نقش کارفرماها در روند پیشرفت انقلاب اسلامی، بسیار شاخص بود. کارفرماهایی که به انقلاب معتقد و با آن همراه بودند، به کارگران خود اجازه می دادند تا در راهپیمایی‌ها و تظاهرات شرکت کنند و در عین حال، حقوق آنها را پرداخت می‌کردند تا دغدغه گذران زندگی‌شان را نداشته باشند. بنابراین نمی‌توان در فعالیت‌های مربوط به انقلاب، حضور پررنگ کارفرمایان را نادیده گرفت. در آن زمان، عده‌ای هم بودند که در مجموعه بازار، کمک‌های نقدی و غیرنقدی را از بازاریان جمع‌آوری می‌کردند و به کارگران شرکت نفت که اعتصاب کرده بودند و دولت، حقوق آنها را پرداخت نمی‌کرد، هدیه می‌دادند. همین همراهی و مساعدت، به این قبیل کارگران کمک می‌کرد تا در مسیر انقلاب حضور داشته باشند و برای رسیدن به آنچه که برایش انقلاب کرده بودند، تلاش کنند. به همین دلیل، در آن دوران، شاهد حضور پررنگ و مثبت کارفرمایان در انقلاب و رسیدن به پیروزی بزرگ بودیم.

در دوران انقلاب شاهد بودیم که کارگران و کارفرمایان، با اتحادی مثال‌زدنی، در مقابل جور و استبداد ایستادند و با همکاری یکدیگر، تبدیل به عنصری پیش‌برنده در پیروزی انقلاب اسلامی شدند. فعالان عرصه تولید، کار، اقتصاد و بازار برای پیروزی انقلاب اسلامی، کاملا همدل و هماهنگ بودند و همین همدلی، به یکی از برگ‌های برنده انقلاب اسلامی تبدیل شد.

‌در شرایطی که بخش بزرگی از اقتصاد کشور به فعالیت کارفرمایان اختصاص داشت، اعتصاب و تعطیلی خودخواسته بسیاری از مراکز تولیدی، درواقع نوعی مخالفت آشکار با سیاست‌های حاکمیت وقت بود. در دوران انقلاب، بسیاری از کارفرمایان هم مثل مردم عادی، در کف خیابان‌ها حضور داشتند و برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی تلاش می‌کردند. همان‌طور که در جریان پیروزی انقلاب اسلامی، کارگران زیادی به شهادت رسیدند، گروهی از کارفرمایان نیز در جریان اعتراض‌ها یا پس از دستگیری و حبس، به شهادت رسیدند. اینها فقط گوشه‌ای از خدمات فداکارانه کارفرمایان در دوران انقلاب است که در حافظه تاریخی مردم ثبت شده و به یادگار مانده است.