امروزه بسیاری از نوجوانان آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای سنتی را از دریچه‌ای پیچیده می‌بینند که بر اساس مواجهه آن‌ها با فناوری‌های مدرن و سنت‌های فرهنگی شکل گرفته است. گفت‌وگوی «آتیه ‌نو» با چند تن از نوجوانان به روشنی نشان می‌دهد که شکاف میان آنچه می‌آموزند با آنچه در عمل به آن نیاز دارند، بسیار زیاد است.
 
کارگاه نجاری و چشم‌انداز آینده
نوجوانی به نام علی، با تماشای کار پدرش به‌عنوان یک نجار ماهر، بزرگ شد. پدرش به این سنت افتخار می‌کند که آن را از اجدادش آموخته است. وقتی زمان تصمیم‌گیری علی در مورد آینده‌اش فرا رسید، پدرش او را تشویق کرد که تجارت خانوادگی را بیاموزد اما علی می‌گوید که می‌خواهد با سبک و سیاق دیگری به این حرفه وارد شود. او کار دستی را تحسین می‌کند با وجود این، زمان بیشتری را به‌صورت آنلاین می‌گذراند و شیفته نرم‌افزارهای طراحی و مدل‌سازی سه‌بعدی است.
علی توضیح می‌دهد: «این‌طور نیست که من به کاری که پدرم انجام می‌دهد احترام نمی‌گذارم اما احساس می‌کنم که یادگیری نجاری به‌عنوان یک حرفه کافی نیست. اگر بتوانم آن را با تکنولوژی ترکیب کنم، شاید بتوانم کسب‌وکار خانوادگی را به سطح جدیدی برسانم؛ مانند طراحی مبلمان سفارشی از طریق نرم‌افزار یا استفاده از ماشین‌آلات برای برش دقیق‌تر قطعات.»
 
خیاطی و توسعه‌دهنده نرم‌افزار
سارا در شهر کوچکی بزرگ شده و مادرش خیاط است. بسیاری از خانواده‌ها در این منطقه به مهارت‌های خیاطی متکی هستند که در طول نسل‌ها منتقل شده است. مادر سارا که اکنون نیز تجارت موفقی دارد، او را تشویق کرد که راه مادر را دنبال کند. با این حال، سارا راه دیگری را در پیش گرفت.
سارا می‌گوید: «من در کارهای کوچک به مادرم کمک می‌کردم و لذت می‌بردم وقتی هنر دوخت ودوز او را می‌دیدم اما اکنون فکر می‌کنم اگر یاد بگیرم چگونه با استفاده از نرم‌افزار لباس طراحی کنم، فرصت‌های بیشتری پیدا می‌کنم. برندهای مد از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی روندها و مدل‌سازی سه‌بعدی در لباس‌های مجازی استفاده می‌کنند.»
 
تکامل مکانیک
خانواده جمال صاحب یک تعمیرگاه خودرو هستند و او در کودکی زمان زیادی را در تعمیرگاه و میان ماشین‌ها سپری کرده است. جمال همیشه مجذوب مکانیک موتورها بوده اما با بزرگ‌تر شدن متوجه شده که چگونه خودروهای مدرن بیشتر به سیستم‌های کامپیوتری متکی هستند تا مهارت‌های مکانیکی. عموی او که یک مکانیک باتجربه است، تلاش می‌کند تا با این تغییرات تکنولوژیک همراه شود.
جمال می‌گوید: «من از عمویم خیلی چیزها یاد گرفتم اما می‌دانم که نمی‌توانم مثل او یک مکانیک باشم. اکنون در بسیاری از خودروها بیشتر از سیستم‌های نرم‌افزاری، ابزارهای تشخیصی، سیستم‌های الکتریکی و حتی فناوری رانندگی مستقل استفاده شده است. اگر بخواهم در این زمینه موفق شوم، باید هم مهارت‌های مکانیکی و هم برنامه‌نویسی کامپیوتر را یاد بگیرم.»
 
 قطع ارتباط و نیاز به مهارت‌های جدید
این داستان‌ها روند روشنی را نشان می‌دهند؛ در حالی که نوجوانان هنوز به آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای سنتی احترام می‌گذارند و آن را تحسین می‌کنند با این حال می‌دانند که مهارت‌های مورد نیاز برای بازار کار امروزی تکامل یافته است. آن‌ها که در عصر پیشرفت سریع تکنولوژی رشد می‌کنند، درک می‌کنند که روش‌های سنتی اگرچه ارزشمند هستند، اما دیگر برای پاسخگویی به خواسته‌های صنایع مدرن کافی نیستند.
این قطع ارتباط نشان‌دهنده یک تغییر اجتماعی گسترده‌تر است. نسل جدید کاملاً آگاه است که باید مهارت‌های سنتی را با فناوری مدرن ترکیب کند تا با جریان روز مرتبط بماند. همان‌طور که فناوری به تکامل خود ادامه می‌دهد، آموزش فنی و سنتی باید با یکدیگر سازگار شوند. این به معنای ادغام نرم‌افزارهای سواد دیجیتال، برنامه‌نویسی، اتوماسیون و طراحی در برنامه درسی است.
باید توجه داشت که چالش در کنار گذاشتن مهارت‌های سنتی نیست، بلکه در به‌روز کردن آن است. نیروی کار آینده به ترکیبی از هر دو نوع قدیمی و جدید نیاز خواهد داشت؛ مهارت دستی همراه با توانایی هدایت در دنیای دیجیتالی فزاینده. نوجوانان امروزی که در معرض هر دو جهان قرار دارند، خواستار بازاندیشی در مورد آموزش حرفه‌ای هستند.