیتفاوت نیستند، اما یادآوری میکند گاهی شرایط بهگونهای میشود که پرداخت حق بیمه برای کارفرمایان و تولیدگران سخت است و در این شرایط انتظار میرود تامیناجتماعی همراهی و همکاری بیشتری با کارفرمایان داشته باشد. مشروح این مصاحبه را در ادامه بخوانید.
به نظر شما سازمان تامیناجتماعی به عنوان یک نهاد بیمهگر که وظیفه اصلی آن حمایت از نیروهای کار در برابر آسیبها و ریسکهای احتمالی اقتصادی و اجتماعی است، چگونه میتواند به بهبود فضای کسبوکار کمک کند؟
تامیناجتماعی یک نهاد بیمهای و رفاهی است که با دریافت حق بیمه از کارگران و کارفرمایان، خدمات بیمهای و درمانی مورد نیاز نیروهای مولد جامعه را به آنها ارائه میدهد. با وجود چنین حمایتهایی است که نیروهای مولد با اطمینانخاطر و آرامش خیال نسبت به حال و آینده خویش و افراد تحت تکفل و دلخوش به وجود چنین حمایتهایی در مواقع نیاز مانند سالمندی، ازکارافتادگی، بیماری و... با بهرهوری و انگیزه لازم در خدمت تولید باشند. همانطور که میدانید، سرمایهگذاری و فعالیت اقتصادی، یکی از عوامل توسعه هر جامعه است و سازمان تامیناجتماعی نیز با تامین امنیت اجتماعی و روانی نیروهای کار، در کنار کارفرمایان، نقش مهمی در بهبود فضای کسبوکار و توسعه اقتصادی کشور ایفا میکند.
البته همانطور که میدانید، سازمان تامیناجتماعی برای عمل به ماموریتهای حمایتی خود و ارائه خدمات به کارگران، نیازمند تامین منابع است و بخش عمده این منابع از محل حق بیمههایی تجمیع میشود که کارفرمایان، به نمایندگی از کارگران میپردازند.
فعالان اقتصادی بخش خصوصی و سازمان تامیناجتماعی، هر دو با نیروهای مولد جامعه در ارتباطند و باید همراه و هماهنگ با یکدیگر حرکت کنند. بی تردید، سازمان تامیناجتماعی بدون همکاری کارفرمایان در زمینه تامین منابع، نمیتواند به وظایف خود عمل کند و کارفرمایان نیز بدون حمایتهای این سازمان از نیروهای کار، قادر به ادامه فعالیت نیستند. به بیان دیگر، برقراری تامیناجتماعی نهتنها امنیت نیروی کار، بلکه امنیت کارفرمایان را نیز تامین میکند. این موارد را کارفرمایان میدانند و نسبت به تامیناجتماعی و حق بیمهای که باید به این سازمان بپردازند، بیتفاوت نیستند، اما گاهی شرایط بهگونهای میشود که پرداخت حق بیمه برای کارفرمایان و تولیدگران سخت است. به طور مثال هماکنون که کشور در شرایط اقتصادی خوبی به سر نمیبرد، کسبوکار اغلب تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی بخش خصوصی با چالشهایی جدی مواجه شده که بعضا، پرداخت حق بیمههای تامیناجتماعی را به تاخیر انداخته است. به نظر میرسد در این شرایط، سازمان تامیناجتماعی باید مشکلات کارفرمایان و تولیدگران را درک کند و با کارفرمایان همراهی بیشتری داشته باشد، هرچند نباید فراموش کنیم که در حال حاضر بزرگترین بدهکار به سازمان تامیناجتماعی، نهاد دولت است که بدهی انباشته و کلانی به این سازمان دارد و اگر این بدهی پرداخت شود، شاید سازمان تامیناجتماعی بتواند در شرایط دشوار و سخت کنونی، همراهی و همکاری بیشتری با کارفرمایان داشته باشد.
بله همینطور است. نهاد دولت حدود 180 هزار میلیارد تومان به سازمان تامیناجتماعی بدهکار است که مربوط به انباشت بدهی سالهای قبل است. چه راهکاری برای پرداخت این بدهی پیشنهاد میدهید؟
ما کارفرمایان به عنوان نماینده گروهی از تامینکنندگان منابع سازمان تامیناجتماعی که داراییهای این سازمان را متعلق به خود میدانیم، معتقدیم نهاد دولت باید اولا آن سه درصد حق بیمهای را که بر اساس قانون بر عهده دارد، به همراه سایر تعهداتی که در خصوص برخی مشاغل و به موجب قوانین مختلف بر عهده گرفته، در هر سال و در قالب بودجه سالانه کشور به سازمان تامیناجتماعی بپردازد، ثانیا به حال بدهی انباشته خود هم فکری جدی کند. به هر حال در دورههای مختلف نهاد دولت برای حمایت از برخی اقشار و شاغلان، نقش کارفرمایی آنها را بر عهده گرفته و به تامیناجتماعی بدهکار شده و پرداخت نشدن این بدهیها، مشکلات زیادی برای تامیناجتماعی ایجاد کرده است. البته دولت فقط به تامیناجتماعی بدهکار نیست، بلکه به کارفرمایان نیز بدهیهای زیادی دارد. به نظر من میتوان بدهیهای تامیناجتماعی به برخی ارگانهای دولتی مانند مراکز درمانی را با بدهیهای دولت به تامیناجتماعی تهاتر کرد. دولتمردان و مدیران ارشد کشور نباید فراموش کنند که داراییهای تامیناجتماعی حقالناس است و نپرداختن آنها، بیتوجهی به زحمات کارگرانی است که در این صندوق پسانداز کردهاند.
در یک ارزیابی کلی، در شرایط کنونی کشور عملکرد سازمان تامیناجتماعی را چگونه ارزیابی میکنید؟
سازمان تامیناجتماعی سه بخش عمده بیمهای، درمانی و اقتصادی دارد و این سه بخش در کنار هم میتوانند اهداف و ماموریتهای تامیناجتماعی را پیش ببرند. در بخش بیمهای باید گستره پوشش بیشتر شود، یعنی به طور مثال کارفرمایان هم بتوانند مانند کارگران، خود را بیمه کنند تا لازم نباشد بهطور اختیاری بیمه شوند. در موضوع خدمات درمانی این سازمان نیز خوشبختانه در سالیان اخیر پیشرفتهای خوبی صورت گرفته اما هنوز جای کار وجود دارد. انتظار میرود با توجه به مشکلات و محرومیت این استان، بخش بهداشت و درمان سازمان تامیناجتماعی در استان بیشتر تقویت شود. در بخش اقتصادی نیز این استان قابلیت سرمایهگذاری فراوانی دارد و بخش اقتصادی تامیناجتماعی میتواند با فعالان اقتصادی استان در این زمینه همکاری کند. اما به طور کلی، عملکرد سازمان تامیناجتماعی در استان بسیار خوب بوده است.
به عنوان آخرین سوال، مهمترین مشکلات کارفرمایان در استان چه مواردی است و چه راهکاری را برای رفع این مشکلات پیشنهاد میدهید؟
مهمترین مشکل کارفرمایان و بخش خصوصی در این استان، مطالبات معوقه آنها از برخی دستگاههای دولتی است. کارفرمایان و پیمانکاران هماکنون بیش از 50 هزار میلیارد تومان از نهاد دولت طلبکارند و فعلا این مطالبات پرداخت نشده و باید برای آن فکری شود. خود کارفرمایان از سوی دیگر به بانکها بدهکار هستند، چون تسهیلاتی را دریافت کردهاند. خوشبختانه در خصوص مطالبات کارفرمایان از دولت، موضوع تهاتر با بدهی کارفرمایان به بانکها مطرح و در دست اجرا است. امیدواریم همین موضوع در خصوص تهاتر بدهیهای دولت به سازمان تامیناجتماعی با برخی بدهیهای این سازمان به بخشهایی از دولت نیز اجرایی شود.