مروری بر رمان «آوارگی‌ها»
زیستِ پس از بحران
رمان «آوارگی‌ها» (The Displacements) نوشتۀ بروس هالیسنگر (Bruce Holsinger)، نویسنده و پژوهش‌گر و سردبیر نشریۀ دانشگاه ویرجینیا در بستری خیالی اما واقع‌گرایانه روایت می‌شود که در آن، ایالات متحده با طوفانی بی‌سابقه به نام «لونا» روبه‌رو می‌شود. این طوفان از لحاظ شدت و گسترۀ ویرانی، از هر فاجعه‌ای که پیش‌تر در این کشور رخ داده فراتر می‌رود و میلیون‌ها نفر را وادار به ترک خانه‌هایشان می‌کند. داستان حول محور کسانی‌که مجبور می‌شوند در کمپ‌های فدرال زندگی کنند؛ بدون آن‌که مرزهای کشور را ترک کرده باشند.
شخصیت اصلی داستان، دافنه لارسون، زنی از طبقۀ متوسط‌روبه‌بالای میامی است که زندگی‌اش با همسرش، یک جراح موفق، و فرزندان‌اش در خانه‌ای لوکس در جریان است. پس از طوفان، تمام دارایی‌های این خانواده از بین می‌رود و دافنه همراه فرزندانش به یکی از کمپ‌های اضطراری در ایالت دیگری منتقل می‌شود. شوک ناشی از این جابه‌جایی ناگهانی، نقطۀ آغاز تجربۀ زیست در فضای پرتنش، کم‌منبع و کنترل‌شدۀ اردوگاهی است که هزاران نفر با گذشته‌های بسیارمتفاوت در آن اسکان یافته‌اند. ساختار روایت، چندصدایی است و شامل دیدگاه‌های متنوع شخصیت‌ها، اسناد ساختگی، گزارش‌های خبری و یادداشت‌های شخصی می‌شود. این تنوع روایی به تصویر‌سازی فضای اجتماعی پس از بحران کمک می‌کند. علاوه‌بر خط اصلی داستان که مربوط به دافنه و خانواده‌اش است، کتاب به موضوعات گسترده‌تری از جمله نحوه‌ی مداخله‌ی نهادهای دولتی، تفاوت‌های نژادی و اقتصادی، و شکل‌گیری روابط قدرت در وضعیت اضطراری می‌پردازد. کتاب همچنین تصویری از شکنندگی ساختارهای اجتماعی و اقتصادی ارائه می‌دهد. آنچه در آغاز به‌عنوان بحران اقلیمی مطرح می‌شود، به‌تدریج جای خود را به بررسی پیامدهای انسانی و اجتماعی فاجعه می‌دهد. مسائلی مثل امتیاز طبقاتی، ناپایداری امنیت مالی و ... از عناصر اصلی روایت هستند. در واقع این رمان تلاش می‌کند تأثیر یک فاجعۀ طبیعی را در مقیاسی وسیع‌تر از فقط «بقا» بررسی کند.
شخصیت اصلی داستان، دافنه لارسون، زنی از طبقۀ متوسط‌روبه‌بالای میامی است که زندگی‌اش با همسرش، یک جراح موفق، و فرزندان‌اش در خانه‌ای لوکس در جریان است. پس از طوفان، تمام دارایی‌های این خانواده از بین می‌رود و دافنه همراه فرزندانش به یکی از کمپ‌های اضطراری در ایالت دیگری منتقل می‌شود. شوک ناشی از این جابه‌جایی ناگهانی، نقطۀ آغاز تجربۀ زیست در فضای پرتنش، کم‌منبع و کنترل‌شدۀ اردوگاهی است که هزاران نفر با گذشته‌های بسیارمتفاوت در آن اسکان یافته‌اند. ساختار روایت، چندصدایی است و شامل دیدگاه‌های متنوع شخصیت‌ها، اسناد ساختگی، گزارش‌های خبری و یادداشت‌های شخصی می‌شود. این تنوع روایی به تصویر‌سازی فضای اجتماعی پس از بحران کمک می‌کند. علاوه‌بر خط اصلی داستان که مربوط به دافنه و خانواده‌اش است، کتاب به موضوعات گسترده‌تری از جمله نحوه‌ی مداخله‌ی نهادهای دولتی، تفاوت‌های نژادی و اقتصادی، و شکل‌گیری روابط قدرت در وضعیت اضطراری می‌پردازد. کتاب همچنین تصویری از شکنندگی ساختارهای اجتماعی و اقتصادی ارائه می‌دهد. آنچه در آغاز به‌عنوان بحران اقلیمی مطرح می‌شود، به‌تدریج جای خود را به بررسی پیامدهای انسانی و اجتماعی فاجعه می‌دهد. مسائلی مثل امتیاز طبقاتی، ناپایداری امنیت مالی و ... از عناصر اصلی روایت هستند. در واقع این رمان تلاش می‌کند تأثیر یک فاجعۀ طبیعی را در مقیاسی وسیع‌تر از فقط «بقا» بررسی کند.