هوای آلوده، جان بریتانیایی‌ها را تهدید می‌کند
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد بریتانیایی‌هایی که در مناطقی با بدترین سطح آلودگی هوا زندگی می‌کنند، 27 درصد بیشتر در معرض ابتلا به نارسایی قلبی نسبت به افرادی هستند که در مناطق با پاک‌ترین هوا زندگی می‌کنند.همچنین بر اساس یافته‌هایی که در بزرگ‌ترین کنفرانس قلب جهان «کنفرانس جامعه اروپایی قلب و عروق» در مادرید ارائه شد، خطر سکته مغزی در بدترین مناطق آلودگی هوایی بریتانیا ۷ درصد بالاتر است.
«غیتا هوسنی»، نویسنده اصلی این مطالعه از مؤسسه تحقیقات «ویلیام هاروی» در دانشگاه «کوئین مری» لندن دراینباره می‌گوید: «ما می‌دانیم هوای پاک‌تر به معنای قلب‌های سالم‌تر است و این پژوهش تأثیر آلودگی هوا بر سلامت عمومی را آشکار می‌کند.»
«کاهش مواجهه با آلودگی هوا بخش مهمی از پیشگیری از بیماری‌های قلبی در عصر مدرن و کاهش خطر نارسایی قلبی و سکته مغزی است. ما باید کیفیت هوا را با معرفی راهبردهای بهداشت عمومی که حفاظت قلبی‌عروقی را در اولویت قرار می‌دهند، بهبود بخشیم.»
در این مطالعه، پژوهشگران ۲۹۹٬۳۲۳ نفر را طی یک دهه، بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار دادند. سپس تیم پژوهشی به بررسی متوسط سطح ذرات معلق PM2.5 در مناطقی پرداختند که شرکت‌کنندگان در آن زندگی می‌کردند و در نهایت نرخ نارسایی قلبی و سکته مغزی همان افراد را در طول یک دهه بررسی کردند.
ذرات PM2.5 آلاینده‌هایی هستند که از منابعی مانند خودروها، صنایع و گرمایش خانگی آزاد می‌شوند. این ذرات ۳۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان هستند و به اندازه کافی ریزند که پس از استنشاق وارد جریان خون شوند. افرادی که در 10 درصد از بدترین مناطق از نظر آلودگی PM2.5 زندگی می‌کردند در مقایسه با افرادی که در پاک‌ترین مناطق زندگی می‌کردند ۲۷ درصد بیشتر در معرض ابتلا به نارسایی قلبی قرار داشتند. این مطالعه نشان داد که به طور کلی خطر سکته مغزی برای افرادی که در آلوده‌ترین مناطق زندگی می‌کردند، ۷ درصد بالاتر بود.
مطابق این پژوهش در برابر هر یک میکروگرم افزایش در آلودگی هوا یک منطقه، خطر ابتلا به نارسایی قلبی ۷ درصد و خطر سکته ۳ درصد بیشتر می‌شود. وقتی ذرات PM2.5 استنشاق می‌شوند، از آنجا که به بدن نیست تعلق ندارند، سیستم ایمنی واکنش بیش از حد نشان می‌دهد و منجر به التهاب می‌شود. هنگامی که واکنش التهابی بدن شروع می‌شود رگ‌های خونی متاثر از این التهابات سخت‌تر شده و مستعد تجمع چربی می‌شوند.
این وضعیت می‌تواند منجر به فشار خون بالا گردد، که خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد. قلب نیز برای پمپاژ خون از رگ‌های ملتهب مجبور به کار بیشتری است، که با گذشت زمان می‌تواند قلب را تضعیف کرده و نارسایی قلبی ایجاد کند.
مطابق پژوهش‌ها معمولا ارتباطی میان موقعیت اقتصادی-اجتماعی و میزان مواجهه با آلودگی هوا وجود دارد. افراد با درآمد پایین‌تر یا در محله‌های محروم‌تر اغلب بیشتر در معرض آلاینده‌ها قرار دارند. یافته‌های جدید از آن جهت اهمیت دارند که افزایش خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی مرتبط با سطوح بالاتر PM2.5 پس از تعدیل برای عوامل مختلف، از جمله سن، جنسیت، قومیت، محل سکونت (شهری یا روستایی)، محرومیت، تحصیلات و وضعیت استعمال سیگار ثبت شده است.
پژوهشگران دریافتند که در هر ۱۰۰ نفر، یک نفر در مناطق با بالاترین آلودگی در مقایسه با مناطق با پاک‌ترین هوا، سکته مغزی را تجربه کرده است. همچنین، دو نفر دیگر از هر ۱۰۰ نفر در آلوده‌ترین مناطق دچار نارسایی قلبی شدند.
آلودگی هوای بریتانیا در دهه گذشته کاهش یافته است، اما دانشمندان می‌گویند سطوح خطرناک همچنان مشاهده می‌شوند. با وجود کاهش ۳۰ درصدی ذرات PM2.5 از سال ۲۰۱۵، محدودیت‌های ایمنی هنوز در بریتانیا رعایت نمی‌شوند. به‌طور متوسط سالانه هنوز ۲۲ روز وجود دارد که سطح PM2.5 از حد استاندارد سازمان جهانی بهداشت فراتر می‌رود.
دکتر «سونیا بابو-نارایان»، مدیر بالینی بنیاد قلب بریتانیا، در اینباره گفت: «ما می‌دانیم هیچ سطح امنی برای آلودگی هوا وجود ندارد. این یافته‌های اولیه که سطوح بالای PM2.5 را با نارسایی قلبی مرتبط می‌دانند، به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌شوند که نشان می‌دهد کیفیت پایین هوا برای قلب ما مضر است.»
او تأکید دارد: «تلاش بیشتر برای کاهش آلودگی هوا می‌تواند به بریتانیا کمک کند تا از بیماری‌های قلبی‌عروقی زودرس جلوگیری کرده و جان افراد را در نسل‌های کنونی و آینده نجات داده و بهبود بخشد.»
منبع: گاردین
«غیتا هوسنی»، نویسنده اصلی این مطالعه از مؤسسه تحقیقات «ویلیام هاروی» در دانشگاه «کوئین مری» لندن دراینباره می‌گوید: «ما می‌دانیم هوای پاک‌تر به معنای قلب‌های سالم‌تر است و این پژوهش تأثیر آلودگی هوا بر سلامت عمومی را آشکار می‌کند.»
«کاهش مواجهه با آلودگی هوا بخش مهمی از پیشگیری از بیماری‌های قلبی در عصر مدرن و کاهش خطر نارسایی قلبی و سکته مغزی است. ما باید کیفیت هوا را با معرفی راهبردهای بهداشت عمومی که حفاظت قلبی‌عروقی را در اولویت قرار می‌دهند، بهبود بخشیم.»
در این مطالعه، پژوهشگران ۲۹۹٬۳۲۳ نفر را طی یک دهه، بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار دادند. سپس تیم پژوهشی به بررسی متوسط سطح ذرات معلق PM2.5 در مناطقی پرداختند که شرکت‌کنندگان در آن زندگی می‌کردند و در نهایت نرخ نارسایی قلبی و سکته مغزی همان افراد را در طول یک دهه بررسی کردند.
ذرات PM2.5 آلاینده‌هایی هستند که از منابعی مانند خودروها، صنایع و گرمایش خانگی آزاد می‌شوند. این ذرات ۳۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان هستند و به اندازه کافی ریزند که پس از استنشاق وارد جریان خون شوند. افرادی که در 10 درصد از بدترین مناطق از نظر آلودگی PM2.5 زندگی می‌کردند در مقایسه با افرادی که در پاک‌ترین مناطق زندگی می‌کردند ۲۷ درصد بیشتر در معرض ابتلا به نارسایی قلبی قرار داشتند. این مطالعه نشان داد که به طور کلی خطر سکته مغزی برای افرادی که در آلوده‌ترین مناطق زندگی می‌کردند، ۷ درصد بالاتر بود.
مطابق این پژوهش در برابر هر یک میکروگرم افزایش در آلودگی هوا یک منطقه، خطر ابتلا به نارسایی قلبی ۷ درصد و خطر سکته ۳ درصد بیشتر می‌شود. وقتی ذرات PM2.5 استنشاق می‌شوند، از آنجا که به بدن نیست تعلق ندارند، سیستم ایمنی واکنش بیش از حد نشان می‌دهد و منجر به التهاب می‌شود. هنگامی که واکنش التهابی بدن شروع می‌شود رگ‌های خونی متاثر از این التهابات سخت‌تر شده و مستعد تجمع چربی می‌شوند.
این وضعیت می‌تواند منجر به فشار خون بالا گردد، که خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد. قلب نیز برای پمپاژ خون از رگ‌های ملتهب مجبور به کار بیشتری است، که با گذشت زمان می‌تواند قلب را تضعیف کرده و نارسایی قلبی ایجاد کند.
مطابق پژوهش‌ها معمولا ارتباطی میان موقعیت اقتصادی-اجتماعی و میزان مواجهه با آلودگی هوا وجود دارد. افراد با درآمد پایین‌تر یا در محله‌های محروم‌تر اغلب بیشتر در معرض آلاینده‌ها قرار دارند. یافته‌های جدید از آن جهت اهمیت دارند که افزایش خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی مرتبط با سطوح بالاتر PM2.5 پس از تعدیل برای عوامل مختلف، از جمله سن، جنسیت، قومیت، محل سکونت (شهری یا روستایی)، محرومیت، تحصیلات و وضعیت استعمال سیگار ثبت شده است.
پژوهشگران دریافتند که در هر ۱۰۰ نفر، یک نفر در مناطق با بالاترین آلودگی در مقایسه با مناطق با پاک‌ترین هوا، سکته مغزی را تجربه کرده است. همچنین، دو نفر دیگر از هر ۱۰۰ نفر در آلوده‌ترین مناطق دچار نارسایی قلبی شدند.
آلودگی هوای بریتانیا در دهه گذشته کاهش یافته است، اما دانشمندان می‌گویند سطوح خطرناک همچنان مشاهده می‌شوند. با وجود کاهش ۳۰ درصدی ذرات PM2.5 از سال ۲۰۱۵، محدودیت‌های ایمنی هنوز در بریتانیا رعایت نمی‌شوند. به‌طور متوسط سالانه هنوز ۲۲ روز وجود دارد که سطح PM2.5 از حد استاندارد سازمان جهانی بهداشت فراتر می‌رود.
دکتر «سونیا بابو-نارایان»، مدیر بالینی بنیاد قلب بریتانیا، در اینباره گفت: «ما می‌دانیم هیچ سطح امنی برای آلودگی هوا وجود ندارد. این یافته‌های اولیه که سطوح بالای PM2.5 را با نارسایی قلبی مرتبط می‌دانند، به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌شوند که نشان می‌دهد کیفیت پایین هوا برای قلب ما مضر است.»
او تأکید دارد: «تلاش بیشتر برای کاهش آلودگی هوا می‌تواند به بریتانیا کمک کند تا از بیماری‌های قلبی‌عروقی زودرس جلوگیری کرده و جان افراد را در نسل‌های کنونی و آینده نجات داده و بهبود بخشد.»
منبع: گاردین