یاداشتی بر نمایش «سنگبست»
روزنههای نور در دلِ تاریکی
مهرداد کوروشنیا منتقد تئاتر
یاداشتی بر نمایش «سنگبست»
روزنههای نور در دلِ تاریکی
ژان پل سارتر میگوید هر شخص باید بتواند در مورد گزینشهای خود به دیگران توضیح بدهد و پاسخگوی آنها باشد. به عبارتی هریک از ما مسئول شکلگیری آن کسی هستیم که شدهایم و مسئول جهانی هستیم که آن را میسازیم. نمایش «سنگبست» از این جنس است و آدمهای نمایش مرتباً در وضعیتهای انتخاب قرار میگیرند. این نمایش گویی یادآور انسان اگزیستانسیالیستی ایرانی است با همۀ رنجها و دردهای انتخاب و مسئولیتپذیری، اما در انتهای این قصۀ اگزیستانسیالیستی شخصیتاش را به فضای باورمند و ایمانی هدایت میکند و قصۀ «آهو» و «ترکمندی» را به فضای گره میزند که در آن میتوان بخشید و دریافت کرد. امری باورمند که هزاران سال در انتهای نومیدی و سرخوردگی راهی بهسوی امیدواری میگشاید. قصۀ «سنگبست» قصۀ روزنههای نور در دل تاریکی است که به ما یادآوری میکند میتوان رنج و مرارت شرافت را پذیرفت اما روزنههای امید را نبست. نمایش «سنگ بست» مانند قصۀ ایمانیاش روایتی سیال و ذهنی با فضاسازی غیرواقعی دارد، گویی باور متافیزیکی متن در جهان اجرا و طراحی صحنه و میزانسنها هم خود را بروز داده و تکههای ازهمگسسته و سیالی را به تماشا میگذارد که جهان متن را با فضای اجرا همگون میسازد. ازاینرو نمایش «سنگبست» نمایش قابل تأمل است؛ نمایشی دیدنی با بازیهای در خور توجه و بازیگرانی بیادعا.
نمایش «سنگبست»
نویسنده و کارگردان: محمد مهدی خاتمی
تهیهکننده: نسرین نکیسا
بازیگران: تکتم اخجوانی، پرویز گوهریراد، شهرام مسعودی، علیرضا مهران، حامد وکیلی، نسرین نکیسا
۲۶ شهریور تا 2 آبان 1404
تئاترشهر - سالن چهارسو
70 دقیقه