آیا شکستن قولنج انگشتان ضرر دارد؟
شاید شما هم شنیده باشید که شکستن قولنج انگشت‌ها باعث بزرگ شدن مفاصل یا آسیب به آن‌ها می‌شود و می‌تواند زمینه‌ساز التهاب مفاصل یا آرتروز باشد. این رفتار برای برخی افراد لذت‌بخش است و گاه به شکل یک عادت یا راهی برای آرامش و رهایی از تنش‌ها درمی‌آید.
علت صدای «ترق تروق» هنگام شکستن قولنج به‌طور دقیق مشخص نیست. یک فرضیه، آن را ناشی از حرکت ساختارهای مختلف انگشت از جمله استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها می‌داند.
فرضیه دیگر به نقش سینوویال ـ مایعی که باعث لغزندگی مفاصل می‌شود ـ اشاره می‌کند. به باور این دیدگاه، گاز ایجادشده در این مایع هنگام ورود و خروج از فضای تنگ مفاصل، صدای ترک‌خوردگی ایجاد می‌کند.
بررسی‌های علمی تاکنون نتوانسته‌اند ثابت کنند که شکستن قولنج به طور مستقیم به التهاب مفاصل یا آرتروز منجر می‌شود. با این حال، به‌طور نظری دستکاری مکرر و شدید مفاصل در بلندمدت می‌تواند به آن‌ها آسیب رساند؛ به‌ویژه اگر مفصل پیش‌تر دچار مشکل شده باشد.
بسیاری از کسانی که به این رفتار عادت دارند، می‌گویند آن را در واکنش به استرس و اضطراب انجام می‌دهند. در چنین مواردی تمرینات تنفسی و مراقبه می‌تواند با کاهش استرس به ترک این عادت کمک کند؛ به شرط آنکه این تمرین‌ها به بخشی منظم از برنامه روزانه تبدیل شود.
از آنجا که افراد معمولاً ناخودآگاه و بی‌توجه به شکستن قولنج می‌پردازند، بهتر است دست‌ها را به فعالیت دیگری مشغول کنید؛ مثلاً فشردن توپ‌های ژله‌ای ضد استرس، استفاده از فیجت‌ها، طراحی یا کارهای مشابه می‌تواند جایگزین مناسبی باشد.
علت صدای «ترق تروق» هنگام شکستن قولنج به‌طور دقیق مشخص نیست. یک فرضیه، آن را ناشی از حرکت ساختارهای مختلف انگشت از جمله استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها می‌داند.
فرضیه دیگر به نقش سینوویال ـ مایعی که باعث لغزندگی مفاصل می‌شود ـ اشاره می‌کند. به باور این دیدگاه، گاز ایجادشده در این مایع هنگام ورود و خروج از فضای تنگ مفاصل، صدای ترک‌خوردگی ایجاد می‌کند.
بررسی‌های علمی تاکنون نتوانسته‌اند ثابت کنند که شکستن قولنج به طور مستقیم به التهاب مفاصل یا آرتروز منجر می‌شود. با این حال، به‌طور نظری دستکاری مکرر و شدید مفاصل در بلندمدت می‌تواند به آن‌ها آسیب رساند؛ به‌ویژه اگر مفصل پیش‌تر دچار مشکل شده باشد.
بسیاری از کسانی که به این رفتار عادت دارند، می‌گویند آن را در واکنش به استرس و اضطراب انجام می‌دهند. در چنین مواردی تمرینات تنفسی و مراقبه می‌تواند با کاهش استرس به ترک این عادت کمک کند؛ به شرط آنکه این تمرین‌ها به بخشی منظم از برنامه روزانه تبدیل شود.
از آنجا که افراد معمولاً ناخودآگاه و بی‌توجه به شکستن قولنج می‌پردازند، بهتر است دست‌ها را به فعالیت دیگری مشغول کنید؛ مثلاً فشردن توپ‌های ژله‌ای ضد استرس، استفاده از فیجت‌ها، طراحی یا کارهای مشابه می‌تواند جایگزین مناسبی باشد.